Η σειρά του Apple TV+, “Prime Target”, ξεκινά με μια συναρπαστική υπόθεση: Ο Edward Brooks (Leo Woodall) βρίσκεται στα πρόθυρα της αποκάλυψης των μαθηματικών μυστικών που προστατεύουν κάθε σύστημα υπολογιστών στον κόσμο. Το συναρπαστικό παζλ που βρίσκεται στη ρίζα της δουλειάς του Edward κάνε το δράμα να λάμπει, αλλά καθώς αυτό το παιδί-θαύμα έλκεται σε έναν επικίνδυνο ιστό διεθνούς κατασκοπείας και συνωμοτικής ίντριγκας μαζί με την πράκτορα της NSA, Taylah Sanders (Quintessa Swindell), το “Prime Target” αρχίζει να χάνει την ισορροπία του. Ενώ τα αρχικά επεισόδια δημιουργούν μια ξεκάθαρη και συναρπαστική ιστορία που βασίζεται στην ζεστή ατμόσφαιρα του Cambridge γεμάτη με γοητευτικές λεπτομέρειες, τα μεταγενέστερα μέρη του διεθνούς θρίλερ κατασκοπείας αρχίζουν να μοιάζουν με ένα μυθιστόρημα του Dan Brown που συνδυάζει γρίφους με μεγάλες συνωμοσίες. Ο αγώνας για να σπάσει το μοτίβο μέσα στους πρώτους αριθμούς που υποστηρίζουν την πιο σύγχρονη κρυπτογραφική ασφάλεια πέφτει στις ίδιες παγίδες με τις κινηματογραφικές εκδοχές των “The Da Vinci Code” και “Angels & Demons” του Brown, καθώς οι μεγάλες ιδέες συνοδεύονται από βαρετές πληροφορίες, άνισο ρυθμό και υπερβολική εξάρτηση από σκηνές ανθρώπων που κάνουν έρευνα, δείχνουν οθόνες ή διαβάζουν παλιές σημειώσεις.
Καθώς το “Prime Target” προχωρά, το ταξίδι αρχίζει να φαίνεται λιγότερο συναρπαστικό από τον προορισμό. Απλώνεται σε οκτώ επεισόδια και βασίζεται σε filler και exposition που απορροφούν τη δυναμική της ιστορίας. Η στενή κατασκευή και τα συναρπαστικά ερωτηματικά των αρχικών κεφαλαίων παραγκωνίζονται από την επανάληψη, με τον Edward και την Taylah να μετακινούνται από το ένα στοιχείο στο άλλο, διακεκομμένα από αόριστες, δυσοίωνες προειδοποιήσεις σχετικά με τη σημασία και τον προφανή κίνδυνο των αριθμών που διαιρούνται μόνο με 1 ή τον εαυτό τους. Αυτές οι προειδοποιήσεις γίνονται το αδέξιο mantra της σειράς, εισαγόμενες σε σχεδόν κάθε επεισόδιο σαν να υπενθυμίζουν στους θεατές ότι η πλοκή εξακολουθεί να προχωρά. Βρήκα την ιδέα μιας αποκαλυπτικής μαθηματικής ανακάλυψης αναμφισβήτητα φρέσκια, αλλά η εκτέλεση στερείται της σπίθας για να τη κάνει να αισθάνεται πραγματικά συναρπαστική ή πιστευτή. Υπάρχει υπερβολική σοβαρότητα στην οθόνη για να δώσει χώρο στην διασκέδαση της έννοιας. Αντ’ αυτού υπάρχει ένα καπέλο με μελόδραμα που είναι, ως επί το πλείστον, αδικαιολόγητο.
