Μεταναστευτικές εμπειρίες: Μεγάλα βυζιά και νέοι γείτονες

Ένα πανούργο είδος πουλιών μπορεί να είναι το πιο πρόσφατο παράδειγμα κοινωνικής μάθησης σε μη ανθρώπινα ζώα. Σε ένα πείραμα με μεγάλα βυζιά (Parus major), μια ομάδα επιστημόνων διαπίστωσε ότι όταν τα πουλιά μετακομίζουν σε ένα νέο περιβάλλον, δίνουν πολύ μεγάλη προσοχή στο τι κάνουν τα άλλα πουλιά. Αυτό τους οδηγεί τελικά να υιοθετήσουν γρήγορα χρήσιμες νέες συμπεριφορές. Τα ευρήματα περιγράφονται στο α μελέτη που δημοσιεύτηκε στις 14 Νοεμβρίου στο περιοδικό PLOS Βιολογία.

Φτάνοντας στην κρέμα

Πολλά ζώα που ζουν σε ομάδες μαθαίνουν το ένα από το άλλο, συμπεριλαμβανομένων των ελεφάντων, των φαλαινών και ορισμένων πρωτευόντων. Ωστόσο, το μεγάλο tit είναι το είδος που έχει ανοίξει ένα παράθυρο στην κατανόηση της κοινωνικής μάθησης των ζώων για τους επιστήμονες.

Στη δεκαετία του 1920, κάτοικοι από μια μικρή πόλη της Αγγλίας ήταν οι πρώτοι που ανέφεραν ότι αυτά μικρά πουλάκια άνοιγαν καπάκια από αλουμινόχαρτο σε μπουκάλια γάλακτος για να φτάσουν στην κρέμα μέσα. Αμέσως μετά, άνθρωποι σε όλη την Ευρώπη ανέφεραν την ίδια συμπεριφορά με τα μη ασφαλισμένα μπουκάλια γάλακτος. Οι επιστήμονες άρχισαν να εικάζουν ότι τα πουλιά σε όλη την ήπειρο πιθανώς μάθαιναν αυτή τη συμπεριφορά το ένα από το άλλο.

[Related: These birds appear to be signaling ‘after you.’]

Το πώς ακριβώς το έκαναν αυτό παρέμενε μυστικό των πουλιών μέχρι 2015. Μια ομάδα με επικεφαλής τη συμπεριφορική οικολόγο Lucy Aplin διεξήγαγε ένα πείραμα σε έναν πληθυσμό μεγάλων βυζιτών σε ένα αγγλικό δάσος. Το πείραμα έδειξε ότι τα πουλιά ήταν σε θέση να μάθει πώς να βγάζει φαγητό από ένα κουτί παζλ αντιγράφοντας τη λύση από άλλους. Αυτό επιβεβαίωσε ότι τα αρχικά πτηνά που έκαναν επιδρομές γάλακτος μετέδιδαν τις μεθόδους τους σε διάφορα κοπάδια.

«Η κοινωνική μάθηση είναι μια εξαιρετική συντόμευση όταν πρόκειται για την ασφαλή δοκιμή νέων υδάτων», είπε ο Michael Chimento, εξελικτικός βιολόγος και συν-συγγραφέας της νέας μελέτης από το Max Planck Institute of Animal Behavior and University of Konstanz. είπε σε δήλωση. «Το να δίνετε προσοχή σε αυτό που κάνουν οι άλλοι σας δίνει την ευκαιρία να δείτε εάν μια νέα συμπεριφορά είναι ωφέλιμη ή δυνητικά επικίνδυνη. Η αντιγραφή του σημαίνει ότι και εσείς μπορείτε να δρέψετε την ανταμοιβή».

Ο Chimento και ο Alpin ήταν περίεργοι αν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο περιστατικό που ενεργοποιεί την κοινωνική μάθηση στα βυζιά, επιτρέποντας στα πουλιά να φτάσουν πιο αποτελεσματικά στις ανταμοιβές τους. Μερικοί θεωρητικά μοντέλα προτείνουν ότι όταν μετακομίζουν σε ένα νέο μέρος, μπορούν να μάθουν από τους άλλους.

«Αλλά κανείς δεν το έχει δείξει πειραματικά σε μη ανθρώπινα ζώα», είπε ο Chimento.

Πουλιά σε κίνηση

Οταν τα πουλιά μεταναστεύουνμετακομίζουν σε νέο μέρος με σκοπό να μείνουν. Οι μεταναστεύσεις είναι πιο προσωρινές και εποχιακές. Στο νέα μελέτηη ομάδα ανέπτυξε ένα αυτοματοποιημένο σύστημα κουτιών παζλ για να ελέγξει την υπόθεσή τους ότι η μετανάστευση των πτηνών ώθησε τη μάθηση. Δημιούργησαν πειραματικές κοινωνικές ομάδες από μεγάλα βυζιά που πιάστηκαν άγρια. Κάθε ομάδα είχε έναν «δάσκαλο πουλιών» που εκπαιδεύτηκε να έχει πρόσβαση στο φαγητό από ένα κουτί παζλ είτε σπρώχνοντας την πόρτα προς τα δεξιά είτε προς τα αριστερά. Στη συνέχεια, ένας δάσκαλος πουλιών απελευθερώθηκε σε κάθε ομάδα, έτσι ώστε οι σύντροφοι του κοπαδιού να μάθουν να χρησιμοποιούν τη μία λύση έναντι της άλλης.

