Αγορά εργασίας: Ποιοι δίνουν μεγαλύτερες αμοιβές σήμερα –

Παραδοσιακά οι αμοιβές των εργαζομένων σε διαφορετικά μέρη του κόσμου ανταποκρίνεται σε αυτό που απαιτεί η τοπική αγορά. Αλλά, οι αμοιβές πλέον αντιμετωπίζουν νέα πίεση από μια ολοένα και πιο παγκόσμια δεξαμενή ταλέντων.

Καθώς περισσότερες εταιρείες δραστηριοποιούνται σε πολλές περιοχές, η προσέλκυση και η διατήρηση κορυφαίου προσωπικού έχει γίνει ένα πολυεθνικό «σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες». Η άνοδος της εξ αποστάσεως εργασίας πολλαπλασιάζει τα ερωτήματα σχετικά με τον τρόπο προσαρμογής των αμοιβών σε περίπτωση που ένας εργαζόμενος μετακομίσει σε διαφορετική πόλη ή χώρα.

Wall Street: Η αγορά εργασίας στο «μικροσκόπιο» των επενδυτών

Οι πιο ειδικευμένοι εργαζόμενοι «είναι πιο ευέλικτοι και είναι πιο ικανοί να μετακινούνται σε περιοχές για υψηλότερα αμειβόμενες θέσεις», ανέφερε στους Financial Times ο Πάβελ Αντριαν, διευθυντής στην πλατφόρμα προσλήψεων Indeed.

Δικηγόροι, μηχανικοί λογισμικού και τραπεζίτες επενδύσεων κάνουν την ίδια δουλειά στο Λονδίνο, τη Σιγκαπούρη ή το Βερολίνο, προσθέτει, που σημαίνει ότι οι εταιρείες μπορεί να «μην έχουν άλλη επιλογή από το να ορίσουν τους μισθούς σε παγκόσμια ανταγωνιστικό επίπεδο».

Οι πλούσιες αμοιβές

Η τάση των αμερικανικών εταιρειών να πληρώνουν πάνω από το σύνηθες σε άλλες χώρες αυξάνει τις αμοιβές στην κορυφή της αγοράς εργασίας παγκοσμίως, αντανακλώντας τη δύναμη της οικονομίας των ΗΠΑ. Αυτό αμφισβητεί την παραδοσιακή άποψη ότι η απασχόληση προσωπικού σε συμβατικά φθηνότερες τοποθεσίες στο εξωτερικό εξοικονομεί κόστος.

Ως αποτέλεσμα, ορισμένοι κλάδοι βλέπουν τους μισθούς να παραβαίνουν τον κανόνα. Για παράδειγμα, τα ελίτ δικηγορικά γραφεία του City αναγκάστηκαν να αυξήσουν τους βασικούς μισθούς των νεοεισερχόμενων δικηγόρων σε £150.000 φέτος, καθώς εταιρείες με έδρα στις ΗΠΑ προσφέρουν τώρα £175.000.

Η Washington Post διαφήμισε πρόσφατα μια θέση δημοσιογράφου έκτακτων ειδήσεων, στο γραφείο της στο Λονδίνο με μισθό έως και £85.000, περίπου τον μισθό που προσφέρουν βρετανικά μέσα σε ανώτερους συντάκτες.

Σε ένα πλαίσιο κλιμακούμενης πίεσης κόστους στις επιχειρήσεις και του συνεχιζόμενου αντίκτυπου της υβριδικής εργασίας οι επιχειρήσεις θα πρέπει να επανεξετάζουν τις στρατηγικές συγκριτικής αξιολόγησης των μισθών

Εν τω μεταξύ, τα πακέτα πληρωμής που προσφέρονται από εταιρείες τεχνολογίας είναι συχνά πολύ πάνω από τις τυπικές τιμές όπου κι αν δραστηριοποιούνται.

«Αναπόφευκτα, οι διαφορές στις αμοιβές προκαλούν τριβές, γιατί είναι μια τόσο προσωπική εκτίμηση του τι είναι δίκαιο για εσάς ως άτομο. Αυτό μπορεί να ενισχυθεί όταν έχετε πραγματικά διαφορετικές πολιτικές αμοιβών ανά χώρα», είπε στους FT ο Άντριου Κούρσιο, παγκόσμιος επικεφαλής ανταμοιβής και παροχών στην PwC.

Για παράδειγμα, το χάσμα μεταξύ των μέσων ετήσιων μισθών προ φόρων στις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο για κάποια επαγγέλματα είναι μεγάλο και διευρύνεται, σύμφωνα με ανάλυση δεδομένων των Financial Times.

Αυτό ισχύει ακόμη και όταν λαμβάνεται υπόψη το διαφορετικό κόστος ζωής σε κάθε χώρα, χρησιμοποιώντας τον υπολογισμό του ΔΝΤ για την ισοτιμία αγοραστικής δύναμης.

