Οι πτερόσαυροι που πετούσαν στους προϊστορικούς ουρανούς ενώ οι δεινόσαυροι περπατούσαν στη Γη είχαν όλα τα σχήματα και τα μεγέθη. Κάποιοι, όπως Cryodrakon boreas, καυχιόταν για ένα τεράστιο άνοιγμα φτερών 32 ποδιώνενώ άλλοι προγενέστεροι πτερόσαυροι είχαν ένα πιο κομψό άνοιγμα φτερών 6,5 ποδιών όπως ένα σύγχρονο άρπυια αετός. Τώρα, ένα είδος πτερόσαυρου που ανακαλύφθηκε πρόσφατα βοηθά στην εξήγηση αυτού του άλματος από μικρότερο σε μεγαλύτερο μέγεθος ανοίγματος φτερών και άλλες φυσικές αλλαγές. Skiphosoura bavarica περιγράφεται στο α μελέτη που δημοσιεύτηκε στις 18 Νοεμβρίου στο περιοδικό Τρέχουσα Βιολογία.
Για τους παλαιοντολόγους, Skiphosoura bavarica δείχνει πώς αυτά τα φτερωτά ερπετά μπορεί να έχουν αλλάξει με την πάροδο του χρόνου. Skiphosoura bavarica σημαίνει «ουρά σπαθιού από τη Βαυαρία», επειδή ανακαλύφθηκε στη νότια Γερμανία και έχει μια πολύ ασυνήθιστη κοντή, άκαμπτη και μυτερή ουρά – παρόμοια με σπαθί. Το δείγμα είναι πλήρες, που σημαίνει ότι σχεδόν κάθε οστό διατηρείται. Είναι σημαντικό ότι τα οστά διατηρούνται επίσης σε τρεις διαστάσεις, όπου οι περισσότεροι πτερόσαυροι τείνουν να συνθλίβονται επίπεδα με την πάροδο του χρόνου. Όταν ζούσε, θα είχε περίπου το μέγεθος ενός χρυσαετού με άνοιγμα φτερών περίπου 6,5 μέτρα.
Για 200 χρόνια, οι παλαιοντολόγοι χώρισαν τους πτερόσαυρους σε δύο μεγάλες ομάδες. Όσο μικρότερο και πιο παλιό μη πτεροδακτυλοειδή και το μεταγενέστερο και πολύ μεγαλύτερο πτεροδακτυλοειδή. Οι πρώτοι πτερόσαυροι είχαν κοντά κεφάλια σε κοντό λαιμό, κοντό κόκκαλο στον καρπό του φτερού, μακρύ πέμπτο δάκτυλο στο πόδι και μακριές ουρές. Τα μεταγενέστερα πτεροδακτυλοειδή είχαν το αντίθετο – μεγάλα κεφάλια σε μακρύ λαιμό, μακρύ καρπό, κοντό πέμπτο δάκτυλο και κοντή ουρά. Ποια σημεία του σώματός τους άλλαξαν και πότε παρέμειναν μυστήριο.
Στη δεκαετία του 2010, οι παλαιοντολόγοι βρήκαν αρκετά ενδιάμεσο είδος που ονομάζεται δαρβινόπτερα. Τα δείγματα αποκάλυψαν ότι το κεφάλι και ο λαιμός άλλαξαν πρώτα πριν από το υπόλοιπο σώμα. Τα δαρβινόπτερα ήταν ένα σταθερό παράδειγμα ενός ενδιάμεσου που γεφύρωσε ένα εξελικτικό χάσμα. Ωστόσο, ακόμη και με αυτή τη γέφυρα, δεν ξέραμε πραγματικά τι συνέβαινε πριν ή μετά από αυτές τις αλλαγές.
[Related: ‘Remarkable’ fossils offer clues to perplexing pterosaur question.]
Ο Σκηφωσούρα τα οστά αποκαλύπτουν αυτές τις αλλαγές. Σε ένα εξελικτικό χρονοδιάγραμμα, Σκηφωσούρα βρίσκεται μεταξύ αυτών των προηγούμενων δαρβινοπτέρων και των πτεροδακτυλοειδών. Έχει κεφάλι και λαιμό που μοιάζει πολύ με πτεροδακτυλοειδή, αλλά έχει επίσης μακρύτερο καρπό και πιο κοντό δάχτυλο και ουρά από τα προηγούμενα δαρβινόπτερα, αλλά αυτά δεν είναι τόσο μακριά όσο βλέπουμε στα μεταγενέστερα πτεροδακτυλοειδή.
Μαζί με την ανακάλυψη ενός εντελώς νέου είδους, έρχεται α νέα ανακατασκευή του εξελικτικού γενεαλογικού δέντρου των πτερόσαυρων. Σκηφωσούρα δείχνει μια μέση θέση στο γενεαλογικό δέντρο, αλλά επίσης αποκαλύπτει ότι α Σκωτσέζικο γένος πτερόσαυρων –Αγαπητέ– βρίσκεται σε παρόμοια μεσαία θέση μεταξύ των πρώιμων πτερόσαυρων και των πρώτων δαρβινοπτέρων.
[Related: This pterosaur ancestor was a tiny, flightless dog-like dinosaur.]
Η ανακάλυψη σημαίνει ότι οι παλαιοντολόγοι έχουν τώρα μια πλήρη ακολουθία εξέλιξης πτερόσαυρων – πρώιμοι πτερόσαυροι Αγαπητέστους πρώτους δαρβινόπτερους να Σκηφωσούραστα πτεροδακτυλοειδή. Παρόλο που δεν είναι κάθε δείγμα πτερόσαυρου που έχει βρεθεί ποτέ τόσο ολοκληρωμένο όσο Σκηφωσούρα, μπορούμε τώρα ανιχνεύστε την αύξηση του μεγέθους του κεφαλιού και του λαιμού, τον επιμήκη καρπό, τη συρρίκνωση του ποδιού και της ουράς και άλλα χαρακτηριστικά βήμα προς βήμα σε πολλές ομάδες.
Και οι δύο Αγαπητέ και Σκηφωσούρα εκτάριο ασυνήθιστα μεγάλο για την εποχή τουςτο οποίο υποδηλώνει ότι οι αλλαγές που επέτρεψαν στα πτεροδακτλυοειδή να φτάσουν σε τεράστια μεγέθη εμφανίζονταν ήδη σε αυτά τα μεταβατικά είδη.
«Αυτό είναι ένα απίστευτο εύρημα. Μας βοηθά πραγματικά να συνεννοηθούμε πώς ζούσαν και εξελίχθηκαν αυτά τα καταπληκτικά ιπτάμενα ζώα», ο συν-συγγραφέας της μελέτης και παλαιοντολόγος του Πανεπιστημίου Queen Mary του Λονδίνου, David Hone. είπε σε δήλωση. «Ας ελπίσουμε ότι αυτή η μελέτη θα αποτελέσει τη βάση για περισσότερη δουλειά στο μέλλον σε αυτή τη σημαντική εξελικτική μετάβαση».
VIA: popsci.com
