Οι αντιδράσεις στην διάσωση της Γαλλίας: Μια άλλη πραγματικότητα

Φοβερή η προσπάθεια του Γάλλου υπουργού Οικονομικών, Antoine Armand, να πείσει ότι η «Γαλλία δεν είναι Ελλάδα».

Οι μνήμες από την ελληνική κρίση της προηγούμενης δεκαετίας έχουν επανέλθει στην Ευρώπη, σε μια χρονική στιγμή μάλιστα που όλα είναι ρευστά. ΗΠΑ, πόλεμοι, δασμοί, είναι μόλις μερικά μέτωπα που δεν γνωρίζει κανείς πως θα τα διαχειριστεί η ευρωπαϊκή ηγεσία…

Και μέσα σε όλα αυτά, οι αγορές ζητούν το ίδιο επιτόκιο για να δανείσουν τόσο τη Γαλλία όσο και την Ελλάδα!

Όσο και να προσπαθεί κανείς δηλαδή να αγνοήσει τις αγορές, όπως έγινε στη χώρα μας από πολλούς, εκτιμώ ότι οι Γάλλοι δεν θα μπορέσουν να αποτελέσουν εξαίρεση.

Όπως έγινε και με τη βρετανίδα Liz Truss κατά τη σύντομη πρωθυπουργία της.

Στις αγορές ομολόγων δεν αρέσει η αβεβαιότητα.

Και το πιο σοβαρό είναι ότι η Γαλλία είναι πολύ μεγάλη για να τη διασώσει κανείς.

Έχει μέγεθος πάνω από δέκα φορές από αυτό της Ελλάδας, ενώ η Γερμανία δεν έχει πια την ηγεσία να δώσει λύσεις.

——————————————–

Οι εισηγμένες στο Λονδίνο

Και μέσα σε όλα αυτά, οι Έλληνες θα είναι στο Λονδίνο από Δευτέρα και Τρίτη, για το συνέδριο της JP Morgan, παρουσιάζοντας τις προοπτικές τους.

Δεν είναι καλό timing, σε διεθνές φυσικά επίπεδο, αλλά μπορεί να το «γυρίσουν» υπέρ τους.

«Από την πλευρά μας κάνουμε αυτό που πρέπει να κάνουμε». Αυτό μάλιστα μου μεταφέρουν ορισμένα επιτελεία εισηγμένων, δείχνοντας τις προθέσεις του επιχειρηματικού κόσμου.

Αλλά και δείχνοντας και μια υποβόσκουσα δυσαρέσκεια που επικρατεί στην αγορά για τους κυβερνητικούς χειρισμούς.

Διότι αγαπητές και αγαπητοί, μπορεί σε μια αγορά όλα να περιστρέφονται γύρω από την οικονομία, αλλά την κατεύθυνση αυτής τη δίνει η εκάστοτε κυβέρνηση.

Και μιας και ένα χρηματιστήριο είναι προεξοφλητικός μηχανισμός, δεν μπορεί να μην λάβουν οι διαχειριστές υπόψιν τους τις τάσεις… αιφνιδιασμού που δείχνει μια κυβέρνηση απέναντι στις ίδιες τις εταιρείες που θρέφουν μεγάλο μέρος των δημόσιων εσόδων.

Αυτά που θα πουν…

Στις επαφές που είχα λοιπόν με κάποιες αποστολές, μου εξήγησαν ότι το αφήγημα των 37 εισηγμένων είναι καλό. Οι επιδόσεις είναι θετικές, οι επενδύσεις σε πλήρη ανάπτυξη και τα guidance σε μεγάλο βαθμό επιτεύξιμα.

Τώρα εάν η κυβέρνηση θέλει να συντηρεί ένα κλίμα αβεβαιότητας σχετικά με τις έκτακτες φορολογίες και τις καθυστερήσεις στις μεταρρυθμίσεις, είναι ένα ζήτημα που ενδεχομένως να κληθεί να απαντήσει η κυβερνητική αποστολή.

Τουλάχιστον στις κατ’ ιδίαν συναντήσεις, καθώς το διεθνές κλίμα δεν θα συγχωρήσει αβελτηρίες που παρατηρήθηκαν στο παρελθόν.

Ποιοι θα πρωταγωνιστήσουν

Όπως μου εξηγούν και οι αναλυτές που θα παρακολουθήσουν τα του συνεδρίου, στο επίκεντρο των ραντεβού θα βρεθούν σαφώς οι τράπεζες. Όπως κάθε φορά.

Αλλά υπάρχει η αίσθηση ότι θα ερωτηθούν και για δύο ζητήματα: αύξηση των χορηγήσεων και επενδύσεις στην τεχνολογία.

Άλλωστε, θετικά ήταν και τα στοιχεία από την πιστωτική επέκταση του Οκτωβρίου, τα οποία μπορεί να επικαλεστούν οι τραπεζικές αποστολές, καθώς η μηνιαία καθαρή ροή της συνολικής χρηματοδότησης (τα δάνεια) ήταν θετική κατά 2,775 δισ. ευρώ, τον Οκτώβριο του 2024, έναντι θετικής καθαρής ροής 2,048 δισ. ευρώ τον προηγούμενο μήνα.

