Οι 10 κορυφαίες οικονομικές τάσεις για το 2025

Ο κόσμος είναι ένα όλο πιο κατακερματισμένος και πολύπλοκος, αλλά όλοι φαίνεται να έχουν εμμονή μόνο με ένα άτομο: τον Ντόναλντ Τραμπ. Όλες οι προβλέψεις για το επόμενο έτος υποθέτουν ότι ο Τραμπ θα υπαγορεύσει τις παγκόσμιες οικονομικές τάσεις και τις τάσεις της αγοράς, συμπεραίνει ο επενδυτής και κορυφαίος αναλυτής των Financial Times..

Ένας μόνο παράγοντας δεν αποτελεί ποτέ σταθερή βάση για προβλέψεις. Ο κόσμος δεν είναι μονοπολικός και δεν περιστρέφεται γύρω από μια προσωπικότητα, ούτε καν μια τόσο μεγάλη όσο αυτή του Τραμπ. Ιστορικά, ο αντίκτυπος των προέδρων των ΗΠΑ στις αγορές ήταν συχνά εκπληκτικός και μερικές φορές ελάχιστος.

Αγορά εργασίας: Ποιες είναι οι 10 τάσεις που θα διαμορφώσουν τον παγκόσμιο χάρτη το 2025

Οι επενδυτές ήταν προετοιμασμένοι για ένα αρνητικό σοκ όταν ο Τραμπ ανέλαβε την εξουσία το 2017, αλλά η θητεία του αποδείχθηκε ότι ήταν ένα από τις λιγότερο ασταθής για τις αμερικανικές μετοχές ποτέ. Ο Τραμπ απειλούσε συνεχώς να υπονομεύσει την Κίνα με δασμούς και ωστόσο, κατά την πρώτη του θητεία, η μεγαλύτερη αγορά με τις καλύτερες επιδόσεις στον κόσμο ήταν η Κίνα, ξεπερνώντας ακόμη και τις ΗΠΑ.

Εάν το παρελθόν είναι ενδεικτικό, το Τραμπ 2.0 δεν θα εκτυλιχθεί όπως αναμένουν οι περισσότεροι επενδυτές. Κατά ειρωνικό τρόπο, η συνεχής πίστη στην «αμερικανική εξαιρετικότητα» προϋποθέτει ότι υπό τον Τραμπ ο κόσμος θα δει περισσότερες από τις ίδιες τάσεις που είδε υπό τον Τζο Μπάιντεν: κυριαρχία των ΗΠΑ στην παγκόσμια οικονομία και τις αγορές, με επικεφαλής τις τεχνολογικές επιχειρήσεις μεγάλης κεφαλαιοποίησης. Αλλά αυτές οι τάσεις είναι ήδη πολύ εκτεταμένες και ευάλωτες σε δυνάμεις μεγαλύτερες από τον εκλεγμένο πρόεδρο των ΗΠΑ. Για διάφορους λόγους, η ανταγωνιστική εκτροπή θα μπορούσε να επιστρέψει στις παγκόσμιες αγορές το 2025 και να οδηγήσει σε σεισμικές αλλαγές.

Επιστροφή των αντιθέσεων

Η ιστορία δείχνει ότι η παγκόσμια οικονομία και οι αγορές κινούνται σε κύκλους. Η αντίθετη επένδυση έχει τις ρίζες της σε αυτά τα πρότυπα. Το καυτό επενδυτικό θέμα της μίας δεκαετίας συνήθως υπερθεματίζει, σπέρνοντας τους σπόρους της δικής του πτώσης και δεν παραμένει καυτό την επόμενη. Αλλά εδώ βρισκόμαστε στα μισά της δεκαετίας του 2020 και το καυτό στοίχημα της δεκαετίας του 2010, η Big Tech των ΗΠΑ, εξακολουθεί να αποδίδει καρπούς.

