Ο ChatGPT επιλογή των αναγνωστών: Από τους θρυλικούς ποιητές

Οι αναγνώστες προτιμούν όλο και περισσότερο τους στίχους που δημιουργούνται από αλγόριθμους όπως ο ChatGPT από αυτούς που γράφουν διάσημοι ποιητές όπως ο Σαίξπηρ ή ο Πλαθ. Ένα πρόσφατο μελέτη αποκαλύπτει ότι οι συμμετέχοντες όχι μόνο δεν μπορούν να διακρίνουν μεταξύ ποιημάτων που παράγονται από την τεχνητή νοημοσύνη και ποιήματα που δημιουργούνται από τον άνθρωπο, αλλά συχνά προτιμούν τις παραλλαγές της τεχνητής νοημοσύνης.

Εξέταση του σχεδιασμού και των αποτελεσμάτων της μελέτης

Οι ερευνητές Brian Porter και Edouard Machery από το Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ διεξήγαγαν δύο βασικά πειράματα στα οποία συμμετείχαν πάνω από 1.600 συμμετέχοντες. Στο πρώτο, παρουσίασαν στους αναγνώστες μια επιλογή από δέκα ποιήματα, τα μισά από διάσημους ποιητές όπως ο TS Eliot και η Emily Dickinson, και τα μισά από το ChatGPT-3.5, που στόχευε να μιμηθεί αυτά τα εμβληματικά στυλ. Παραδόξως, πολλοί αναγνώστες είχαν μεγαλύτερη τάση να πιστεύουν ότι τα ποιήματα της τεχνητής νοημοσύνης ήταν ανθρώπινα δημιουργήματα. Η ειρωνεία; Τα έργα των κλασικών ποιητών κρίθηκαν λιγότερο πιθανό να προέρχονται από ανθρώπινα χέρια.

Πες τυρί, γράψε ένα χαϊκού με την κάμερα ποίησης

Στο επόμενο πείραμα συμμετείχαν 696 νέοι συμμετέχοντες που βαθμολόγησαν τα ποιήματα με βάση κριτήρια όπως η ομορφιά και ο συναισθηματικός αντίκτυπος. Αυτή τη φορά, οι αναγνώστες χωρίστηκαν σε ομάδες: ένας ενημερώθηκε ότι τα ποιήματα ήταν γραμμένα από άνθρωπο, σε άλλον είπαν ότι είχαν δημιουργηθεί από τεχνητή νοημοσύνη και η τελευταία ομάδα δεν έλαβε καμία πληροφορία. Τα ευρήματα έδειξαν μια σημαντική προκατάληψη: όταν οι αναγνώστες γνώριζαν ότι ένα ποίημα προερχόταν από την τεχνητή νοημοσύνη, το βαθμολόγησαν χαμηλότερα. Αντίθετα, όταν η ταυτότητα του συγγραφέα ήταν ένα μυστήριο, τα ποιήματα που δημιουργήθηκαν από την τεχνητή νοημοσύνη συγκέντρωναν συχνά υψηλότερες βαθμολογίες από εκείνες των ανθρώπων συγγραφέων.

Ο Brian Porter σημείωσε μια ενδιαφέρουσα τάση στις προτιμήσεις των αναγνωστών. «Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι ο μέσος αναγνώστης προτιμά ποιήματα που είναι πιο κατανοητά», εξήγησε. Οι συμμετέχοντες συχνά ερμήνευαν τη μπερδεμένη φύση των γραμμών των διάσημων ποιητών ως σημάδια έργου που δημιουργήθηκε από την τεχνητή νοημοσύνη, χάνοντας την καλλιτεχνική πρόθεση πίσω από αυτές τις πολυπλοκότητες. Αντίθετα, τα πιο απλά ποιήματα τεχνητής νοημοσύνης φάνηκαν προσιτά, οδηγώντας τους αναγνώστες να παρερμηνεύσουν τη σαφήνειά τους ως δείκτη της ανθρώπινης τέχνης.

