Νόμπελ για τον Μετασχηματισμό των Θεραπειών Καρκίνου με Ορμόνες Εγκεφάλου

Η πιο διαρκής κληρονομιά του Andrew V. Schally βρίσκεται στην πρωτοποριακή ανακάλυψη των ορμονών του εγκεφάλου που ρυθμίζουν την υπόφυση. Βρίσκεται κάτω από τον υποθάλαμο, ο αδένας παράγει, αποθηκεύει και απελευθερώνει αρκετές ορμόνες. Ελέγχει επίσης τη λειτουργία άλλων αδένων. Ο προσδιορισμός των ορμονών του υποθαλάμου από τον Schally ενίσχυσε την κατανόησή μας για το ενδοκρινικό σύστημα και τη θεραπεία των ορμονοεξαρτώμενων καταστάσεων. Η δουλειά του σε αυτά τα πεπτίδια – μικρές πρωτεΐνες που μπορούν να χρησιμεύσουν ως αγγελιοφόροι στο σώμα – του χάρισε το Νόμπελ Φυσιολογίας ή Ιατρικής το 1977. Μοιράστηκε την τιμή με τη Rosalyn Yalow και τον Roger Guillemin για την ανεξάρτητη συνεισφορά τους στον τομέα. Ο Schally πέθανε σε ηλικία 97 ετών.

Γεννημένος το 1926 στο Wilno της Πολωνίας (τώρα Βίλνιους στη Λιθουανία), τα πρώτα χρόνια του Schally σημαδεύτηκαν από κακουχίες, επιζώντας από την κατεχόμενη από τους Ναζί ανατολική Ευρώπη και πέρασε μέρος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στη Ρουμανία. Το 1945, ταξίδεψε μέσω Ιταλίας και Γαλλίας για να εγκατασταθεί στο Ηνωμένο Βασίλειο. Αφού έλαβε το απολυτήριο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στη Σκωτία, πήγε στο Λονδίνο, όπου σπούδασε χημεία. Το ενδοκρινολογικό του ταξίδι ξεκίνησε το 1949, όταν εντάχθηκε στο Εθνικό Ινστιτούτο Ιατρικής Έρευνας στο Λονδίνο ως βοηθός ερευνητής. Εκεί, συνεργάστηκε με τον Τσαρλς Χάρινγκτον, τον διευθυντή του ινστιτούτου και έναν πρωτοπόρο βιοχημικό που είχε αναλύσει τη χημική σύσταση της θυρεοειδικής ορμόνης θυροξίνη.

Ξεχάστε τον καρκίνο του πνεύμονα, του μαστού ή του προστάτη: γιατί πρέπει να αλλάξει η ονομασία του όγκου

Το 1952, το πάθος του Schally για τη φυσιολογία των θηλαστικών τον οδήγησε στο Πανεπιστήμιο McGill στο Μόντρεαλ του Καναδά, όπου απέκτησε πτυχίο το 1955 και διδακτορικό το 1957. Εντάχθηκε στις τάξεις εκείνων που μελετούσαν τις μακροπρόθεσμες και βραχυπρόθεσμες επιδράσεις των ορμονών. καθώς και τους παράγοντες που επηρέασαν την απελευθέρωσή τους, θέτοντας τα θεμέλια για τη δια βίου αφοσίωσή του στην κατανόηση η περίπλοκη διεπαφή μεταξύ της εγκεφαλικής λειτουργίας και της ενδοκρινικής δραστηριότητας.

Το 1957, ο Schally εντάχθηκε στο Baylor College of Medicine στο Χιούστον του Τέξας. Εκεί, συνεργάστηκε με τον Roger Guillemin στην έρευνα για τον υποθάλαμο, και ιδιαίτερα τον ρόλο του στις διαδικασίες αυτορρύθμισης (ομοιόσταση). Αν και η σχέση τους αργότερα έγινε αμφιλεγόμενη, η σχέση ώθησε και τους δύο ερευνητές να επιτύχουν αξιοσημείωτες επιστημονικές ανακαλύψεις. Ο Schally καθορίστηκε να αναγνωρίσει τη δομή του παράγοντα απελευθέρωσης θυρεοτροπίνης (TRF), ο οποίος εκκρίνεται από τον υποθάλαμο για να ρυθμίσει την απελευθέρωση θυρεοτροπίνης από την πρόσθια υπόφυση. Η θυρεοτροπίνη διεγείρει τον θυρεοειδή αδένα να παράγει θυρεοειδικές ορμόνες, οι οποίες ρυθμίζουν σχεδόν κάθε πτυχή της μεταβολικής δραστηριότητας του σώματος.

Η απομόνωση του ευαίσθητου μορίου TRF στον εγκέφαλο διατηρώντας παράλληλα την ενεργή του διαμόρφωση έθεσε τεράστιες προκλήσεις, θέτοντας αμφιβολίες για τα αρχικά ευρήματα. Αλλά ο Schally έμεινε σταθερός στις παρατηρήσεις του για το TRF και τις υποθέσεις του σχετικά με το πώς άλλες ορμόνες του υποθαλάμου μπορούν να ρυθμίσουν τη λειτουργία της πρόσθιας υπόφυσης. Μια κομβική στιγμή ήρθε το 1961, κατά την επίσκεψη του Schally στο Πανεπιστήμιο της Ουψάλα στη Σουηδία για να δει τον βιοχημικό Jerker Porath. Εκεί απέκτησε πολύτιμη εμπειρία στη χρήση του πηκτώματος διήθησης Sephadex και ηλεκτροφόρησης στήλης, που θα αποδεικνυόταν καθοριστικής σημασίας για την απομόνωση του TRF.