Στο παρελθόν, η λίστα των 10 κορυφαίων εταιρειών παγκοσμίως ανά κεφαλαιοποίηση αλλάζει δραματικά με κάθε νέα δεκαετία. Τώρα επτά από τα 10 είναι ακλόνητες από τη δεκαετία του 2010, συμπεριλαμβανομένων των Apple, Microsoft και Amazon. Οι τάσεις των τελευταίων 15 ετών εξασθενούν εν μέσω των αυξανόμενων τάσεων για την Αμερική και την τεχνητή νοημοσύνη, οι οποίες υπερτροφοδοτούνται από τα υπερβολικά αμερικανικά κίνητρα, την παιχνιδοποίηση των επενδύσεων και την άνοδο των αλγοριθμικών συναλλαγών και των παθητικών διαχειριστών χρήματος.

Η δημιουργική καταστροφή ήταν ένα καθοριστικό και αναγκαίο χαρακτηριστικό του καπιταλισμού από τις ρίζες του στον 18ο αιώνα. Είτε είναι νεκρό, είτε είναι αδρανές και έτοιμο για επιστροφή. Το στοίχημά του Σάρμα μιλάει για επιστροφή. Αυτό θα προανήγγειλε μια (καθυστερημένη) απόδοση για αντίξοες επενδύσεις, ξεκινώντας με μια μετατόπιση από τις ΗΠΑ και τις κορυφαίες εταιρείες τεχνολογίας τους.

Η ορμή κάμπτεται

Οι συναλλασσόμενοι με ορμή είναι το πολικό αντίθετο των αντιθέσεων, πιστεύοντας ότι οι νικητές και οι χαμένοι των τελευταίων μηνών θα συνεχίσουν στους ίδιους δρόμους τους επόμενους μήνες. Η περσινή χρονιά ήταν εξαιρετική για αυτήν την κατηγορία. Ήταν τόση η ορμή που ξεπέρασε τις Big Tech των ΗΠΑ για να αυξήσει τις μετοχές και στον χρηματοπιστωτικό και σε άλλους τομείς.

Ένα σημείο καμπής πλησιάζει. Από τη δεκαετία του 1950, σύμφωνα με την Empirical Research Partners, οι μετοχές που ηγούνται της αγοράς για εννέα μήνες ξεπερνούν την απόδοση τους επόμενους 12 μήνες κατά 3% κατά μέσο όρο. Σπάνια ξεπέρασαν τις επιδόσεις τους κατά περισσότερο από 20%, όπως έκαναν το 2024. Και μετά από μια τόσο ισχυρή πορεία, οι μετοχές υποαποδίδουν σχεδόν 10% τους επόμενους 12 μήνες κατά μέσο όρο.

Οι τρέχουσες τάσεις τείνουν να ενισχύουν την υπόθεση ότι οι καλές στιγμές θα συνεχιστούν, προσελκύοντας ιδιώτες επενδυτές στα τελευταία στάδια. Αυτό συμβαίνει τώρα. Οι Αμερικανοί καταναλωτές δεν ήταν ποτέ πιο αισιόδοξοι για τις αμερικανικές μετοχές από τότε παρακολουθείται αυτό το συναίσθημα. Οι επενδύσεις με ορμή φαίνονται στα πρόθυρα κατάρρευσης με τρόπο που θα μπορούσε να πλήξει σκληρά πολλούς επενδυτές.

Τιμωρητικά ελλείμματα

Υπό τον Τραμπ, οι περικοπές φόρων και τους κανονισμών θα οδηγήσουν την οικονομία και την αγορά των ΗΠΑ σε νέα ύψη, ή έτσι λέει η συμβατική σοφία. Αν και η πανδημία έχει λήξει και οι θέσεις εργασίας έχουν ανακάμψει, το έλλειμμα των ΗΠΑ εξακολουθεί να είναι εντυπωσιακά υψηλό, περίπου στο 6% του ΑΕΠ. Μάλιστα, προσαρμοσμένο για το ποσοστό ανεργίας, το έλλειμμα των ΗΠΑ είναι πέντε φορές το προηγούμενο υψηλό ρεκόρ για ανάκαμψη μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Και η ατζέντα του Τραμπ απειλεί να το ωθήσει ακόμη περισσότερο στα άκρα.

