To “Goosebumps: The Vanishing” είναι διαθέσιμο για προβολή στο Disney+.
Ο R.L. Stine δεν είναι χαρακτήρας στο “Goosebumps”, την επιτυχημένη τηλεοπτική σειρά που βασίζεται στην εξίσου επιτυχημένη σειρά βιβλίων του. Ενώ ο συν-δημιουργός, Rob Letterman, είχε προηγουμένως θέσει τον Jack Black στον ρόλο του Stine στην πρώτη ταινία, για τον πρώτο κύκλο της σειράς του Disney+ χρησιμοποίησε μόνο ένα φωνητικό cameo. Παρόλα αυτά, υπάρχει μια συγκεκριμένη ύπουλη meta-διάσταση στο νέο “Goosebumps” της μικρής οθόνης, που τώρα εισέρχεται στον δεύτερο κύκλο του. Ακολουθώντας τόσο τα σύγχρονα παιδιά, όσο και τους γονείς τους στα σαράντα τους, χωρίζοντας την δράση μεταξύ του σήμερα και της δεκαετίας του ’90 (δηλαδή της δεκαετίας που ο Stine άρχισε να γράφει τα βιβλία για εφήβους), η σειρά κλείνει το μάτι στις δικές της προσπάθειες να προσελκύσει πολλαπλά δημογραφικά στοιχεία, να απευθύνεται τόσο στους νέους, όσο και στους νοσταλγικούς fans.
Φυσικά, πολλά έχουν αλλάξει τα τελευταία 30 χρόνια, συμπεριλαμβανομένου και τον κόσμο των προγραμμάτων για εφήβους. Ενώ το “Goosebumps” συνεχίζει στον 2ο κύκλο να κάνει την διαγενεακή ένταση ένα επίκεντρο, η πραγματική ένταση της σειράς βρίσκεται μεταξύ του ορισμού της ανθολογίας για εφήβους μεταξύ των δύο εποχών. Για άλλη μια φορά, οι δημιουργοί έχουν στριμώξει τις ιστορίες για εφήβους του Stine – τις μοναδικές, γρήγορες ιστορίες τρόμου μικρών πόλεων – μέσα στην τρύπα μιας τηλεοπτικής σειράς κάτι που συνεχίζει να μην ταιριάζει πλήρως.
Ο 1ος κύκλος τελείωσε σε αυτό που φαινόταν σαν ένα κλιμακώδες φινάλε αλλά φαίνεται να έχει αποδειχθεί ότι είναι μια κλασική, αναποφάσιστη ανατροπή του Stine: Όχι, δεν θα συνεχίσουμε με τους θαρραλέους νεαρούς ήρωες του Port Lawrence High, ούτε θα δούμε πώς καταφέρνουν να νικήσουν για άλλη μια φορά τον πιο δημοφιλή κακό του συγγραφέα, την κακόβουλη μαριονέτα Slappy the Dummy. Ο 2ος κύκλος, με τίτλο “The Vanishing”, αφηγείται μια νέα ιστορία σε μια νέα τοποθεσία, ακολουθώντας μια ομάδα εφήβων του Μπρούκλιν, καθώς μπλέκονται σε μια έρευνα εξαφάνισης που περιλαμβάνει μια εγκαταλελειμμένη ερευνητική εγκατάσταση. Παρόλα αυτά, ο τύπος της διπλής δεκαετίας αυτής της ενσάρκωσης του “Goosebumps” παραμένει αναλλοίωτος, καθώς τα παιδιά ανακαλύπτουν τα γεγονότα που έχουν στοιχειώσει τους γονείς τους από το 1994, όταν ένας συμμαθητής εξαφανίστηκε κατά τη διάρκεια ενός περιστατικού παραβίασης ιδιοκτησίας.
