Συνδυάζοντας το παζλ της ανθρώπινης εξέλιξης μερικές φορές καταλήγουμε σε περίπου 32 κομμάτια –τα δόντια μας. Αρκετά απολιθωμένα δόντια που χρονολογούνται πριν από 1,77 εκατομμύρια χρόνια κρατούν μερικές σημαντικές ενδείξεις για την προέλευση του πιθήκου μας και του ανθρώπου. Αυτοί οι πρώιμοι ανθρωπίνοι που ζούσαν στη σημερινή Ευρώπη μπορεί να είχαν έναν συνδυασμό πρώιμης ωριμότητας που έμοιαζε με τους μεγάλους προγόνους μας πιθήκους και πιο ανθρωποειδούς καθυστερημένης ανάπτυξης. Τα ευρήματα αναφέρονται αναλυτικά στο α μελέτη που δημοσιεύτηκε στις 13 Νοεμβρίου στο περιοδικό Φύση.
Τρία μεγάλα ερωτήματα
Τρία μεγάλα ερωτήματα ξεχωρίζουν ανάμεσα στα μεγάλα μυστήρια της ανθρώπινης εξέλιξης. Το πρώτο είναι πώς εξελιχθήκαμε για να περπατάμε τόσο καλά όρθιοι στα δύο πόδια. Το δεύτερο είναι γιατί ο εγκέφαλός μας είναι τόσο τεράστιος. Συγκριτικά, α Ο εγκέφαλος του νεογέννητου ανθρώπινου εγκεφάλου έχει περίπου το μέγεθος του εγκεφάλου ενός μεγάλου πιθήκου. Το τρίτο είναι γιατί οι άνθρωποι αναπτύσσονται τόσο αργά με παρατεταμένη παιδική ηλικία σε αντίθεση με άλλα πρωτεύοντα.
«Αν το συγκρίνουμε με τους μεγάλους πιθήκους, ένας μεγάλος πίθηκος μάλλον δεν θα είχε χρόνο να πάει στο νηπιαγωγείο και τότε είναι ήδη ενήλικας». Κρίστοφ Ζολικόφερένας συν-συγγραφέας της μελέτης και παλαιοανθρωπολόγος από το Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης στην Ελβετία, λέει Λαϊκή Επιστήμη. «Σας δείχνει λοιπόν τον τεράστιο χρόνο που ξοδεύουμε μεγαλώνοντας σε ένα πολύ περίπλοκο κοινωνικό περιβάλλον».
[Related: The ‘granddaddy’ of all early hominins walked on Earth a lot longer than we thought.]
Τα απολιθωμένα δόντια μπορούν να μας βοηθήσουν να καταλάβουμε πώς μπορεί να έχουμε εξελιχθεί σε αυτά τα μοναδικά στάδια της ζωής, επειδή διατηρούν μοτίβα σταδιακής ανάπτυξης. Όπως οι δακτύλιοι δέντρων, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να συμπεράνουμε αναπτυξιακές ταχύτητες και χρονισμό.
«Τα δέντρα μεγαλώνουν προσθέτοντας υλικό κάθε χρόνο και μπορείτε να μετρήσετε την ανάπτυξη του δέντρου. Τα δόντια μεγαλώνουν με την απόκτηση καθημερινών δακτυλίων ανάπτυξης. Κάθε μέρα, προστίθεται μικροσκοπικό υλικό που χρειάζεται χρόνια για να αναπτυχθεί», λέει ο Zollikofer. «Μπορείτε να κόψετε το δόντι και να δείτε τους δακτυλίους ανάπτυξης και να δείτε πώς μεγάλωσε. Μπορεί να μοιάζει με ταινία για το πώς αναπτύχθηκε το δόντι από τη γέννηση μέχρι το θάνατο».
Διάτρηση κάτω
Στο νέα μελέτη, Ο Zollikofer και η ομάδα του εξέτασαν πολλά δόντια που αποκαλύφθηκαν πριν από περισσότερα από 20 χρόνια στα βουνά του Καυκάσου στο Dmanisi της Γεωργίας. Ο Zollikofer αποκαλεί αυτή τη συλλογή απολιθωμάτων “τζάκποτ” αφού περιελάμβανε πέντε ολόκληρα κρανία και δόντια που ανήκουν σε πρώιμους ανθρώπους διαφόρων ηλικιών.
«Ο ένας είναι ανήλικος, οι άλλοι είναι νεαροί ενήλικες και κάποιοι που έχουν χάσει όλα τα δόντια τους πριν πεθάνουν», λέει ο Zollikofer. “Άρα είναι ένα πλήρες διάστημα.”