Οι «ταύροι» αγνοούν προειδοποιήσεις ότι η δημοσιονομική απερισκεψία θα πυροδοτήσει μια κρίση, καθώς δεν έχει σημειωθεί προφανής καταστροφή παρά τις δεκαετίες παρόμοιων προειδοποιήσεων. Παραβλέπουν το γεγονός ότι, σε σύγκριση με άλλες ανεπτυγμένες χώρες, το κρατικό χρέος της Αμερικής έχει αυξηθεί περισσότερο από δύο φορές πιο γρήγορα ως ποσοστό του ΑΕΠ αυτή τη δεκαετία και οι πληρωμές τόκων για αυτό το χρέος είναι τώρα τρεις φορές υψηλότερες.

Δεδομένου του ποσού των νέων μακροχρόνιων ομολόγων του αμερικανικού Δημοσίου που πρόκειται να βγουν στις αγορές τους επόμενους μήνες, το 2025 θα μπορούσε να είναι η στιγμή που οι παρατηρητές ομολόγων θα το λάβουν υπόψη τους. Τα τελευταία χρόνια, οι έμποροι έχουν τιμωρήσει τις σπάταλες κυβερνήσεις. Πολλοί παρατηρητές υποθέτουν ότι οι ΗΠΑ, ως η κορυφαία οικονομική δύναμη, είναι άτρωτες σε τέτοιες επιθέσεις, αλλά τα ολοένα και πιο επισφαλή οικονομικά τους θα μπορούσαν να καταστρέψουν αυτή την υπόθεση σύντομα.

Λιγότερος εξαιρετισμός

Η μανία με τον «αμερικανικό εξαιρετισμός» παραβλέπει την τεχνητή ώθηση που λαμβάνουν οι ΗΠΑ από την κρατική υποστήριξη. Μετά την πανδημία, οι κρατικές δαπάνες αυξήθηκαν απότομα ως ποσοστό του ΑΕΠ. Περισσότερο από το 20% των νέων θέσεων εργασίας στις ΗΠΑ δημιουργούνται τώρα από την κυβέρνηση, από 1% τη δεκαετία του 2010. Οι δημόσιες μεταβιβάσεις, συμπεριλαμβανομένης της Κοινωνικής Ασφάλισης, αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το ένα τέταρτο του εισοδήματος των κατοίκων σε περισσότερο από το 50% των κομητειών των ΗΠΑ, από μόλις 10% το 2000.

Η υπερδιεγερμένη αμερικανική οικονομία αναπτύσσεται με ρυθμό κοντά στο 3%, αλλά το δημοσιονομικό κίνητρο πρόκειται να μειωθεί το 2025 και το ίδιο συμβαίνει και με τον ρυθμό της νομισματικής χαλάρωσης. Εάν η νέα κυβέρνηση προσπαθήσει να τονώσει περαιτέρω την οικονομία, ένας ήδη αυξημένος ρυθμός πληθωρισμού θα μπορούσε να εκτιναχθεί, αναγκάζοντας τη Fed και την αγορά ομολόγων να αυξήσουν τα επιτόκια.

Με τη σειρά του, η πίεση της αγοράς ομολόγων θα αναγκάσει τελικά τη συγκράτηση των δαπανών, βλάπτοντας την οικονομική ανάπτυξη και τα εταιρικά κέρδη, τουλάχιστον για λίγο. Είναι ενδιαφέρον ότι οι προσδοκίες για την ανάπτυξη των ΗΠΑ είναι τώρα τόσο ανοδικές, που οι οικονομολόγοι βλέπουν μόνο 20% πιθανότητα ύφεσης, από σχεδόν 70% πριν από ένα χρόνο. Αν και δεν υπάρχει ορατός καταλύτης για ύφεση, τα εξασθενημένα κίνητρα υποδηλώνουν ότι η οικονομία των ΗΠΑ είναι πιθανό να επιβραδυνθεί το 2025 σε ρυθμό πλησιέστερο στο μακροπρόθεσμο δυναμικό της περίπου 2%, αν όχι χαμηλότερο. Η Αμερική θα φαίνεται πολύ λιγότερο εξαιρετική τότε.

