Ομολογουμένως, το πειρατικό genre μπορεί να αισθάνεται αρκετά παραμελημένο από τη βιομηχανία του gaming, εδώ και χρόνια. Εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων, οι περισσότερες προσπάθειες δεν έχουν στεφθεί με επιτυχία, με το Sea of Thieves της Rare να είναι μακράν η πιο αυθεντική πειρατική εμπειρία που έχουμε δει. Το Flint: Treasure of Oblivion είναι μία προσπάθεια της Savage Level να δώσει μία πρωτότυπη ιστορία για τους περιπλανώμενους των επτά θαλασσών. Μάλιστα, επιστράτευσε αρκετούς διαβόητους πειρατές για να το πετύχει.
Στο επίκεντρο όλων, προφανώς, ο James Flint, ένας χαρακτήρας που έχουμε συναντήσει ουκ ολίγες φορές σε διάφορα μέσα. Ξεκινώντας από το πασίγνωστο μυθιστόρημα του Treasure Island, μέχρι και το εκπληκτικό τηλεοπτικό Black Sails, ο καπετάνιος είναι πλέον μία από τις πιο αναγνωρίσιμες μορφές του πειρατικού genre. Το παιχνίδι μας ξεκινά με τον Flint και το δεξί του χέρι, Billy Bones, να έχουν ναυαγήσει και να διασώζονται από ένα άλλο πλοίο, που στο πρώτο λιμάνι τους ρίχνει στη φυλακή. Εκεί, οι πρωταγωνιστές μας μαθαίνουν για την ύπαρξη ενός θρυλικού θησαυρού κι έτσι δραπετεύουν και ξεκινούν να στρατολογούν ένα εκτενές πλήρωμα, αναζητώντας τα λάφυρα. Το πλήρωμα αποτελείται από πολλούς ναύτες Β’ διαλογής, αλλά και από πασίγνωστους πειρατές, όπως η Mary Read και η Anne Bonny. Μάλιστα, κάθε μέλος του πληρώματος είναι πλήρως αξιοποιήσιμο, όπως θα αναλύσουμε στη συνέχεια.
Να πούμε εδώ πως το παιχνίδι εξελίσσεται με ισομετρική προοπτική, με την ιστορία να λαμβάνει χώρα κυρίως μέσω καλοσχεδιασμένων panels, που θα συναντώταν σε ένα comic. Τα παραδοσιακά cutscenes κάνουν πολύ σποραδικές εμφανίσεις και σε κανένα σημείο δεν αποτελούν βασικό αφηγηματικό μέσο. Το εικαστικό που έχει επιλεχθεί για τα panels είναι πραγματικά όμορφο και απολύτως ταιριαστό με το γενικότερο ύφος του παιχνιδιού, που πολλές φορές έχει έναν πιο κωμικό χαρακτήρα. Από εκεί και πέρα, το παιχνίδι εξελίσσεται σε πληθώρα τοποθεσιών, από το κατάστρωμα ενός καραβιού και τα μπουντρούμια της φυλακής, έως σε πυκνοκατοικημένες πόλεις και όλες έχουν σχεδιαστεί με την πρέπουσα προσοχή, με τους ανθρώπινους χαρακτήρες να έχουν μία εύστοχη cel-shaded υφή, έτσι ώστε να ξεχωρίζουν από τα περιβάλλοντα. Ιδιαίτερη μνεία αξίζει στο υψηλότατο authenticity της εμπειρίας, με το κλίμα της εποχής να έχει αποτυπωθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Μη φανταστείτε πως έχουμε να κάνουμε με κάποιο εκτενές RPG, που προσφέρει πλήρη ελευθερία στον παίκτη, αφού στην πραγματικότητα πρόκειται για μία πλήρως γραμμική εμπειρία. Εκτός μαχών, τα πράγματα που έχετε να κάνετε είναι συγκεκριμένα και συνήθως αφορούν την αναζήτηση χαρακτήρων και την εύρεση χρημάτων και εξοπλισμού, που μπορείτε στη συνέχεια να “επενδύσετε” στο πλήρωμα σας. Ο κάθε πειρατής έχει δικό του level, κάποιες ξεχωριστές δυνατότητες και συγκεκριμένα slots, στα οποία χωράει εξοπλισμός, όπως σπαθιά, μαχαίρια ή επιπλέον πανοπλία. Το customization του πληρώματος αφήνεται στον παίκτη και όσο πιο γρήγορα αντιληφθείτε πόσο σημαντική είναι η σωστή διαχείριση της ομάδας, τόσο περισσότερες θα είναι οι πιθανότητες σας στη μάχη.
Ομολογουμένως, το παιχνίδι δεν κάνει τρομερή προσπάθεια στην εξήγηση των μηχανισμών του, ενώ φροντίζει συχνά-πυκνά να μας υπενθυμίζει να διαβάζουμε τα εκτενή tutorials, κάτι που προφανώς δεν είναι και η βέλτιστη μέθοδος εκμάθησης. Εμείς περάσαμε αρκετές ώρες “στα χαμένα” ψάχνοντας να δούμε τι να κάνουμε με το νέο εξοπλισμό, προσπαθώντας να καταλάβουμε γιατί το level των πειρατών μας μένει στάσιμο και γιατί βρισκόμαστε μονίμως σε μειονεκτική θέση στις μάχες. Νιώσαμε πως η Savage Level πυροβολεί τα πόδια της, αφού οι ιδιαιτερότητες του genre ήδη περιορίζουν το πιθανό κοινό του τίτλου και η ελλιπής επεξήγηση των διαθέσιμων συστημάτων βλάπτουν ακόμη περισσότερο την εικόνα του παιχνιδιού, ειδικά για κάποιον που δεν έχει επαφή με ανάλογους μηχανισμούς.