Στο παρόν, ο μικρότερος αδερφός του εξαφανισμένου αγοριού έχει γίνει βοτανολόγος και γονιός (David Schwimmer). “Μην κατεβαίνεις στο υπόγειο”, προειδοποιεί επανειλημμένα αυτός ο όχι και τόσο τρελός επιστήμονας τα δίδυμα τέκνα του – το ένα μια υπερφιλόδοξη νέα (το αστέρι του YouTube, Jayden Bartels), το άλλο ένας υπόφιλόδοξος νεαρός (Sam McCarthy) – όταν έρχονται να μείνουν μαζί του για το καλοκαίρι στο Gravesend. Αν και είναι τεχνικά λίγο μεγάλος για να υποδυθεί έναν τύπο που ήταν έφηβος το 1994 (το έτος πρεμιέρας του “Friends!”), ο Schwimmer διασκεδάζει με τον χαρακτήρα: Επικαλεί την αδεξιότητα που τον έφερε στη φήμη του primetime και στη συνέχεια – όπως και ο Justin Long πριν από αυτόν – βάζει μια πιο σκοτεινή πινελιά σε αυτήν την φαινομενικά αβλαβή φιγούρα εξουσίας.
Γύρω από τον βετεράνο της sitcom, συγκεντρώνεται άλλη μια ομάδα από παιδιά λυκείου, συμπεριλαμβανομένου του παρεξηγημένου κακού κοριτσιού (Francesca Noel) με το οποίο ο πρωταθλητής των αντιπαραθέσεων του Bartels καταλήγει να έχει ρομαντικό δεσμό, και του φιλικού ντελιβερά (Elijah M. Cooper) που οι άλλοι κάνουν παρέα για τις βόλτες. Τα παιδιά είναι εντάξει – ίσως πολύ. Ακόμη και το απαραίτητο ερωτικό τρίγωνο φτάνει σε μια φιλική αδιέξοδο, σαν να φοβούνται οι παραγωγοί να κάνουν οποιονδήποτε αντιπαθητικό για πολύ ώρα. Αφού επιβιώσει από έναν σύντομο μετασχηματισμό σε ένα τέρας σαν φυτό, ο πιο ανυπάκουος και εχθρικός από τους νεαρούς χαρακτήρες ξυπνάει καλός και φωτισμένος, κάτι που σας κάνει να αναρωτιέστε για τα θεραπευτικά οφέλη μιας λοβοτομής.
Κανείς δεν έχει αρκετή προσωπικότητα – ένα πρόβλημα που επεκτείνεται και στην ίδια την σειρά, η οποία παραμένει ένα γυαλιστερό και μερικές φορές γενικό ρομαντικό δράμα. Έχει αλλάξει το ίδιο το “Goosebumps”; Ενώ ο Stine επικεντρώθηκε κυρίως σε παιδιά ηλικίας γυμνασίου (ήταν αντιπρόσωποι του αναγνωστικού του κοινού), αυτή η νέα τηλεοπτική εκδοχή εξομαλύνει τη ζωή των μεγαλύτερων εφήβων για το υποτιθέμενο κοινό των θεατών του Disney+. Σπάνια το Μπρούκλιν έχει φανεί τόσο αδιάφορο, τόσο προαστιακό. Και παρόλο που η σειρά έχει εξασφαλίσει σκηνοθέτες τόσο ποικίλους, όσο η Gillian Robespierre (Obvious Child) και ο Oz Rodriguez (Vampires vs. the Bronx), υπάρχει λίγη αναγνώριση των συγκεκριμένων συνεισφορών τους. (Μόνο ο Eduardo Sanchez, ένας από τους κινηματογραφιστές του “The Blair Witch Project”, αφήνει το στίγμα του στο υλικό… κυρίως επειδή το επεισόδιό του περιέχει μεγάλα διαστήματα οικιακών πλάνων).
