Στη Γη, μπορείς να κοιτάξεις ψηλά τη νύχτα και να δεις το φεγγάρι να λάμπει από εκατοντάδες χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Αλλά αν πήγαινες στην Αφροδίτη, αυτό δεν θα συνέβαινε. Δεν έχουν όλοι οι πλανήτες φεγγάρια. Γιατί λοιπόν μερικοί πλανήτες έχουν αρκετούς δορυφόρους, ενώ άλλοι δεν έχουν κανέναν;
Ένας καθηγητής Φυσικής, που έχει παρακολουθήσει τις τρέχουσες θεωρίες οι οποίες εξηγούν γιατί μερικοί πλανήτες έχουν δορυφόρους και άλλοι όχι, γράφει στο Live Science:
«Πρώτον, ένας δορυφόρος ονομάζεται φυσικός δορυφόρος. Οι αστρονόμοι αναφέρονται στους δορυφόρους ως αντικείμενα στο διάστημα που περιφέρονται γύρω από μεγαλύτερα σώματα. Δεδομένου ότι ένας δορυφόρος δεν είναι κατασκευασμένος από τον άνθρωπο, είναι ένας φυσικός δορυφόρος.
Επί του παρόντος, υπάρχουν δύο κύριες θεωρίες για το γιατί μερικοί πλανήτες έχουν δορυφόρους. Οι δορυφόροι είτε αιχμαλωτίζονται βαρυτικά εάν βρίσκονται εντός της λεγόμενης ακτίνας της σφαίρας Hill ενός πλανήτη είτε σχηματίζονται μαζί με ένα ηλιακό σύστημα».
Η ακτίνα της σφαίρας Hill
Τα αντικείμενα ασκούν μια βαρυτική δύναμη έλξης σε άλλα κοντινά αντικείμενα. Όσο μεγαλύτερο είναι το αντικείμενο, τόσο μεγαλύτερη είναι η δύναμη έλξης.
Αυτή η βαρυτική δύναμη είναι ο λόγος για τον οποίο όλοι παραμένουμε προσγειωμένοι στη Γη αντί να επιπλέουμε μακριά. Το ηλιακό σύστημα κυριαρχείται από τη μεγάλη βαρυτική δύναμη του Ήλιου, η οποία διατηρεί όλους τους πλανήτες σε τροχιά. Ο Ήλιος είναι το πιο μαζικό αντικείμενο στο ηλιακό μας σύστημα, πράγμα που σημαίνει ότι έχει τη μεγαλύτερη βαρυτική επιρροή σε αντικείμενα όπως οι πλανήτες.
Για να μπορέσει ένας δορυφόρος να περιφέρεται γύρω από έναν πλανήτη, πρέπει να βρίσκεται αρκετά κοντά ώστε ο πλανήτης να ασκεί αρκετή δύναμη για να τον κρατήσει σε τροχιά. Η ελάχιστη απόσταση για έναν πλανήτη να διατηρήσει έναν δορυφόρο σε τροχιά ονομάζεται ακτίνα σφαίρας Hill.
Η ακτίνα της σφαίρας Hill βασίζεται στη μάζα τόσο του μεγαλύτερου όσο και του μικρότερου αντικειμένου. Η Σελήνη που περιφέρεται γύρω από τη Γη είναι ένα καλό παράδειγμα του πώς λειτουργεί η ακτίνα σφαίρας Hill. Η Γη περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο, αλλά η Σελήνη είναι αρκετά κοντά στη Γη ώστε η βαρυτική έλξη της Γης να την αιχμαλωτίσει. Η Σελήνη περιφέρεται γύρω από τη Γη και όχι γύρω από τον Ήλιο, επειδή βρίσκεται εντός της ακτίνας σφαίρας Hill της Γης.
Μικρότεροι πλανήτες όπως ο Ερμής έχουν μια μικροσκοπική ακτίνα σφαίρας Hill, καθώς δεν μπορούν να ασκήσουν μεγάλη βαρυτική έλξη. Οποιαδήποτε πιθανά φεγγάρια πιθανότατα θα έλκονταν από τον Ήλιο.
Πολλοί επιστήμονες εξακολουθούν να ερευνούν το ενδεχόμενο αυτοί οι πλανήτες να είχαν μικρά φεγγάρι στο παρελθόν. Κατά τη διάρκεια του σχηματισμού του ηλιακού συστήματος, μπορεί να είχαν δορυφόρους που απομακρύνθηκαν λόγω συγκρούσεων με άλλα ουράνια σώματα.