Για το τέλος αφήσαμε το πιο χρονοβόρο κομμάτι της εμπειρίας, που δεν είναι άλλο από τη μάχη. Το turn-based combat του τίτλου συμπληρώνεται από ένα σύστημα ζαριών, σαν σε άλλο επιτραπέζιο παιχνίδι. Αν και δεν υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις για το πότε αυξάνονται οι πιθανότητες να φέρουμε καλή ζαριά, το σύστημα λειτουργεί στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, ενώ μπορούμε και να αναβαθμίσουμε τη δυνατότητα του κάθε πειρατή να φέρνει καλή ζαριά, κάτι που επίσης μάθαμε αργά, αφού δεν εξηγείται ποτέ. Κάθε πειρατής μπορεί να κινείται στο χώρο, σαν να πραγματοποιεί κινήσεις σε σκακιέρα και έπειτα μπορεί να επιτεθεί με τον εξοπλισμό που του έχουμε αναθέσει. Οι εχθροί, από την πλευρά τους, δεν δείχνουν κανένα έλεος και είδαμε την οθόνη του game over αρκετές φορές. Η σωστή στρατηγική προσέγγιση αποτελεί το Α και το Ω στις προσπάθειες μας και οι επιλογές μας κατά τη διάρκεια της μάχης είναι καθοριστικής σημασίας.
Βεβαίως, δεν είναι όλα ρόδινα, αφού στη μάχη παρατηρούνται κάποια σημαντικά ζητήματα. Πρώτα απ’ όλα, ο χειρισμός δεν είναι ο ιδανικός, κάτι που μάλλον οφείλεται στο controller mapping, με το παιχνίδι να μοιάζει να έχει σχεδιαστεί ως επί το πλείστον με βάση το PC, κάτι που αποδεικνύεται από τον περίεργο συνδυασμό πλήκτρων που απαιτείται σε κάποιες ενέργειες. Η εναλλαγή μεταξύ των χαρακτήρων κάποιες φορές είναι βάσανο, ενώ εξίσου δύσκολη φαντάζει η επιλογή της σωστής εντολής. Η κατάσταση δυσχεραίνεται από την κάμερα, που δεν ανταποκρίνεται πάντα στις απαιτήσεις του χώρου που λαμβάνει χώρα η μάχη. Βλέπουμε την κάμερα να “πέφτει” πάνω σε εμπόδια, ενώ δεν βοηθά ιδιαίτερα στη σωστή αντίληψη του βάθους και σπανίως δεν μας επιτρέπει να καταλάβουμε που ακριβώς βρίσκεται κάποιος αντίπαλος.
Συνοψίζοντας, το Flint: Treasure of Oblivion είναι ένα παιχνίδι που μοιάζει να πετυχαίνει λιγότερα απ’ όσα μπορούσε όντως να πετύχει. Ο τίτλος έχει αρκετά αξιόλογα συστήματα, τα κρύβει όμως πίσω από ελλιπέστατα tutorials, αναγκάζοντας τον παίκτη να διαβάζει ένα σκασμό περγαμηνές για να βγάλει άκρη με τους μηχανισμούς. Με αυτά τα δεδομένα, το δυνητικό κοινό του παιχνιδιού φαντάζει αρκετά περιορισμένο και θα πρέπει οι developers να επέμβουν με διορθώσεις που θα καταστήσουν την εμπειρία πιο βατή στους νεοφερμένους.
Ευχαριστούμε την Enarxis Dynamic Media για την παροχή του κωδικού.
Flint: Treasure of Oblivion | Review
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ:
Το Flint: Treasure of Oblivion είναι ένα παιχνίδι που μοιάζει να πετυχαίνει λιγότερα απ’ όσα μπορούσε όντως να πετύχει. Ο τίτλος έχει αρκετά αξιόλογα συστήματα, τα κρύβει όμως πίσω από ελλιπέστατα tutorials, αναγκάζοντας τον παίκτη να διαβάζει ένα σκασμό περγαμηνές για να βγάλει άκρη με τους μηχανισμούς. Με αυτά τα δεδομένα, το δυνητικό κοινό του παιχνιδιού φαντάζει αρκετά περιορισμένο και θα πρέπει οι developers να επέμβουν με διορθώσεις που θα καταστήσουν την εμπειρία πιο βατή στους νεοφερμένους.
ΘΕΤΙΚΑ
Μία αυθεντική πειρατική ιστορία, δοσμένη με άψογο στυλ
Μάχη με ουσιαστική στρατηγική προσέγγιση
Συνδυασμός πολλαπλών gameplay συστημάτων με βάθος…
ΑΡΝΗΤΙΚΑ
…που για πολλές ώρες είναι πλήρως δυσνόητα
Ο χειρισμός και η κάμερα δεν συνεργάζονται επαρκώς
VIA: PSAddict.gr
Greek Live Channels Όλα τα Ελληνικά κανάλια: Βρίσκεστε μακριά από το σπίτι ή δεν έχετε πρόσβαση σε τηλεόραση; Το IPTV σας επιτρέπει να παρακολουθείτε όλα τα Ελληνικά κανάλια και άλλο περιεχόμενο από οποιαδήποτε συσκευή συνδεδεμένη στο διαδίκτυο. Αν θες πρόσβαση σε όλα τα Ελληνικά κανάλια Πατήστε Εδώ
Ακολουθήστε το TechFreak.GR στο Google News για να μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις τεχνολογίας.