Επίσης, αυξημένες θα είναι οι επαφές για τους εκπροσώπους του ενεργειακού κλάδου, δεδομένων των μεγάλων επενδύσεων που γίνονται στη διαφοροποίηση του μίγματος, αλλά και των προβλημάτων που έχουν δημιουργήσει οι γεωπολιτικές εντάσεις στην ενεργειακή επάρκεια της ευρύτερης περιοχής.

Επίσης, στο επίκεντρο θα βρίσκονται και οι Metlen και Τιτάν, λόγω των σχεδίων τους στις αγορές του Λονδίνου και της Νέας Υόρκης.

———————————————————-

Ο «Σόλωνας» στη Λιθουανία

Σε πιο «μικρά» κλιμάκια τώρα των ελληνικών εισηγμένων, η Netcompany, μητρική της Netcompany-Intrasoft, θα αρχίσει να βάζει το αποτύπωμά της στις χώρες της Βαλτικής, με τη νέα συμφωνία για τον εκσυγχρονισμό τoυ φορολογικού συστήματος της Λιθουανίας.

Η συμφωνία με τις λιθουανικές φορολογικές αρχές αφορά στον ψηφιακό μετασχηματισμό του κεντρικού φορολογικού συστήματος μέσω του προϊόντος της Netcompany, SOLON TAX.

Η συμφωνία περιλαμβάνει την ολοκληρωμένη αναβάθμιση της λιθουανικής φορολογικής διοίκησης, με την ενοποίηση και τον εκσυγχρονισμό των υφιστάμενων πληροφοριακών συστημάτων.

Η συμφωνία με τη Λιθουανία έρχεται λίγο μετά και τη συμφωνία με τη Σουηδική Φορολογική Αρχή, Skatteverket, όπου η Netcompany και το SOLON TAX επιλέχθηκαν τον Ιούνιο για τον εκσυγχρονισμό του κεντρικού φορολογικού συστήματος της χώρας.

——————————–

Πικρός καφές

Μεγάλες αναταράξεις έχουν αρχίσει, εδώ και καιρό βέβαια, στην εστίαση, ειδικά στα καφέ.

Και σαφώς αιτία είναι το άλμα που καταγράφει η τιμή των συμβολαίων καφέ Arabica, λόγω των προβλημάτων ξηρασίας στη Βραζιλία.

Μάλιστα η πρόβλεψη για την επόμενη συγκομιδή είναι επίσης δυσμενής, αποτέλεσμα δυσμενών καιρικών συνθηκών.

Προφανώς και η Ελληνική Ένωση Καφέ έχει επαναφέρει το θέμα της κατάργησης του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης, προκειμένου να απορροφηθεί μέρος της αύξησης του κόστους από τους επαγγελματίες.

Θυμίζω εδώ ότι σύμφωνα με την κλαδική έρευνα της ICAP CRIF, η κατανάλωση καφέ στην Ελλάδα ξεπέρασε τους 40 χιλ. τόνους το 2023, ενώ για το 2024 αναμένεται να ξεπεράσει τους 41 χιλ. τόνους.

Δηλαδή μιλάμε για περίπου 300 εκατ. δολάρια κόστος, μόνο για τους κόκκους του καφέ, από περίπου τα μισά που ήταν μόλις ένα χρόνο πριν.

Ωστόσο, ουδείς νομίζω ότι διαφωνεί ότι αυτή η κατεύθυνση που έχει πάρει ο κλάδος, δεν είναι βιώσιμη.

«Δεν χωράνε τόσες πολλές μικρές επιχειρήσεις σε αυτή τη χώρα και αναγκαστικά κάποιοι θα βγουν εκτός αγοράς», είναι το σχόλιο επαγγελματία του κλάδου στη στήλη.

————————————————————-

«Κακός μπελάς»

Κι εδώ έρχεται και επανέρχεται η πρόταση των Ελλήνων Επιχειρηματιών και του Κριστιάν Χατζημηνά, που μιλά για μέτρα για την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας. Είναι δηλαδή και θέμα κατευθύνσεων που δίνει το πλαίσιο που υπάρχει σε μία χώρα.

Διότι η Ένωση, η ΕΝΕΕ, έχει καταθέσει μια δέσμη τεσσάρων προτάσεων στο Υπουργείο Οικονομικών προκειμένου να βελτιωθεί το πλαίσιο, αλλά ακόμη… συζητούνται.

Αρχικά υπήρξε άρνηση βέβαια, αλλά μετά από πιέσεις του κ. Χατζημηνά, έχουν αρχίσει να το συζητούν.

Δύο βασικά αιτήματα είναι τα επιμορφωτικά προγράμματα με κινητροδότηση για τις επιχειρήσεις και οι αποσβέσεις, ειδικά του τεχνολογικού εξοπλισμού.

Απόλυτα λογικές δηλαδή οι προτάσεις, ακόμη και αν τις συγκρίνεις με τις ευρωπαϊκές πρακτικές, όπου η διαδικασία των αποσβέσεων δεν διαρκούν μια δεκαετία, όπως εδώ.

Αδύναμες οι αρνήσεις

Ουδείς λοιπόν μπορεί να καταλάβει την αδυναμία του Υπουργείου να προχωρήσει στην αξιολόγηση των προτάσεων.

Μάλιστα ως βασικό επιχείρημα προτάσσεται το «κλειδωμένο» Μεσοπρόθεσμο, όπου οχυρώνεται η πολιτική ηγεσία.

Ένα επιχείρημα που όπως γνωρίζουμε όλοι δεν στέκει… αναθεωρείται το Μεσοπρόθεσμο.