Αυτά τα δόντια αντιπροσωπεύουν μερικά από τα πρώτα μέλη του γένους Ομοφυλόφιλος εκτός Αφρικής και προσφέρουν την ευκαιρία να διερευνηθούν οι διαδικασίες ανάπτυξης των πρώιμων ανθρώπων. Η ομάδα χρησιμοποίησε προηγμένες τεχνικές απεικόνισης για να αναλύσει την οδοντική μικροδομή ενός πρώιμου Ομοφυλόφιλος άτομο που πέθανε λίγο πριν φτάσει στην οδοντική ωριμότητα σε ηλικία περίπου 11 έως 12 ετών.
Εικονική ανακατασκευή της οδοντικής ανάπτυξης σε πρώιμο Homo από το Dmanisi της Γεωργίας. ΠΙΣΤΩΣΗ: Vincent Beyrand and Paul Tafforeau, European Synchrotron Radiation Facility, Γκρενόμπλ, Γαλλία.
ΒΙΝΤΕΟ: Εικονική ανακατασκευή της οδοντικής ανάπτυξης σε πρώιμο Homo από το Dmanisi της Γεωργίας. ΠΙΣΤΩΣΗ: Vincent Beyrand and Paul Tafforeau, European Synchrotron Radiation Facility, Γκρενόμπλ, Γαλλία
Ο ρυθμούς ανάπτυξης στα δόντια αυτού του εφήβου φαίνεται να είναι πιο γρήγορα και πιο παρόμοια με το ποσοστό που παρατηρείται σε ζωντανούς μεγάλους πιθήκους. Ωστόσο, το άτομο εμφάνισε μια πιο ανθρώπινη καθυστερημένη ανάπτυξη των πίσω δοντιών σε σχέση με τα μπροστινά δόντια. Υπήρχαν επίσης ενδείξεις όψιμης αύξησης στα δόντια.
«Η τροχιά της ανάπτυξης ήταν η πιο εκπληκτική για μένα», Debbie Guatelli-Steinbergλέει ένας βιολογικός ανθρωπολόγος από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Οχάιο που ανασκόπησε τη μελέτη Λαϊκή Επιστήμη. «Τείνουμε να πιστεύουμε σε αυτόν τον τομέα ότι η ανάπτυξη θα συμβεί σε κάποιο βαθμό σταδιακά, αλλά αυτό δεν συνέβη. Αυτό που είδαν ήταν ότι ήταν η μεταγενέστερη περίοδος που ήταν πολύ, πολύ γρήγορη».
Ο Guatelli-Steinberg είναι επίσης συγγραφέας του α άρθρο ειδήσεων και προβολών που δημοσιεύτηκε στο Φύση παράλληλα με τη μελέτη.
Η υπόθεση της γιαγιάς
Σύμφωνα με τον Zollikofer, αυτό το μοναδικό μείγμα μεγάλων χαρακτηριστικών που μοιάζουν με πιθήκους και του ανθρώπου στην ανάπτυξη των δοντιών δείχνει ότι νωρίς Ομοφυλόφιλος είχε ήδη εξελιχθεί ένα μοτίβο εκτεταμένης φάσης ανάπτυξης.
Το ερώτημα για το τι ήρθε πρώτο στα μεγάλα παιδικά μας χρόνια ή το μεγαλύτερο μυαλό μας είναι λίγο κοτόπουλο ή το αυγό κατάσταση για τους ανθρωπολόγους. Πολλοί εικάζουν ότι ο εγκέφαλός μας έγινε τόσο μεγάλος εξαιτίας αυτής της παρατεταμένης περιόδου εξάρτησης.
[Related: Giraffe grandmas help keep herds going.]
Τα ευρήματα αυτής της μελέτης δείχνουν κάποιες ενδείξεις ότι η βιοπολιτισμική αναπαραγωγή –τόσο οι βιολογικές όσο και οι πολιτισμικές πτυχές που επηρεάζουν την εξέλιξη– και όχι μόνο η ανάπτυξη του εγκεφάλου βρίσκονται πίσω από τη μακροχρόνια παιδική μας ηλικία. Κοινώς ονομάζεται το υπόθεση γιαγιάςη ιδέα είναι ότι υπάρχουν τρεις γενιές παιδιών, γονέων και παππούδων που ζουν μαζί.
«Αυτός είναι ο λόγος που μπορούν να αντέξουν οικονομικά μια μεγαλύτερη παιδική ηλικία», λέει ο Zollikofer. «Οι μητέρες δεν είναι πλέον αποκλειστικά υπεύθυνες για τη φροντίδα των παιδιών».
Σε μελλοντικές μελέτες, εξετάζοντας το χημικές υπογραφές στο σμάλτο των δοντιών θα μπορούσε να καλύψει περισσότερα βιολογικά κενά που βοηθούν στην ενσωμάτωση των πολιτισμικών στοιχείων της ανθρώπινης ανάπτυξης σε μεγαλύτερο πλαίσιο.
VIA: popsci.com