Τα επόμενα αστέρια

Πολλές χώρες μαραζώνουν τώρα στις σκιές, όπου συνήθως βρίσκονται συνήθως τα επόμενα αστέρια. Πριν από μια δεκαετία, οι επενδυτές απέρριψαν μεγάλο μέρος της νότιας Ευρώπης ως απελπιστικής, μέχρι που η κρίση τους ανάγκασε να αλλάξουν. Τα έθνη που παλαιότερα απορρίπτονταν ως «PIGS» περιλαμβάνουν τώρα μερικά από τα φωτεινά σημεία της ηπείρου, με επικεφαλής την Πορτογαλία, την Ελλάδα και την Ισπανία. Τα σκοτεινά σημεία, η Γερμανία και η Γαλλία, θα μπορούσαν επίσης να βρεθούν απροσδόκητα υποχρεωμένα από τις αδύναμες οικονομίες τους να αλλάξουν προς το καλύτερο.

Σήμερα, οι παγκόσμιοι επενδυτές αγνοούν το μεγαλύτερο μέρος του αναπτυσσόμενου κόσμου. Μεταξύ των μεγάλων αναπτυσσόμενων οικονομιών, λιγότερες από μία στις δύο σημείωσαν ταχύτερη αύξηση του κατά κεφαλήν ΑΕΠ από τις ΗΠΑ τα τελευταία πέντε χρόνια. Τα επόμενα χρόνια, ωστόσο, αυτό το μερίδιο αναμένεται να αυξηθεί σε περισσότερα από τέσσερα στα πέντε, με μεγάλο μέρος της ώθησης να προέρχεται από επενδύσεις σε εγκαταστάσεις και εξοπλισμό και από τις ανθεκτικές καταναλωτικές δαπάνες.

Οι πειθαρχημένες κρατικές δαπάνες βοηθούν να εξηγηθεί γιατί οι οίκοι αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας είναι πλέον πιο αισιόδοξοι για τις αναπτυσσόμενες χώρες, με αναβαθμίσεις που ξεπερνούν αριθμητικά τις υποβαθμίσεις με περιθώρια που δεν έχουν παρατηρηθεί εδώ και χρόνια, συμπεριλαμβανομένων θετικών στροφών σε πρόσφατες περιπτώσεις που θεωρούνταν κατεστραμμένες όπως η Αργεντινή και η Τουρκία.

Ως επί το πλείστον, οι παγκόσμιοι επενδυτές δεν έχουν ακόμη αντιδράσει, αλλά οι ντόπιοι αντιδρούν. Οι εγχώριοι μέτοχοι υποστηρίζουν τις αγορές από τη Σαουδική Αραβία έως τη Νότια Αφρική. Η Ινδία είναι ήδη κάτι σαν μονόκερος, ως το μοναδικό αστέρι της παγκόσμιας αγοράς εκτός των ΗΠΑ, αλλά μπορεί να μην είναι τόσο ξεχωριστή μέχρι το τέλος του 2025.

Επενδύσιμη Κίνα

Είναι δύσκολο να προβληθεί αντίρρηση στις υποθέσεις των «αρκούδων». Καμία χώρα με συρρικνούμενο πληθυσμό και βαρύ χρέος δεν μπόρεσε ποτέ να αναπτυχθεί ούτε στο μισό του ρυθμού στόχου 5% του Πεκίνου. Ωστόσο, οποιοσδήποτε έχει αντιρήσεις πρέπει να είναι περίεργος για μια αγορά που οι περισσότεροι παγκόσμιοι επενδυτές απορρίπτουν τώρα ως «μη επενδύσιμη», παρόλο που είναι η δεύτερη μεγαλύτερη στον κόσμο.

