Εκατομμύρια χρόνια πριν, τα αρπακτικά της κορυφής στο Phorusrhacidae Η οικογένεια ανταποκρίθηκε στο πιο κοινό της όνομα – τρομοκρατικά πουλιά. Οι ως επί το πλείστον απόγονοι δεινοσαύρων χωρίς πτήση, που τρώνε κρέας είχαν το μικρότερο μέγεθος σκύλων, αλλά τα μεγαλύτερα γνωστά παραδείγματα έφταναν σχεδόν τα 10 πόδια σε ύψος. Τώρα, ωστόσο, οι παλαιοντολόγοι έχουν επιβεβαιώσει ότι ένα πιθανώς άγνωστο είδος τρομοκρατικού πτηνού μεγάλωσε έως και 20 τοις εκατό μεγαλύτερο από οποιοδήποτε άλλο γνωστό μέχρι σήμερα, σύμφωνα με ένα πρόσφατα αναλυμένο απολίθωμα. Αλλά ένα ζευγάρι σημάδια στα δόντια στο οστό υποδηλώνουν ότι ακόμη και τα αρπακτικά της κορυφής μπορεί να έχουν περιστασιακά συναντήσει ανταγωνισμό.
Τα πτηνά του τρόμου είναι γνωστό ότι έζησαν μεταξύ του Μέσου Ηώκαινου και του Ύστερου Πλειστόκαινου περίπου 43-0,1 εκατομμύρια χρόνια πριν. Τουλάχιστον 20 είδη αποτελούνταν από το Phorusrhacidae οικογένεια, μερικά από τα οποία υπολογίζεται ότι ζύγιζαν έως και 770 λίβρες. Παρά το ύψος και το βάρος τους, η ανατομία των πτηνών και η δομή του ράμφους υποδηλώνουν ότι το ζώο εξελίχθηκε για να ξεπεράσει σε μεγάλο βαθμό και να τρώει μικρότερο θήραμα σε μέγεθος κουνελιού. Ένα απολίθωμα που αναλύθηκε πρόσφατα, ωστόσο, παρέχει νέα εικόνα για τα αρπακτικά και τη ζωή τους.
Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στις 4 Νοεμβρίου στο περιοδικό Παλαιοντολογία δείχνει πόσες πληροφορίες μπορούν να ληφθούν από ένα μόνο θραύσμα οστού. Αν και ανακτήθηκε σχεδόν πριν από 20 χρόνια στην έρημο Tatacoa της Κολομβίας, οι ειδικοί επιβεβαίωσαν ότι ανήκε σε ένα πτηνό τρόμου μόνο το 2023 μετά από επανεξέταση του αριστερού κνημιόταρου – το οστό του κάτω ποδιού του πουλιού παρόμοιο με ανθρώπινη κνήμη ή κνήμη. Σε αυτή την περίπτωση, η ομάδα χρησιμοποίησε επίσης έναν φορητό σαρωτή από Πανεπιστήμιο Johns Hopkins για τη δημιουργία ενός τρισδιάστατου μοντέλου του απολιθώματος περίπου 12 εκατομμυρίων ετών. Με αυτόν τον τρόπο, οι παλαιοντολόγοι παρέκτασαν το πιθανό μέγεθος του ζώου της εποχής του Μειόκαινου ως κάπου μεταξύ 5-20 τοις εκατό μεγαλύτερο από οποιοδήποτε γνωστό μέλος του είδους.
Παρά το γιγάντιο ανάστημά του, αυτό το συγκεκριμένο πτηνό τρόμου μπορεί τελικά να συνάντησε το ταίρι του σε έναν Purussaurus – ένα εξαφανισμένο νοτιοαμερικανικό καϊμάν που πιστεύεται ότι φτάνει τα 42 πόδια. Οι συγγραφείς της μελέτης πιστεύουν ότι οι εσοχές στο απολίθωμα των πτηνών τρόμου αντιστοιχούν στον τεράστιο πρόγονο του κροκοδείλου και πιθανώς ελήφθησαν κατά τη διάρκεια μιας αντιστοιχίας μεταξύ των δύο αρχαίων αρπακτικών. Είτε αυτό, είτε ένα ήδη πεθαμένο τρομακτικό πουλί πρόσφερε ένα σνακ για έναν οδοκαθαριστή Purussaurus.
Η περιοχή όπου οι ντόπιοι κυνηγοί απολιθωμάτων βρήκαν τον κνημόταρο προσφέρει επίσης σημαντικές νέες πληροφορίες σχετικά με το πού ζούσαν τα τρομακτικά πτηνά για εκατομμύρια χρόνια. Μιλώντας με Οι New York Times Τη Δευτέρα, ο συν-συγγραφέας της εργασίας και παλαιοντολόγος του Πανεπιστημίου Johns Hopkins Siobhan Cooke εξήγησε ότι το οστό «επιβεβαιώνει ότι τα πουλιά τρόμου ήταν μέρος της πανίδας της κοινότητας La Venta [Colombia] για κάποιο διάστημα, όχι κάτι παροδικό».
[Related: Giant 500-pound geese once honked around the Australian outback.]
Τα αρπακτικά δεν παρέμειναν μόνο στην περιοχή της Νότιας Αμερικής. Πριν από περίπου πέντε εκατομμύρια χρόνια, η εμφάνιση ενός διασχίσιμου Ισθμού του Παναμά επέτρεψε στα διάφορα είδη ζώων του άλλοτε απομονωμένου νησιού να μεταναστεύσουν και να αλληλεπιδράσουν με όσους ζούσαν στη σημερινή Βόρεια Αμερική κατά τη διάρκεια αυτού που είναι γνωστό ως Great American Biotic Interchange. Ο Κουκ ανέφερε παρόμοια υπολείμματα πουλιών τρόμου που βρέθηκαν τόσο βόρεια όσο το Τέξας και η Φλόριντα δείχνουν ότι «δεν ήταν [just] πουλιά από την Παταγονία που αποφάσισαν να περπατήσουν βόρεια 5.000 μίλια».
Παρά τα λίγα ακόμη εκατομμύρια χρόνια στην κορυφή της τροφικής τους αλυσίδας, οι πληθυσμοί των πτηνών τρόμου άρχισαν να μειώνονται, πιθανότατα λόγω του αυξημένου ανταγωνισμού από κυνόδοντες και μεγάλες γάτες. Αλλά ενώ τα αρχικά τρομακτικά πουλιά έχουν φύγει εδώ και καιρό, οι μικρότεροι απόγονοί τους εξακολουθούν να είναι τρομεροί – οι σημερινοί Βραζιλιάνοι αγρότες χρησιμοποιούν συχνά τους πιο στενούς εν ζωή συγγενείς τους, τους κόκκινα πόδια σερίμαως ζώα φύλαξης από αρπακτικά ζώα και διαρρήκτες.
VIA: popsci.com
