Περιεχόμενα Άρθρου
Το Focaccia ήταν βασικό στοιχείο των ιταλικών γευμάτων τουλάχιστον από την αρχαία Ρώμη, αλλά νέα έρευνα δείχνει ότι η προέλευση του πλακέ ψωμιού χρονολογείται από τη Νεολιθική Εποχή. Σύμφωνα με ορισμένους αρχαιολόγους, οι κοινότητες της Μεσοποταμίας μπορεί να άρχισαν ακόμη και να ψήνουν μεγάλα καρβέλια κοινόχρηστου ψωμιού μεταξύ 7.000 και 5.000 π.Χ.—χιλιάδες μίλια μακριά από τις σύγχρονες ρωμαϊκές ενώσεις τους.
Τα νέα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στις 5 Νοεμβρίου στο περιοδικό Επιστημονικές Εκθέσεις και επικεντρωθείτε στα στοιχεία που ανακτήθηκαν σε όλη την Εύφορη Ημισέληνο σε αυτό που είναι τώρα η Συρία και η Τουρκία. Συνεργάτες από το Αυτόνομο Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης (UAB) στην Ισπανία, τα Πανεπιστήμια της Κωνσταντινούπολης και το Koç της Τουρκίας, καθώς και από το Πανεπιστήμιο La Sapienza στη Ρώμη, εξέτασαν 13 θραύσματα κεραμικών που ανακαλύφθηκαν στο Mezraa Teleilat, στο Akarçay Tepe και στο Tell Sabi Abyad. Η ομάδα πιστεύει ότι αυτά τα κομμάτια ανήκαν αρχικά σε δίσκους αποφλοίωσης—μεγάλα, οβάλ σχήματος, ταψιά ψησίματος με χαμηλά τοιχώματα φτιαγμένα από χοντρό πηλό.
Χρησιμοποιώντας έναν συνδυασμό εργαλείων όπως η στερεομικροσκόπηση και η χημική ανάλυση, οι ερευνητές εντόπισαν σημάδια χρήσης-φθοράς καθώς και ενώσεις από φυτόλιθους (υπολείμματα πυριτίου φυτών) και άλλα οργανικά υλικά. Σύμφωνα με τους συγγραφείς της μελέτης, τα σημάδια βαθμολόγησης που ήταν «χοντροκομμένα, επαναλαμβανόμενα και ομοιόμορφα κατανεμημένα σε ολόκληρη την εσωτερική επιφάνεια του σκεύους» υποδηλώνουν επίσης κοινά σχέδια που παρατηρούνται στα ταψιά ψησίματος.
Ορισμένα από τα θραύσματα περιείχαν ακόμη και μικροσκοπικά σημάδια ζωικού λίπους και φυτικών καρυκευμάτων, των οποίων οι καταστάσεις αποδόμησης υποδηλώνουν έκθεση σε θερμοκρασίες ψησίματος έως και 420 βαθμούς Κελσίου (788 βαθμούς Φαρενάιτ). Σύμφωνα με το ανακοίνωση της μελέτης από το UAB, οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι όλα αυτά ισοδυναμούν με «σαφείς αποδείξεις» που υποστηρίζουν τους δίσκους αποφλοίωσης για την παρασκευή αρχαίων ψωμιών όπως η focaccia.
Η ποικιλία των οργανικών υλικών που βρέθηκαν στα 13 θραύσματα οδήγησε τους ερευνητές στο συμπέρασμα επίσης ότι οι νεολιθικές κοινότητες πειραματίστηκαν με πολλές διαφορετικές συνταγές για τα ψωμιά που ψήνονται σε αυτούς τους δίσκους αποφλοίωσης. Δεδομένου ότι κάθε σκάφος μπορούσε να υποστηρίξει καρβέλια focaccia τόσο βαριά όσο 6,6 λίβρες, οι επιστήμονες υποθέτουν ότι αυτά τα ψωμιά πιθανώς να καταναλώνονταν από κοινού.
«Η μελέτη μας προσφέρει μια ζωντανή εικόνα των κοινοτήτων που χρησιμοποιούν τα δημητριακά που καλλιεργούσαν για να παρασκευάσουν ψωμιά και «focaccias» εμπλουτισμένα με διάφορα συστατικά και καταναλώνονται σε ομάδες», δήλωσε ο Sergio Taranto, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και διδακτορικός ερευνητής στο UAB.
Συγγενεύων: [Leftovers of a 2,000-year-old curry discovered on stone cooking tools.]
Ο Taranto πρόσθεσε ότι η περαιτέρω χρονολόγηση των θραυσμάτων οδηγεί τους αρχαιολόγους να πιστεύουν ότι «αυτή η γαστρονομική παράδοση της Ύστερης Νεολιθικής αναπτύχθηκε σε περίπου έξι αιώνες και ασκήθηκε σε μια ευρεία περιοχή της Εγγύς Ανατολής» πριν τέτοιες πρακτικές μεταναστεύσουν αλλού όπως η Ιταλία.
ΔΕΙΤΕ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥΣ ΟΔΗΓΟΥΣ ΔΩΡΩΝ
VIA: popsci.com