Τα διαμάντια μπορούν να βρεθούν σε αυτήν την ακατέργαστη κατάσταση, για παράδειγμα αναζητώντας κερδοφόρες εισηγμένες εταιρείες με υψηλές ταμειακές ροές. Υπάρχουν τώρα περίπου 250 εταιρείες στην Κίνα με κεφαλαιοποίηση άνω του 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων και απόδοση ελεύθερης ταμειακής ροής πάνω από 10%, περίπου 100 περισσότερες από ό,τι στις ΗΠΑ και 60 περισσότερες από ό,τι στην Ευρώπη. Ωστόσο, το συναίσθημα είναι τόσο πτωτικό για την Κίνα όσο είναι ανοδικό για την Αμερική.

Απλά να συγκρίνετε τις κορυφαίες εταιρείες ηλεκτρικών αυτοκινήτων των δύο κρατών, BYD και Tesla. Και οι δύο παράγουν παρόμοια έσοδα και προσφέρουν παρόμοια απόδοση ιδίων κεφαλαίων, αλλά ο όγκος των πωλήσεων αυξάνεται δύο φορές ταχύτερα στην BYD, η οποία διευρύνει γρήγορα το μερίδιό της στην παγκόσμια αγορά. Ωστόσο, η μετοχή της BYD πωλείται με αναλογία τιμής προς κέρδη 15, σε σύγκριση με περίπου 120 για την Tesla. Το ανώτατο όριο της αγοράς είναι μόλις πάνω από 100 δισ. δολάρια, της Tesla είναι πάνω από $1,2 τρισεκατομμύρια. Τον επόμενο χρόνο, οι επενδυτές ενδέχεται να έρθουν να δουν την Κίνα και πάλι ως εππενδυτικό τοπίο, τουλάχιστον όπου είναι κερδοφόρα.

Η τεχνητή νοημοσύνη υπονομεύει τις Big Tech

Τα υπερβολικά κέρδη και οι τεράστιες ταμειακές ροές της Big Tech ήταν ένα σημαντικό πλεονέκτημα για τους επενδυτές. Αλλά αυτό το πλεονέκτημα συρρικνώνεται γρήγορα. Συνολικά, η Apple, η Microsoft, η Google, η Meta και η Tesla ετοιμάζονται να επενδύσουν σχεδόν 280 δισεκατομμύρια δολάρια στην τεχνητή νοημοσύνη φέτος, από 80 δισεκατομμύρια δολάρια πριν από πέντε χρόνια. Ο αγώνας για την κυριαρχία στην τεχνητή νοημοσύνη συνεχίζεται και ως εκ τούτου, η ανάπτυξη των ελεύθερων ταμειακών ροών για τις μεγαλύτερες εταιρείες τεχνολογίας έγινε πρόσφατα αρνητική.

Η μανία με την τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να υπερβολική. Λιγότεροι από ένας στους 20 εργαζόμενους λένε ότι χρησιμοποιούν AI καθημερινά. Λιγότερες από μία στις 10 αμερικανικές εταιρείες έχουν ενσωματώσει την τεχνητή νοημοσύνη στις δραστηριότητές τους. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα το κάνουν, απλώς ότι δεν είναι καθόλου σαφές πώς θα εφαρμοστεί αυτή η τεχνολογία, πολύ περισσότερο πόσο αυστηρά θα ρυθμιστεί ή ποιες μεγάλες εταιρείες θα κερδίσουν χρήματα από αυτήν. Θυμηθείτε, λίγες ή και καθόλου καθιερωμένες εταιρείες αναδείχθηκαν ως μεγάλοι νικητές του Διαδικτύου ή των επαναστάσεων του σχιστολιθικού πετρελαίου.

