Το Αινιγματικό Σήμα της Γης

Για πρώτη φορά οι αστρονόμοι ανακάλυψαν μια πιθανή εξήγηση για έναν νέο τύπο επαναλαμβανόμενου ραδιοσήματος που για πρώτη ανιχνεύθηκε πριν από 2 χρόνια, αλλά πλέον προβάλλει από πολλά σημεία. Όπως επισημαίνουν, οι εκπομπές προέρχονται από την κατεύθυνση ενός ερυθρού νάνου αστέρα που θεωρείται από τους ερευνητές ότι βρίσκεται σε τροχιά γύρω από έναν λευκό νάνο. Οι αλληλοεπιδράσεις μεταξύ των δυο, θεωρείται ότι είναι η αιτία των εκπομπών αυτών.

Σε κάθε περίπτωση, υπάρχουν πολλά που δεν γνωρίζουμε για την πηγή αυτού του σήματος, πόσο μάλλον για τα κάπως παρόμοια που ανακαλύψαμε πρόσφατα. Όπως εξηγεί το LFLscience, όταν ανακαλύφθηκε η ραδιοαστρονομία, μας έδωσε μόνο τη δυνατότητα να δούμε ορισμένες λεπτομέρειες σε μικρές περιοχές του ουρανού, επομένως οι επιστήμονες έστρεφαν την προσοχή τους σε μέρη που περίμεναν να βρουν κάτι ενδιαφέρον. Ωστόσο με την πρόοδο της τεχνολογίας σε συνδυασμό με νέα όργανα μπορούμε να δούμε πολύ μεγαλύτερα μέρη του ουρανού, με πλήθος νέων ειδών σημάτων που δεν αναμέναμε και φυσικά δεν μπορούμε να εξηγήσουμε.

Ένα από αυτά, που είναι γνωστά ως long-period radio transients (ραδιο μεταβατικά φαινόμενα μακράς περιόδου) εντοπίστηκε για πρώτη φορά το 2022 , με βάση δεδομένα από το Murchison Widefield Array (MWA), του οποίου οι έρευνες έχουν αποκαλύψει πλήθος περίεργων φαινομένων στον ουρανό.

Πιο συγκεκριμένα, αποκάλυψε σήμα διάρκειας 30 – 60 δευτερολέπτων, που επαναλαμβάνεται κάθε 18.2 λεπτά και δεν εντάσσεται σε καμιά γνωστή κατηγορία αντικειμένων. Η Καθηγήτρια Natasha Hurley-Walker , ανίχνευσε την επαναλαμβανόμενη φύση ενός σήματος που ανακάλυψε ο PhD φοιτητής Tyrone O’Doherty. Φυσικά στη συνέχεια ανακαλύφθηκαν πλήθος άλλων παρόμοιων σημάτων. Τα κύρια χαρακτηριστικά τους είναι ότι παρουσιάζουν ισχυρή πόλωση, ενδεικτική ενός ισχυρού μαγνητικού πεδίου, επαναλαμβάνονται πολύ αργά για να είναι πάλσαρ και προέρχονται από το εσωτερικό του γαλαξία μας.

Την ίδια στιγμή και άλλες ομάδες αστρονόμων συμμετείχαν στην έρευνα, αλλά μέχρι σήμερα όλα αυτά τα επαναλαμβανόμενα σήματα δεν μπορούν αντιστοιχηθούν με μια πηγή. Σε άλλες περιπτώσεις αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η θέση της πηγής δεν μπορεί να προσδιοριστεί με ακρίβεια και σε άλλες η πιθανή περιοχή προέλευσης έχει πλήθος υπόπτων, πλήθος αστεριών.

Η Hurley-Walker μπόρεσε όμως να ξεπεράσει αυτές τις δυσκολίες βρίσκοντας ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα γνωστό ως GLEAM-X J0704-37. Εκτός από το γεγονός ότι αποτελεί το πιο αργά επαναλαμβανόμενο παράδειγμα αυτού του είδους σήματος που έχουμε δει μέχρι σήμερα, δηλαδή μια φορά κάθε δυομιση ώρες, το LEAM-X J0704-37 προέρχεται επίσης από μια περιοχή πολύ έξω από το γαλαξιακό επίπεδο. Οι επακόλουθες παρατηρήσεις αποκαλύπτουν ένα ερυθρό νάνο αστέρι Μ3, περίπου 32% της μάζας του Ήλιου,.

Όντας ένας από τους πιο κοινούς τύπους αστεριών του Γαλαξία μας, έχουμε μελετήσει πλήθος ερυθρών νάνων με την Hurley-Walker να αναφέρει χαρακτηριστικά: Δεν θα έπρεπε να έχουν την ενέργεια ή το μαγνητικό πεδίο για να τα παράγουν από μόνα τους. Δεν υπάρχει φυσική θεωρία που να εξηγεί ότι μπορεί να το κάνει από μόνο του.

Ωστόσο, υπάρχουν ενδείξεις ότι ο ερυθρός νάνος βρίσκεται σε τροχιά από κάτι που δεν μπορούμε να δούμε, κάτι τον έχει κλειδώσει σε τροχιά, πιθανόν μια τροχιά διάρκειας δυομιση ωρών. Για μια σειρά από λόγους, ένα αστέρι νετρονίων φαίνεται απίθανο, και μερικοί από αυτούς ισχύουν ακόμη περισσότερο για μια μαύρη τρύπα, οπότε αυτό αφήνει έναν λευκό νάνο ως λογικό υποψήφιο, επισημαίνει η ίδια.

Οι λευκοί νάνοι από μόνοι τους είναι επίσης απίθανο να παράγουν τόσο ισχυρές ραδιοεκπομπές, είτε επαναλαμβανόμενοι, είτε όχι. Η Hurley-Walker δήλωσε στο IFLScience: Χρειάζονται δύο αντικείμενα για να μπορέσουν να χορέψουν μαζί. Η πιο πιθανή εξήγηση είναι ότι υλικό αποσύρεται από τον ερυθρό νάνο από τη βαρύτητα του λευκού νάνου και προκαλεί τις ραδιοεκπομπές, αλλά οι λεπτομέρειες παραμένουν ασύλληπτες.

Πηγή: A 2.9 hr Periodic Radio Transient with an Optical Counterpart