Οι χαρακτήρες σχεδιάζονται εξίσου λεπτά. Ευτυχώς, και οι δύο πρωταγωνιστές προσφέρουν δυνατές ερμηνείες: Ο Woodall υποδύεται τον Edward ως τον πανέξυπνο νεαρό του οποίου η νοημοσύνη φαίνεται σχεδόν πολύ μεγάλη για τις κοσμικές ανησυχίες της καθημερινής ζωής, καταγράφοντας ένα μείγμα νεανικής λαμπρότητας και αγκαθωτής, πολύ έξυπνης για τον κόσμο, εχθρότητας. Και η Swindell φέρνει μια υπολογισμένη ένταση στην Taylah, μετριασμένη από στιγμές γειωμένης ζεστασιάς. Είναι συναρπαστικοί πρωταγωνιστές, αλλά τα arcs τους εξακολουθούν να φαίνονται υποανάπτυκτα, με κίνητρα που μετατοπίζονται χωρίς πολλές εξηγήσεις και επιχειρήματα που εκρήγνυνται προφανώς από το πουθενά. Οι δευτερεύοντες χαρακτήρες τα πάνε χειρότερα, συχνά μειώνονται σε ρηχά exposition και πλοκή. Οποιεσδήποτε προσπάθειες να αυξηθούν τα επίπεδα ενέργειας μέσω αλλαγών τοποθεσίας σε όλο τον κόσμο φαίνονται ως τεχνητοί περισπασμοί παρά ως ουσιαστικές προόδους στην ιστορία.
Στο τέλος, το “Prime Target” αρχίζει να υποχωρεί κάτω από το βάρος της φιλοδοξίας του. Η ένταση εξαφανίζεται καθώς η ιστορία περιπλανιέται, βαραίνει από επιφανειακό δράμα και έλλειψη συναρπαστικών νέων σημείων πλοκής. Ενώ υπάρχουν στιγμές γνήσιας ίντριγκας – ιδιαίτερα στον τρόπο με τον οποίο οι συγγραφείς υφαίνουν τη δουλειά του Edward στην κύρια ιστορία – αυτές οι στιγμές είναι πολύ φευγαλέες για να διατηρήσουν τη δυναμική. Έτσι, η σειρά υπονομεύεται από έλλειψη αυτοπεποίθησης στις δικές της ιδέες. Ενώ λάμπει σε στιγμές – ιδιαίτερα στα αρχικά επεισόδια – και παραμένει αρκετά watchable καθ’ όλη τη διάρκεια, τελικά αποτυγχάνει να ανταποκριθεί στο μεγάλο δυναμικό του θρίλερ κατασκοπείας που προκαλούν τα αρχικά της επεισόδια.
Το “Prime Target” ξεκινά με μια φρέσκια και συναρπαστική υπόθεση, συνδυάζοντας τον κόσμο των μαθηματικών με την υψηλού επιπέδου κατασκοπεία στην αναζήτηση ενός μαθηματικού θαύματος για τον αριθμητικό κώδικα που θα μπορούσε να ξεκλειδώσει κάθε σύστημα υπολογιστών στον κόσμο. Ωστόσο, καθώς η σειρά ξεδιπλώνεται, η υπόσχεσή της υπονομεύεται από αργό ρυθμό, επιβεβλημένο δράμα και ασυνεπή arcs χαρακτήρων. Ενώ η σειρά προσφέρει στιγμές λαμπρότητας, ειδικά στα πρώτα της επεισόδια, τελικά αποτυγχάνει να εκπληρώσει το μεγάλο δυναμικό των ιδεών της, αφήνοντας μια ιστορία που μοιάζει περισσότερο με μια δελεαστικά άλυτη εξίσωση παρά με μια επαναστατική μαθηματική ανακάλυψη.
VIA: Πηγή Άρθρου
Greek Live Channels Όλα τα Ελληνικά κανάλια: Βρίσκεστε μακριά από το σπίτι ή δεν έχετε πρόσβαση σε τηλεόραση; Το IPTV σας επιτρέπει να παρακολουθείτε όλα τα Ελληνικά κανάλια και άλλο περιεχόμενο από οποιαδήποτε συσκευή συνδεδεμένη στο διαδίκτυο. Αν θες πρόσβαση σε όλα τα Ελληνικά κανάλια Πατήστε Εδώ
Ακολουθήστε το TechFreak.GR στο Google News για να μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις τεχνολογίας.