Αν και είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς τι θα μπορούσε να εκτροχιάσει τις εταιρείες Big Tech, μια απάντηση είναι η υπερβολική δαπάνη σε κέντρα δεδομένων και άλλες υποδομές τεχνητής νοημοσύνης. Μια από τις μεγαλύτερες εκρήξεις κεφαλαιακών δαπανών που έχει δει η Αμερική από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο μπορεί να είναι μεγάλη για τον καταναλωτή, αλλά θα μπορούσε να είναι η στάγονα που τελικά ξεχειλίζει τα υπερβολικά κέρδη των εταιρειών Big Tech και εμπνέει τους επενδυτές να αμφισβητήσουν τις υψηλές αποτιμήσεις τους.

Εμπόριο χωρίς Αμερική

Εάν οι δασμολογικές απειλές του Τραμπ είναι μια διαπραγματευτική τακτική, όπως λένε οι βοηθοί του, εργάζονται ήδη για να φέρουν άλλες χώρες στο τραπέζι, αλλά χωρίς τις ΗΠΑ. Μετά από 25 χρόνια συνομιλιών, τον περασμένο μήνα εκπρόσωποι 31 χωρών συμφώνησαν στα σχέδια για το μεγαλύτερο κλαμπ στον κόσμο, που συνδέει την ΕΕ με τον όμιλο Mercosur στη Λατινική Αμερική. Εάν επικυρωθεί, θα μειώσει τους δασμούς κατά 90% μεταξύ των κρατών μελών, τα οποία αντιπροσωπεύουν το 25% του παγκόσμιου ΑΕΠ.

Τρομαγμένες από τη χρήση κυρώσεων από την Αμερική για να αποκόψει τους αντιπάλους τους από το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα που βασίζεται στο δολάριο, πολλές χώρες κάνουν συμφωνίες για την προώθηση του εμπορίου με τους περιφερειακούς γείτονες ή εκτός δολαρίου. Η Ινδία έχει συνάψει συμφωνίες με 22 χώρες για τη διεξαγωγή συναλλαγών σε ρουπίες. Το 90% του εμπορίου Ινδίας-Ρωσίας διενεργείται σε τοπικά νομίσματα. Τα κράτη με πετρέλαιο, συμπεριλαμβανομένης της Σαουδικής Αραβίας, έχουν συνάψει συμφωνίες για να πουλήσουν το πετρέλαιο τους και σε άλλα νομίσματα εκτός από το δολάριο.

Τα τελευταία χρόνια το παγκόσμιο εμπόριο έχει αλλάξει και σήμερα τα μεγαλύτερα κανάλια του βρίσκονται στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Οκτώ από τους 10 ταχύτερα αναπτυσσόμενους εμπορικούς διαδρόμους δεν περιλαμβάνουν τις ΗΠΑ, αλλά πολλοί από αυτούς έχουν σαν τερματικό σταθμό την Κίνα. Όσο περισσότερο οι ΗΠΑ απειλούν με δασμούς και οπλοποιούν το δολάριο, τόσο πιο σκληρά θα εργαστούν οι πρώην εταίροι τους για να προωθήσουν το εμπόριο χωρίς την Αμερική.

Ιδιωτική υπερβολή

Ως καταφύγιο για τους επενδυτές που αποφεύγουν τις ρυθμιστικές αρχές, οι ακμάζουσες ιδιωτικές αγορές μετοχών και πιστώσεων δεν είναι πλέον απλώς μια εξειδικευμένη εναλλακτική λύση. Από το 2000, ο αριθμός των εισηγμένων εταιρειών των ΗΠΑ μειώθηκε σχεδόν κατά το ήμισυ σε περίπου 4.000, ενώ ο αριθμός των ιδιωτικών σχεδόν πενταπλασιάστηκε σε περίπου 10.000.

Οι ιδιωτικές αγορές γίνονται η πρώτη επιλογή για τις εταιρείες που προσπαθούν να συγκεντρώσουν χρήματα. Ο ιδιωτικός δανεισμός αυξάνεται με διπλάσιο ρυθμό από τον τραπεζικό δανεισμό. Ο όγκος των κεφαλαίων που αντλήθηκαν από τις ιδιωτικές αγορές ξεπέρασε πρόσφατα τον όγκο στις δημόσιες αγορές παγκοσμίως.

