Περιεχόμενα Άρθρου
Τα κόπρανα και τα απολιθώματα εμετού από δεινόσαυρους αποκαλύπτουν πώς εξελίχθηκαν οι δεινόσαυροι για να κυβερνήσουν τη Γη. Η μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε στο Φύση Στις 27 Νοεμβρίου, ανέλυσε εκατοντάδες κομμάτια απολιθωμένου πεπτικού υλικού, που ονομάζονται βρωμαλίτες, για να ανακατασκευάσει τι έτρωγαν οι δεινόσαυροι και πώς αυτό άλλαξε1. Τα απολιθώματα αποκαλύπτουν ότι η άνοδος των δεινοσαύρων, για εκατομμύρια χρόνια κατά την Τριασική περίοδο, επηρεάστηκε από παράγοντες όπως η κλιματική αλλαγή και η εξαφάνιση άλλων ειδών.
«Η μελέτη μας δείχνει ότι μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αρκετά φαινομενικά ασυνήθιστα απολιθώματα για να έχετε αρκετά αξιοσημείωτα αποτελέσματα», λέει ο συν-συγγραφέας Martin Qvarnström, ο οποίος μελετά την πρώιμη εξέλιξη των δεινοσαύρων στο Πανεπιστήμιο της Ουψάλα στη Σουηδία.
Οι παλαιοντολόγοι έχουν καταλήξει σε διαφορετικές θεωρίες για το πώς οι δεινόσαυροι έγιναν το κυρίαρχο είδος στη Γη. Για παράδειγμα, οι δεινόσαυροι μπορεί να είχαν ξεπεράσει τους αντιπάλους τους επειδή ήταν ιδιαίτερα ικανοί να προσαρμοστούν σε ένα μεταβαλλόμενο οικοσύστημα, για παράδειγμα, ή επειδή τυχαίες περιβαλλοντικές αλλαγές τους ευνόησαν έναντι άλλων ειδών. Αλλά δεν υπάρχει ούτε μία υπόθεση που να εξηγεί πλήρως την άνοδό τους στην κυριαρχία.
Τι έφαγαν οι δεινόσαυροι
Για να κατανοήσουν καλύτερα την πρώιμη εξέλιξη των δεινοσαύρων, ο Qvarnström και οι συνεργάτες του άνοιξαν και εξέτασαν περισσότερους από 500 βρωμαλίτες από την πολωνική λεκάνη στην Κεντρική Ευρώπη. Τα απολιθώματα υπολογίζεται ότι είναι περίπου 200 εκατομμυρίων ετών.
Η ομάδα χρησιμοποίησε διάφορες μεθόδους για να αναλύσει τους βρωμαλίτες και το περιεχόμενό τους, συμπεριλαμβανομένων διαφορετικών τύπων μικροσκοπίου και μιας τεχνικής γνωστής ως μικροτομογραφίας σύγχροτρον, η οποία χρησιμοποιεί έναν επιταχυντή σωματιδίων για να δει το εσωτερικό των απολιθωμάτων λεπτομερώς. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν επίσης χημικά διαλύματα για να επιθεωρήσουν το ακριβές περιεχόμενο των υπολειμμάτων, που περιελάμβαναν ψάρια, φυτά και έντομα.
Παρά την ηλικία και την οξύτητα πολλών από τα απολιθώματα, η ομάδα βρήκε ότι πολλά από τα έντομα που έφαγαν οι δεινόσαυροι ήταν καλά διατηρημένα. «Μερικά από αυτά διατηρήθηκαν τόσο όμορφα σε τρεις διαστάσεις και με όλες τις κεραίες και τα πόδια», λέει ο Qvarnström.
Η ανάλυση των πεπτικών υλικών επέτρεψε στους ερευνητές να «ανακατασκευάσουν αυτούς τους τροφικούς ιστούς, άρα ποιος έτρωγε ποιον σε όλες αυτές τις συνθέσεις και να δουν αυτή την τάση για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα», λέει ο Qvarnström.
Προσαρμόσου ή πεθάνεις
Η ομάδα διαπίστωσε ότι ο αριθμός και η ποικιλία των περιεχομένων των απολιθωμάτων αυξήθηκε με την πάροδο του χρόνου, υποδηλώνοντας ότι μεγαλύτεροι δεινόσαυροι με πιο διαφορετικές διατροφικές συνήθειες άρχισαν να αποκτούν εξέχουσα θέση στην ύστερη Τριασική περίοδο (μεταξύ 237 και 201 εκατομμυρίων ετών πριν). Συγκρίνοντας τα απολιθώματα με δεδομένα φυτών από την περίοδο, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η άνοδος των δεινοσαύρων διαμορφώθηκε τυχαία και από προσαρμογές. Για παράδειγμα, η κλιματική αλλαγή οδήγησε σε αυξημένη υγρασία, η οποία άλλαξε τη διαθέσιμη βλάστηση. Οι δεινόσαυροι κατάφεραν να προσαρμοστούν καλύτερα σε αυτό το μεταβαλλόμενο κλίμα και την αλλαγή στη διατροφή από άλλα ζώα της ξηράς.
«Αυτό που μάθαμε ήταν ότι η άνοδος των δεινοσαύρων χρειάστηκε πολύ χρόνο και ήταν πραγματικά πολύπλοκη», λέει ο Qvarnström.
Αυτό είναι «ένα εντυπωσιακό έργο», λέει ο Suresh Singh, ο οποίος μελετά την παλαιοοικολογική δυναμική στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, στο Ηνωμένο Βασίλειο. Προσθέτει ότι αυτή είναι η πρώτη φορά που βλέπει έρευνα εστιασμένη στον βρωμαλίτη να εφαρμόζεται σε τέτοια κλίμακα.
Ο Singh λέει ότι οι δεινόσαυροι είναι μια σημαντική πηγή δεδομένων για την κατανόηση του πώς η ζωή ανταποκρίνεται σε διαφορετικές πιέσεις, για παράδειγμα στην κλιματική αλλαγή.
Προτείνει ότι μελλοντική έρευνα θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει βρωμαλίτες για να κατανοήσει πώς εξελίχθηκαν οι δεινόσαυροι σε διάφορα μέρη του κόσμου. «Οι τρέχουσες μελέτες δείχνουν ότι οι δεινόσαυροι εξελίχθηκαν πρώτα στο νότιο ημισφαίριο, και έτσι ίσως έχετε ένα διαφορετικό μοτίβο να συμβαίνει εκεί κάτω», λέει.