Ακολούθησε η εκδήλωση για τη μετανάστευση. Τα πουλιά που έσπρωχναν την πόρτα προς τα δεξιά μεταφέρθηκαν σε κλουβιά όπου τα πουλιά έσπρωχναν την πόρτα στα αριστερά και αντίστροφα. Τα νέα πουλιά είδαν περισσότερα από το ότι τα πουλιά που κατοικούσαν άνοιγαν το κουτί του παζλ με νέο τρόπο. Ορισμένες ομάδες παρατήρησαν επίσης ότι οι κάτοικοι έπαιρναν μια ανώτερη ανταμοιβή χρησιμοποιώντας τις μεθόδους τους.

Ένα υπέροχο tit (Parus major) που λύνει ένα παζλ. Αυτό το παζλ προέρχεται από ένα ξεχωριστό πείραμα και ο σχεδιασμός του διαφέρει από το παζλ που χρησιμοποιήθηκε σε μια εργασία PLOS Biology που δημοσιεύθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2024. ΠΙΣΤΩΣΗ: Hervé Glabeck – Docland Yard.

ΒΙΝΤΕΟ: Ένα υπέροχο tit (Parus major) που λύνει ένα παζλ. Αυτό το παζλ προέρχεται από ένα ξεχωριστό πείραμα και ο σχεδιασμός του διαφέρει από το παζλ που χρησιμοποιήθηκε σε μια εργασία PLOS Biology που δημοσιεύθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2024. ΠΙΣΤΩΣΗ: Hervé Glabeck – Docland Yard

«Αυτό που είναι σημαντικό είναι ότι οι μετανάστες ήταν τυφλοί στο γεγονός ότι η ανταμοιβή του φαγητού είχε αλλάξει», είπε ο Chimento. «Οι μετανάστες μπορούσαν να ξέρουν ότι κάτι άλλαξε μόνο βλέποντας τους κατοίκους να χρησιμοποιούν το παζλ ή δοκιμάζοντας οι ίδιοι την άλλη πλευρά».

Αφού αφέθηκε ελεύθερος σε ένα νέο κλουβί, περίπου 80 τοις εκατό από τα πουλιά άλλαξαν τη μέθοδο τους αμέσως. Αντί να δοκιμάσουν την ανάκτηση φαγητού που είχαν εκπαιδευτεί, οι μετανάστες χρησιμοποίησαν τη λύση μόνιμης κατοικίας στην πρώτη τους προσπάθεια. Σύμφωνα με την ομάδααυτό το έντονο αποτέλεσμα κάνει την υπόθεση ότι η κοινωνική μάθηση είναι αυτό που συμβαίνει.

«Φυσικά δεν μπορούμε να ρωτήσουμε τα πουλιά από πού ακριβώς έπαιρναν τις πληροφορίες τους, αλλά αυτά τα μοτίβα συμπεριφοράς είναι αρκετά εντυπωσιακά ώστε να υποδηλώνουν ότι τα πουλιά παρακολουθούσαν τους κατοίκους πολύ στενά από τη στιγμή που μπήκαν στη νέα κοινωνική τους ομάδα», είπε ο Chimento.

Αλλαγή φυλλώματος

Τα μεταναστευτικά πουλιά δεν μεταφέρθηκαν μόνο σε μέρος όπου οι κάτοικοι είχαν καλύτερη τροφή. Ο οπτικός τους κόσμος άλλαξε επίσης δραστικά όταν οι επιστήμονες άλλαξε το φύλλωμα στα πειραματικά κλουβιά.

Αυτό το αλλοιωμένο οπτικό περιβάλλον αποδείχθηκε ότι ήταν το κλειδί για τη μάθηση. Στις δοκιμές που το φύλλωμα δεν άλλαξε, μόνο 25 τοις εκατό των νέων πουλιών δοκίμασαν τη λύση των κατοίκων στην πρώτη προσπάθεια, ακόμη και όταν οι ντόπιοι έβγαζαν καλύτερη τροφή. Σύμφωνα με την ομάδαδεν αγνοούσαν απαραίτητα τους κατοίκους, αλλά φαίνονται πολύ περισσότερο για να μεταβούν στην πιο ανταποδοτική λύση.

[Related: Great tits are killing birds and eating their brains. Climate change may be to blame.]

“Οι αναλύσεις μας πρότειναν ότι αυτό συνέβη επειδή δεν επηρεάστηκαν τόσο από τους κατοίκους”, είπε ο Chimento.

Ενώ αυτά τα στοιχεία δείχνουν ότι η μετανάστευση έχει αντίκτυπο στον τρόπο με τον οποίο τα ζώα μαθαίνουν το ένα από το άλλο στο εργαστήριο, μπορεί να είναι βαθιά στον πραγματικό κόσμο.

«Στη φύση, τα ζώα μετακινούνται συχνά από το ένα περιβάλλον στο άλλο, επομένως είναι χρήσιμο να έχουμε μια στρατηγική για να εξαλείψουμε ποιες είναι οι καλές και κακές συμπεριφορές που πρέπει να χρησιμοποιηθούν στο νέο μέρος», η Lucy Alpin, συν-συγγραφέας της μελέτης και οικολόγος συμπεριφοράς τώρα. στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας και στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης, ανέφερε σε δήλωση. «Η μελέτη μας παρείχε τα πειραματικά στοιχεία για να δείξει ότι αυτό συμβαίνει και στην πραγματική ζωή».