Εν τω μεταξύ, οι συχνά αδιαφανείς κίνδυνοι αυξάνονται. Η πτώση της ποιότητας ορισμένων ιδιωτικών εκδοτών πιστώσεων εμφανίζεται σε υψηλά ποσοστά αθέτησης υποχρεώσεων για τα μοχλευμένα δάνειά τους. Άλλοι επανασυσκευάζουν ορισμένα προϊόντα προς πώληση με τρόπους που «δοκιμάζουν τα όρια» των διασφαλίσεων κινδύνου. Μερικές μεγάλες εταιρείες εξετάζουν σχέδια να προσφέρουν ιδιωτική πίστωση σε διαπραγματεύσιμα αμοιβαία κεφάλαια ανοιχτά σε καθημερινές δημόσιες συναλλαγές – σαν να ήταν το ευρύ κοινό εκπαιδευμένο για να σταθμίσει τον κίνδυνο των περιουσιακών στοιχείων που πρέπει να αναφέρουν αποτελέσματα μία φορά το τρίμηνο, αν όχι καθόλου. Η ενσωμάτωση των ιδιωτικών αγορών και οι υπερβολές που προκύπτουν θα μπορούσαν να τεθούν υπό μεγαλύτερο έλεγχο το 2025.

Χωρίς μαγική ένεση

Οι Αμερικανοί είναι «εξαιρετικοί» από άλλη άποψη, έχουν ποσοστό παχυσαρκίας ενηλίκων που στο 44% είναι το υψηλότερο στον ανεπτυγμένο κόσμο. Επομένως, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η αμερικανική τηλεόραση είναι γεμάτη διαφημίσεις για τη σχετικά νέα κατηγορία φαρμάκων αδυνατίσματος «GLP-1», υποδηλώνοντας ότι προσφέρουν μια φωτεινή και εύκολη πορεία προς την απώλεια βάρους.

Τον περασμένο μήνα δημοσιεύτηκε μια νέα μελέτη που ανιχνεύει μια μικρή πτώση στο ποσοστό παχυσαρκίας στις ΗΠΑ. Οι συγγραφείς του πρότειναν ότι αυτή η απροσδόκητη στροφή μπορεί να εξηγηθεί σε μεγάλο βαθμό από τα φάρμακα GLP-1 όπως το Ozempic, πράγμα που είναι πιθανό να δημιουργήσει ακόμη περισσότερο σούσουρο γύρω από αυτά τα εξαιρετικά δημοφιλή φάρμακα για την απώλεια βάρους.

Ωστόσο, στον αυξανόμενο όγκο της έρευνας GLP-1, δεν είναι όλες οι ειδήσεις τόσο καλές. Μόλις οι άνθρωποι σταματήσουν τις ενέσεις, πολλά από τα κιλά επανέρχονται. Για την καταστολή της όρεξης, αυτές οι θεραπείες μπορούν επίσης να καταστρέψουν τους μύες, να παραλύσουν το στομάχι και να βλάψουν την όραση. Η ταχεία απώλεια λίπους μπορεί να αφήσει χαλάρωση του δέρματος σε ενοχλητικά ορατά σημεία, γι’ αυτό και οι αναζητήσεις στο Διαδίκτυο για «Ozempic butt» και «Ozempic legs» αυξάνονται σταθερά.

Χωρίς αμφιβολία, αυτά τα φάρμακα έχουν κάποια χρήσιμα οφέλη και αυτοί που αντιτίθενται δεν είναι γιατροί. Γνωρίζουν, ωστόσο, ότι αυτό που ακούγεται πολύ καλό για να είναι αληθινό πιθανόν είναι. Και ως μια γρήγορη λύση για την παχυσαρκία, αυτό θα μπορούσε να αποδειχθεί απλώς μια ακόμη μόδα δίαιτας.