Ο Άρης έχει δύο δορυφόρους, τον Φόβο και τον Δείμο. Οι επιστήμονες εξακολουθούν να συζητούν εάν προέρχονται από αστεροειδείς που πέρασαν κοντά στην ακτίνα σφαίρας Hill του Άρη και αιχμαλωτίστηκαν από τον πλανήτη ή εάν σχηματίστηκαν ταυτόχρονα με το ηλιακό σύστημα. Περισσότερες ενδείξεις υποστηρίζουν την πρώτη θεωρία, καθώς ο Άρης βρίσκεται κοντά στη ζώνη των αστεροειδών.
Ο Δίας, ο Κρόνος, ο Ουρανός και ο Ποσειδώνας έχουν μεγαλύτερες ακτίνες σφαίρας Hill, επειδή είναι πολύ μεγαλύτεροι από τη Γη, τον Άρη, τον Ερμή και την Αφροδίτη και βρίσκονται πιο μακριά από τον Ήλιο. Οι βαρυτικές τους έλξεις μπορούν να προσελκύσουν και να διατηρήσουν περισσότερους φυσικούς δορυφόρους όπως τα φεγγάρια σε τροχιά. Για παράδειγμα, ο Δίας έχει 95 δορυφόρους, ενώ ο Κρόνος έχει 146.
Φεγγάρια που σχηματίζονται μαζί με ένα ηλιακό σύστημα
Μια άλλη θεωρία υποστηρίζει ότι ορισμένα φεγγάρια σχηματίστηκαν ταυτόχρονα με το ηλιακό τους σύστημα.
Τα ηλιακά συστήματα ξεκινούν με έναν μεγάλο δίσκο αερίου που περιστρέφεται γύρω από έναν ήλιο. Καθώς το αέριο περιστρέφεται γύρω από τον ήλιο, συμπυκνώνεται σε πλανήτες και δορυφόρους που περιστρέφονται γύρω από αυτούς. Οι πλανήτες και οι δορυφόροι στη συνέχεια περιστρέφονται όλοι στην ίδια κατεύθυνση.
Ωστόσο, μόνο λίγοι δορυφόροι στο ηλιακό μας σύστημα πιθανότατα δημιουργήθηκαν με αυτόν τον τρόπο. Οι επιστήμονες προβλέπουν ότι οι εσωτερικοί δορυφόροι του Δία και του Κρόνου σχηματίστηκαν κατά την εμφάνιση του ηλιακού μας συστήματος επειδή είναι πολύ παλιοί. Οι υπόλοιποι δορυφόροι στο ηλιακό μας σύστημα, συμπεριλαμβανομένων των εξωτερικών δορυφόρων του Δία και του Κρόνου, πιθανότατα αιχμαλωτίστηκαν βαρυτικά από τους πλανήτες τους.
Η Σελήνη της Γης είναι ξεχωριστή επειδή πιθανότατα σχηματίστηκε με διαφορετικό τρόπο. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι πολύ παλιά, ένα μεγάλο αντικείμενο μεγέθους Άρη συγκρούστηκε με τη Γη. Κατά τη διάρκεια αυτής της σύγκρουσης, ένα μεγάλο κομμάτι εκτοξεύτηκε από τη Γη και μπήκε σε τροχιά γύρω από αυτήν και έγινε η Σελήνη.
Οι επιστήμονες υποθέτουν ότι η Σελήνη σχηματίστηκε με αυτόν τον τρόπο επειδή έχουν βρει ένα είδος πετρώματος που ονομάζεται βασάλτης στο έδαφος της επιφάνειας της Σελήνης. Ο βασάλτης της Σελήνης μοιάζει με τον βασάλτη που βρίσκεται στο εσωτερικό της Γης.
Τελικά, το ερώτημα του γιατί μερικοί πλανήτες έχουν φεγγάρια εξακολουθεί να συζητείται ευρέως, αλλά παράγοντες όπως το μέγεθος ενός πλανήτη, η βαρυτική έλξη, η ακτίνα σφαίρας Hill και ο τρόπος σχηματισμού του ηλιακού του συστήματος μπορεί να παίζουν ρόλο.
VIA: Πηγή Άρθρου
Greek Live Channels Όλα τα Ελληνικά κανάλια: Βρίσκεστε μακριά από το σπίτι ή δεν έχετε πρόσβαση σε τηλεόραση; Το IPTV σας επιτρέπει να παρακολουθείτε όλα τα Ελληνικά κανάλια και άλλο περιεχόμενο από οποιαδήποτε συσκευή συνδεδεμένη στο διαδίκτυο. Αν θες πρόσβαση σε όλα τα Ελληνικά κανάλια Πατήστε Εδώ
Ακολουθήστε το TechFreak.GR στο Google News για να μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις τεχνολογίας.