Οι δύο τρόποι καθορισμού αμοιβών

Οι πολυεθνικές το αντιμετωπίζουν παραδοσιακά με έναν από δύο τρόπους, λέει ο Κούρσιο. Μπορεί να ορίσουν κεντρικά ζώνες πληρωμής και στη συνέχεια να τις μετατρέψουν σε κάθε τοποθεσία ανάλογα με το κόστος ζωής σε κάθε αγορά. Ή μπορούν να αφήσουν κάθε χώρα να δημιουργήσει τις δικές της κλίμακες.

Το πρώτο μπορεί να στερείται ευελιξίας, ενώ το δεύτερο μπορεί να γίνει τόσο πολύπλοκο που να καταστεί άθλος.

Σε απάντηση, οι οργανισμοί υιοθετούν όλο και περισσότερο ένα υβριδικό σύστημα όπου οι μισθοί ευθυγραμμίζονται παγκοσμίως για τα στελέχη και τους ανώτερους υπαλλήλους, αλλά τα τοπικά γραφεία έχουν μεγαλύτερη ελευθερία να ορίζουν τα δικά τους πακέτα.

Ωστόσο, ενδέχεται να προκύψουν περαιτέρω περιπλοκές όταν οι εργαζόμενοι μετακινούνται, είτε βραχυπρόθεσμα είτε πιο μόνιμα. Μπορεί να γίνουν εμφανείς διαφορές όχι μόνο στις αμοιβές αλλά και στις παροχές, όπως οι διακοπές, η γονική άδεια και η ασφάλιση υγείας.

Η τυπική προσέγγιση είναι να προστεθούν επιδόματα για υψηλότερα κόστη και ταλαιπωρίες στη νέα χώρα, ανέφερε στους FT η Χέλεν Μίλντρεντ, επικεφαλής του ομίλου συμβούλων στην ECA International.

Διαφορά αμοιβών ίσον δυσαρέσκεια στην αγορά εργασίας

Η αμοιβή είναι επίσης ζήτημα όταν οι εργαζόμενοι μετακινούνται σε τοποθεσία με φθηνότερο κόστος. Συχνά είναι απρόθυμοι να δεχτούν περικοπές, αλλά η έρευνα δείχνει συστήματα όπου οι μετακινούμενοι κερδίζουν περισσότερα από ό,τι οι ντόπιοι μπορούν να δημιουργήσουν δυσαρέσκεια. Σύμφωνα με μελέτη από το City University του Χονγκ Κονγκ, όταν πολλοί ντόπιοι στην Κίνα συγκρίνουν την αμοιβή τους με τους ξένους, είναι πιθανό να βλέπουν τους εαυτούς τους ως αδικημένους

Μια λύση που έχει κερδίσει έδαφος στην εποχή της απομακρυσμένης εργασίας είναι το προσωπικό να αμείβεται το ίδιο ανεξάρτητα από το πού ζει.

Κάποιοι έχουν μία κλίμακα αμοιβών για κάθε χώρα, που σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι είναι ελεύθεροι να μετακινούνται σε φθηνότερες περιοχές με πακέτα μεγάλων πόλεων. Λίγοι όμως το έχουν επεκτείνει παγκοσμίως.

Ωστόσο, είναι απίθανο τέτοιες πολιτικές να δουν ευρύτερη εφαρμογή, πιστεύει ο Ντάνιελ Σέλιγκμαν, Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας προσλήψεων Talently. Το να πληρώνεις παραπάνω σε αγορές χαμηλού κόστους «μειώνει τα οφέλη εξοικονόμησης κόστους από τις προσλήψεις από αυτές τις περιοχές», λέει.

Άλλες μορφές αμοιβών

Πολλοί οργανισμοί στρέφονται σε άλλες μορφές αμοιβής για να παραμείνουν ανταγωνιστικοί.

Η έρευνα της PwC υποδηλώνει ότι το ποσοστό των εργαζομένων που λένε ότι οι υψηλότερες αμοιβές είναι ο προτιμώμενος τρόπος ανταμοιβής τους έχει μειωθεί κατά 20% την τελευταία δεκαετία υπέρ των παροχών, των ευκαιριών ανάπτυξης και της ισορροπίας μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής.

Σε ένα πλαίσιο κλιμακούμενης πίεσης κόστους στις επιχειρήσεις και του συνεχιζόμενου αντίκτυπου της υβριδικής εργασίας, ο Κούρσιο αναμένει ότι οι επιχειρήσεις θα πρέπει να συνεχίσουν να επανεξετάζουν τις στρατηγικές συγκριτικής αξιολόγησης των μισθών.

«Όλα αυτά, νομίζω στους επόμενους 12-18 μήνες, θα τιναχτούν στον αέρα», λέει.