Αυτό ήταν το “What If…?”. Η τρίτη σεζόν ολοκλήρωσε οριστικά το saga του «Τι θα γινόταν αν μια μικρή λεπτομέρεια άλλαζε στα γεγονότα του Marvel Cinematic Universe».
Για όσους παρακολούθησαν και τις τρεις σεζόν της σειράς στο Disney+, είναι εύκολο να εντοπίσουν τη στιγμή που το κεντρικό ερώτημα έπαψε να έχει σημασία. Ήδη από την προηγούμενη σεζόν, τα επεισόδια έδειχναν πως στόχος ήταν η παρουσίαση νέων ηρώων της Marvel, αφήνοντας στο περιθώριο τις εναλλακτικές εκδοχές γνωστών ιστοριών του MCU που αγαπήσαμε.
Ακόμη κι αν αγνοήσουμε αυτήν την εμφανή απόκλιση, μπορούμε άραγε να πούμε πως τα επεισόδια έλαβαν τη φροντίδα που τους άξιζε; Ή μήπως έμοιαζαν περισσότερο με μια πρόχειρη δουλειά που απέτυχε να τιμήσει τους νέους χαρακτήρες; Δεδομένου ότι οι περισσότεροι από αυτούς δεν έχουν εμφανιστεί σε άλλες ιστορίες εκτός κόμικ, η παρουσίασή τους στη μικρή οθόνη έπρεπε να είχε δοθεί με περισσότερη φαντασία και φροντίδα.
Στα οκτώ επεισόδια της σεζόν, είδαμε τον Hulk να μάχεται τους Mech Avengers, τον Shang-Chi και την Kate Bishop σε μια εκδοχή της Άγριας Δύσης, τον Howard the Duck να γίνεται πατέρας και, τέλος, δύο επεισόδια αφιερωμένα στον The Watcher, ο οποίος φαίνεται πως θα συνεχίσει να έχει παρουσία σε μελλοντικά projects της Marvel.
Οπτικά, η σειρά διατηρεί την εξαιρετική ποιότητα που μας είχε συνηθίσει από τις προηγούμενες σεζόν. Η δουλειά που έχει γίνει στον σχεδιασμό είναι πραγματικά εντυπωσιακή. Ωστόσο, αυτό είναι ίσως το μοναδικό σημείο που ξεχωρίζει. Συχνά έπιασα τον εαυτό μου να δυσκολεύεται να συγκεντρωθεί, αναρωτώμενη ποια ήταν η κατεύθυνση της πλοκής ή ποια η σύνδεση με το ευρύτερο MCU. Η συνοχή έλειπε εντελώς, και όπου υπήρχε, ήταν τόσο ασθενής που εύκολα περνούσε απαρατήρητη. Κάποια επεισόδια ήταν σίγουρα καλύτερα από άλλα, αλλά η δυσαναλογία ανάμεσα στα υποφερτά και ανυπόφορα ήταν δυστυχώς μεγάλη.
Επαναλαμβάνομαι, αλλά είναι αναγκαίο να το τονίσω: η γραφή των χαρακτήρων ήταν απογοητευτική. Το MCU προσπαθεί, μετά το Endgame, να μας συστήσει νέους ήρωες, αλλά αποτυγχάνει σχεδόν παντού. Η αλλαγή φρουράς από παλιούς, αγαπημένους χαρακτήρες σε νέους, που περιμένουν να αγαπηθούν, είναι ευπρόσδεκτη. Όμως, είναι κρίμα αυτοί οι χαρακτήρες να λαμβάνουν μια εικοσάλεπτη, επιφανειακή παρουσίαση που δημιουργεί περισσότερες απορίες από όσες απαντά. Ίσως αυτές να μην είναι ιστορίες που θα συνεχιστούν άμεσα, αλλά αυτό δε σημαίνει πως δεν πρέπει να έχουν νόημα και ουσία.
Επιπλέον, ενώ οι ηθοποιοί που δανείζουν τις φωνές τους είναι εμβληματικές φιγούρες, οι ερμηνείες τους ήταν άχρωμες και άψυχες, σαν να συμμετείχαν από αγγαρεία. Αν αυτό το στοιχείο είχε δουλευτεί καλύτερα, θα μπορούσε να απογειώσει την εμπειρία των θεατών.
Όπως και να χει, το “What If…?” ολοκληρώθηκε οριστικά. Αν θα μπορούσε να γίνει καλύτερο ή χειρότερο, δε θα το μάθουμε ποτέ. Αυτό που έμεινε στο τέλος, για μένα, ήταν δύο συναισθήματα: πικρία και ένα μεγάλο «γιατί;».
Η τρίτη σεζόν του “What If…?” περιπλανήθηκε σε μονοπάτια που μάλλον πέρασαν αδιάφορα στους περισσότερους θεατές και παρουσίασε νέους χαρακτήρες στο πόδι, χωρίς να τους δώσει την απαραίτητη ουσία και νόημα.
VIA: Πηγή Άρθρου
Greek Live Channels Όλα τα Ελληνικά κανάλια: Βρίσκεστε μακριά από το σπίτι ή δεν έχετε πρόσβαση σε τηλεόραση; Το IPTV σας επιτρέπει να παρακολουθείτε όλα τα Ελληνικά κανάλια και άλλο περιεχόμενο από οποιαδήποτε συσκευή συνδεδεμένη στο διαδίκτυο. Αν θες πρόσβαση σε όλα τα Ελληνικά κανάλια Πατήστε Εδώ
Ακολουθήστε το TechFreak.GR στο Google News για να μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις τεχνολογίας.