Το “Goosebumps” ζωντανεύει περισσότερο όταν μοιάζει με “Goosebumps”. Μεταξύ σκηνών αγνου ρομαντισμού, τα παιδιά γλιτώνουν από διάφορα τέρατα βαθμολογίας Roger Corman που έχουν ανυψωθεί από τους γρήγορους αναγνώστες της Scholastic του Stine: μια διαρροή βλέννας, μια πεινασμένη χλωρίδα, μια Christine που σφυρίζει το “Chop Suey!” του System of a Down, ενώ κάνει ζιγκ-ζαγκ τρελά στους δρόμους της πόλης. Υπάρχει μια εκπληκτική ποσότητα αίματος γύρω από τις άκρες της σειράς, όπως όταν ο Schwimmer βγάζει έναν πεινασμένο βολβό από το μπράτσο του ή στρέφεται για να αποκαλύψει μια δυσάρεστη έκπληξη. Αυτά τα πράγματα είναι πολύ στο πνεύμα των βιβλίων, τα οποία έδιναν στους νεαρούς αναγνώστες το θάρρος να συνεχίσουν να διαβάζουν και να νιώθουν ότι έκαναν κάτι κρυφά από τη μαμά και τον μπαμπά.
Αλλά τα τέρατα που είναι το ψωμί και το βούτυρο του Stine έχουν γίνει σχεδόν δευτερεύοντα στην εξίσωση της σειράς. Είναι βασικά προφορές στις φιλοδοξίες του για ένα πιο ήπιο “Riverdale” ή “Stranger Things” – μερικές συγκινήσεις του “Halloween” σφηνωμένες ανάμεσα στο συνηθισμένο δράμα εφήβων και το είδος της υπερβατικής μυθολογίας που συχνά συγχέεται με μια αξιόπιστη συντόμευση για την παρακολούθηση. Αν σας άρεσε ο πρώτος κύκλος της σειράς, δεν υπάρχει λόγος να πιστεύετε ότι δεν θα σας αρέσει ο δεύτερος: Παρά το εντελώς νέο cast και την ιστορία, είναι πάνω-κάτω το ίδιο. Αλλά ανεξάρτητα από τη γενιά σας ή την εξοικείωσή σας με τη τεράστια βιβλιοθήκη του Stine με τους πολύχρωμους τίτλους και εξώφυλλα, αξίζετε περισσότερα goosebumps από αυτά που προσφέρει αυτό το “Goosebumps”.
Μετά από μια πιστή σειρά ανθολογίας της δεκαετίας του ’90 και μια λιγότερο πιστή δυάδα ταινιών με τον Jack Black, το “Goosebumps” επιστρέφει στην οθόνη με τη μορφή εφηβικής σαπουνόπερας που εισάγει κάποιες από τις υπερφυσικές ανοησίες της σειράς παιδικής λογοτεχνίας του R.L. Stine στην ιστορία των μαθητών λυκείου. Οι ερμηνείες είναι αξιολάτρευτες και υπάρχει διασκέδαση στο πώς οι δημιουργοί, Rob Letterman και Nicholas Stoller, επαναχρησιμοποιούν τις διάφορες στοιχειωμένες μάσκες και τις καταραμένες κάμερες. Αλλά το έργο του Stine δεν είναι η πιο φυσική εφαρμογή για ένα δράμα ροής στο στιλ του “Stranger Things” και η εφηβική διασκέδαση των βιβλίων χάνεται λίγο στη μετάφραση.
VIA: Πηγή Άρθρου
Greek Live Channels Όλα τα Ελληνικά κανάλια: Βρίσκεστε μακριά από το σπίτι ή δεν έχετε πρόσβαση σε τηλεόραση; Το IPTV σας επιτρέπει να παρακολουθείτε όλα τα Ελληνικά κανάλια και άλλο περιεχόμενο από οποιαδήποτε συσκευή συνδεδεμένη στο διαδίκτυο. Αν θες πρόσβαση σε όλα τα Ελληνικά κανάλια Πατήστε Εδώ
Ακολουθήστε το TechFreak.GR στο Google News για να μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις τεχνολογίας.
