Η τροχιά της Σελήνης γύρω από τη Γη είναι γνωστή εδώ και χιλιάδες χρόνια, με ολόκληρους πολιτισμούς να βασίζουν τον μήνα στη σεληνιακή κίνηση. Ωστόσο, η Σελήνη στη πραγματικότητα απομακρύνεται αργά από τη Γη. Οι επιστήμονες μάλιστα έχουν καθορίσει το ρυθμό με τον οποίο η Σελήνη απομακρύνεται, περίπου 3.8 εκατοστά το χρόνο.
Η Σελήνη απομακρύνεται από τη Γη εξαιτίας των βαρυτικών επιδράσεων που ασκεί η μια στην άλλη. Η βαρυτική έλξη του φεγγαριού δημιουργεί στη Γη τις γνωστές σεληνιακές παλίρροιες, δήλωσε η NASA. Η βαρύτητα της Γης προκαλεί παρόμοιες παλιρροϊκές επιδράσεις στη Σελήνη. Για να δείξουν την στενή αλληλεπίδραση μεταξύ Γης και Σελήνης οι επιστήμονες αναφέρουν ότι πριν από περίπου 4.5 δισεκατομμύρια χρόνια, όταν σχηματίστηκε η Σελήνη, ο ρυθμός περιστροφής της Γης θα ήταν σημαντικά ταχύτερος με την ημέρα να διαρκεί περίπου 5 ώρες. Οι ωκεανοί μετατοπίζονται εξαιτίας των σεληνιακών παλιρροιών, ασκώντας τριβή στην επιφάνεια της Γης και επιβραδύνοντας έτσι την περιστροφή του πλανήτη, αναφέρουν χαρακτηριστικά.
Όλες αυτές οι δυνάμεις σταδιακά απομακρύνουν τη Σελήνη από τη Γη. Δεδομένου ότι η Γη και η Σελήνη αποτελούν μέρος του ίδιου βαρυτικού συστήματος, η συνολική στροφορμή πρέπει να διατηρείται, να παραμένει η ίδια, μεταξύ των δύο. Η στροφορμή περιγράφει την ενέργεια που περιέχεται σε κάτι που περιστρέφεται. Όσο πιο γρήγορα περιστρέφεται, τόσο περισσότερη στροφορμή έχει. Όσο πιο αργά περιστρέφεσαι, τόσο λιγότερη.
Ωστόσο δεν είναι μόνο ο ρυθμός περιστροφής που επηρεάζει τη στροφορμή. Το πόσο μακριά βρίσκεστε από το κέντρο του συστήματος έχει επίσης σημασία. Πιο μακριά σημαίνει ότι η στροφορμή του συστήματος ανεβαίνει. Πιο κοντά σημαίνει ότι η στροφορμή σας μειώνεται, συμπληρώνουν χαρακτηριστικά.
Στη περίπτωση του πλανήτη μας και της Σελήνης, καθώς η περιστροφή της Γης επιβραδύνεται, για να διατηρηθεί η στροφοφρμή κάτι πρέπει να αυξήσει τη στροφορμή του συστήματος αναφέρει η Madelyn Broome αστροφυσικός από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια και συνεχίζει:
Τι αυξάνει τη στροφορμή; Ένα αντικείμενο σε τροχιά, όπως το φεγγάρι, που απομακρύνεται περισσότερο.
Το φεγγάρι πιθανότατα σχηματίστηκε από συντρίμμια που προέκυψαν από μια σύγκρουση μεταξύ της Γης και ενός αντικειμένου μεγέθους Άρη, σύμφωνα με το Πανεπιστήμιο της Αριζόνα. Οι παλιρροϊκές δυνάμεις βοήθησαν στην έλξη του φεγγαριού στη σημερινή μέση απόστασή του, που είναι περίπου 238.855 μίλια (384.400 χιλιόμετρα) από τη Γη.
Αξίζει να σημειωθεί ότι τα παλιρροϊκά φαινόμενα επιβραδύνουν τον ρυθμό με τον οποίο η Σελήνη περιστρέφεται γύρω από τον άξονά της, με αποτέλεσμα να κλειδώνει με τη Γη δηλαδή να δείχνει πάντα την ίδια πλευρά στον πλανήτη μας. Οι δυνάμεις αυτές μειώνουν επίσης την ταχύτητα με την οποία περιστρέφεται η Γη.
Σε περίπου 50 δισεκατομμύρια χρόνια, η επιβράδυνση της περιστροφής της Γης θα την κάνει να κλειδώσει παλιρροϊκά με τη Σελήνη, έτσι ώστε η Γη να δείχνει μόνιμα μόνο τη μία πλευρά της στο φεγγάρι, δήλωσε στο Live Science ο Jean Creighton από το Πανεπιστήμιο του Wisconsin-Milwaukee. Σε αυτό το σημείο, το φεγγάρι και η Γη θα σταματούσαν να απομακρύνονται το ένα από το άλλο.