Οι συσκευές ανάγνωσης μυαλού αποκαλύπτουν τα μυστικά του εγκεφάλου

Ένα χρόνο αργότερα, ο Schally ίδρυσε μια ερευνητική ομάδα στο Πανεπιστήμιο Tulane στη Νέα Ορλεάνη της Λουιζιάνα και στο New Orleans VA Medical Center. Με ακλόνητη πίστη και υπομονή, ακολούθησε σχολαστικά τα απαιτητικά βήματα της διαδικασίας απομόνωσης, ξεπερνώντας την τεράστια πρόκληση της εξαγωγής όλο και πιο καθαρών υλικών από ένα ακατέργαστο εκχύλισμα υποθαλάμου. Έδωσε 800 μικρογραμμάρια πεπτιδίου από 160.000 υποθάλαμο χοίρων και παρείχε πειστικές αποδείξεις ότι ο εγκέφαλος ελέγχει τις ορμονικές εκκρίσεις στο σώμα. Το 1969, οι Schally και Guillemin απομόνωσαν ανεξάρτητα το TRF και προσδιόρισαν τη δομή του. Οι μελέτες τους παρείχαν πειραματική επιβεβαίωση της σχέσης που είχε προβλέψει ο Βρετανός φυσιολόγος Geoffrey Harris τη δεκαετία του 1940.

Το 1971, ο Schally διπλασίασε τις προσπάθειές του και εντόπισε με επιτυχία την ορμόνη απελευθέρωσης της ωχρινοτρόπου ορμόνης (LH-RH), το πεπτίδιο που ρυθμίζει την απελευθέρωση της ωχρινοτρόπου ορμόνης από την πρόσθια υπόφυση, ενεργοποιώντας την ωορρηξία και διεγείροντας την έκκριση προγεστερόνης και οιστρογόνων από τις ωοθήκες. .

Η ανάπτυξή του και η καινοτόμος χρήση αγωνιστών και ανταγωνιστών LH-RH – παραγόντων που μιμούνται ή αναστέλλουν την LH-RH – παρείχαν λιγότερο επεμβατικές και πιο αποτελεσματικές εναλλακτικές λύσεις σε συμβατικές θεραπείες για καρκίνους που απαιτούν ορμόνες για να αναπτυχθούν, όπως όγκοι προστάτη και μαστού.

Το στοίχημα δεκαετιών στη συνείδηση ​​τελειώνει — και είναι ο φιλόσοφος 1, νευροεπιστήμονας

Το 2005, ο Schally μετέφερε το εργαστήριό του από τη Νέα Ορλεάνη στο Miami VA Medical Center και στο Πανεπιστήμιο του Miami στη Φλόριντα. Η έρευνά του στράφηκε σε αγωνιστές και ανταγωνιστές της ορμόνης απελευθέρωσης της αυξητικής ορμόνης (GH-RH), οι οποίοι είχαν δείξει δυνατότητες στη θεραπεία διαφόρων καρκίνων και καρδιαγγειακών και φλεγμονωδών ασθενειών.

Ο Schally άφησε μια διαρκή επίδραση στην ιατρική επιστήμη και στους γύρω του. Το προσωπικό του εργαστηρίου και οι συνάδελφοί του απόλαυσαν το περίφημο «Schally’s special gin and tonic» στην κατοικία του. Ήταν μανιώδης κολυμβητής στον Ατλαντικό Ωκεανό ακόμη και στα τελευταία του χρόνια, παρά τις αντιρρήσεις των ναυαγοσωστών για το κολύμπι του μακριά από την ακτή στο Miami Beach.

Μετά την πανδημία του COVID-19, ο Schally συνέχισε να εργάζεται από το σπίτι του στη Φλόριντα, αναθεωρώντας και γράφοντας χειρόγραφα και απολαμβάνοντας συζητήσεις σχετικά με τα αποτελέσματα του εργαστηρίου. Συχνά, οι συζητήσεις έβγαζαν παλιά χειρόγραφα και αναφορές, και πάντα ήξερε ακριβώς πού βρισκόταν κάθε χαρτί στο ντουλάπι του. Αυτή η μαεστρία τόσο της επιστημονικής όσο και της ιστορικής προόδου στον τομέα των ορμονών και των πεπτιδίων του υποθαλάμου τον έκανε αποτελεσματικό διευθυντή έρευνας και μέντορα.

Το Schally ήταν αφοσιωμένο στην προώθηση της υγειονομικής περίθαλψης, ιδιαίτερα για τους βετεράνους. Αφιέρωσε 62 χρόνια στη διεξαγωγή έρευνας στο Υπουργείο Υποθέσεων Βετεράνων των ΗΠΑ μέχρι τα τελευταία του χρόνια. Η αφοσίωσή του συνεχίζει να εμπνέει ερευνητές που βασίζονται στο πρωτοποριακό του έργο.

Ανταγωνιστικά Συμφέροντα

Οι συγγραφείς δεν δηλώνουν ανταγωνιστικά συμφέροντα.