Οι αξιολογήσεις των ειδικών αποκαλύπτουν αντίθετες κρίσεις

Περαιτέρω έρευνα που διεξήχθη από μια ομάδα στο πανεπιστήμιο UNED της Ισπανίας, μαζί με τον Αργεντινό συγγραφέα Patricio Pron, παρήγαγε ενδιαφέρουσες ιδέες όταν οι ειδικοί στάθμισαν ιστορίες που δημιουργήθηκαν από την τεχνητή νοημοσύνη. Εδώ, οι ανθρώπινοι συγγραφείς θριάμβευσαν σε έναν διαγωνισμό που κρίθηκε από κριτικούς, σε έντονη αντίθεση με τα προηγούμενα ευρήματα περιστασιακών αναγνωστών. «Η διαφορά μεταξύ των κριτικών και των περιστασιακών αναγνωστών είναι τεράστια», παρατήρησε ο Julio Gonzalo από το UNED. Τόνισε ότι ενώ το περιεχόμενο που δημιουργείται από την τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να εντυπωσιάσει τους μη ειδικούς, οι ενημερωμένοι κριτικοί διακρίνουν λεπτές λεπτομέρειες που η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να αποτύχει να διατυπώσει.

Ο Guillermo Marco, ένας άλλος ερευνητής από το UNED, πρόσθεσε: «Η τεχνητή νοημοσύνη είναι εύκολο να μπερδέψεις τους μη ειδικούς». Οι συνεργάτες του γνώρισαν από πρώτο χέρι πώς ένα καλοφτιαγμένο κομμάτι τεχνητής νοημοσύνης θα μπορούσε να φαίνεται πιο ελκυστικό σε ένα ανεκπαίδευτο κοινό από ένα πιο ριψοκίνδυνο, βαθιά απήχηση ανθρώπινο δημιούργημα. Ωστόσο, η εύρεση κλασικών ποιημάτων που θα μπορούσαν να εμποδίσουν την αναγνώριση των ειδικών αποτελεί μια σημαντική πρόκληση, ένα εμπόδιο που η ομάδα του Porter σχεδιάζει να αντιμετωπίσει σε μελλοντικές μελέτες.

Ένα άλλο φαινόμενο που παρατηρήθηκε κατά τη διάρκεια των μελετών είναι ένας γενικός σκεπτικισμός γύρω από το περιεχόμενο που δημιουργείται από AI. Όταν οι συμμετέχοντες έμαθαν ότι ένα ποίημα δημιουργήθηκε από AI, συχνά το βαθμολόγησαν λιγότερο ευνοϊκά. Ο Porter υπέθεσε αυτή την πολιτιστική αντίσταση, υποδεικνύοντας ότι η αποδοχή της τεχνητής νοημοσύνης σε δημιουργικούς τομείς είναι πολύ μακριά: «Δεν είμαι σίγουρος ότι οι άνθρωποι θα αποδεχτούν ποτέ πλήρως την ποίηση που δημιουργείται από την τεχνητή νοημοσύνη – ή ακόμα και την τέχνη που δημιουργείται από την τεχνητή νοημοσύνη γενικά».

Οι αποχρώσεις αυτής της έρευνας αγγίζουν ευρύτερα θέματα στην κοινωνιολογία και την αισθητική, καθώς η μελέτη των Gonzalo και Marco υπογραμμίζει πώς οι πολιτισμικοί κανόνες διαμορφώνουν την εκτίμησή μας για την τέχνη. Ακόμη και ένα μοντέλο γλώσσας τεχνητής νοημοσύνης μέτριου μεγέθους βρέθηκε ότι πληρούσε τα περισσότερα κριτήρια για τους κοινούς αναγνώστες, αποδεικνύοντας ότι οι μηχανές μπορούν να δημιουργήσουν συναρπαστικό περιεχόμενο χωρίς να υπερβαίνουν τις δυνατότητες της σύγχρονης τεχνολογίας.

Ο Marco υποστήριξε ευθαρσώς ότι ενώ η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να είναι ένα ισχυρό δημιουργικό εργαλείο, θα αντικατοπτρίζει πάντα τις ανθρώπινες εισροές, όπως και οι συσκευές αυτόματης ρύθμισης στη μουσική. «Η τέχνη είναι η επικοινωνία της ανθρώπινης εμπειρίας», δήλωσε. Προσβλέποντας στο μέλλον, οι ερευνητές διασκεδάζουν επίσης την ανάγκη για ρυθμιστικά μέτρα που διασφαλίζουν τη διαφάνεια στο περιεχόμενο που δημιουργείται από την τεχνητή νοημοσύνη. «Εάν οι αναγνώστες εκτιμούν λιγότερο τα κείμενα που δημιουργούνται από την τεχνητή νοημοσύνη και δεν υπάρχει καμία προειδοποίηση ότι χρησιμοποιείται κείμενο που δημιουργείται από AI, υπάρχει κίνδυνος να τους παραπλανήσουν», σημείωσε ο Porter.

Πίστωση επιλεγμένης εικόνας: Growtika/Unsplash