Το Περί Σκιής

Όταν ο χειμώνας φτάνει σοβαρά, το χιόνι καλύπτει την πλαγιά του βουνού και οι σκιέρ και οι σνόουμπορντ σπεύδουν σε θέρετρα σε όλη τη χώρα. Υπάρχουν μερικά πράγματα που οι λάτρεις των κορυφαίων σπορ χιονιού λίστα επιθυμούν: ένα άνετο κατάλυμα, σύντομες γραμμές ανελκυστήρων και πολλές διαδρομές καλυμμένες με κοτλέ, αυτό το εμβληματικό μοτίβο παράλληλων κορυφογραμμών στο χιόνι που δημιουργούν μια ευχάριστη επιφάνεια για σκι.

Αλλά αυτές οι υφές χαραγμένες σε όλες τις αγαπημένες σας πίστες σκι δεν γίνονται δια μαγείας — αν και συμβαίνουν εν μία νυκτί. Υπάρχει πολύ περισσότερη επιστήμη και μηχανική που χρειάζεται για τη διατήρηση μιας διαδρομής που οι σκιέρ όλων των ικανοτήτων ανυπομονούν να χαράξουν από ό,τι φαίνεται στο μάτι. Και κανείς δεν το ξέρει καλύτερα από τον Brian Dubuque, διευθυντή χιονιού στο Snowbasin, ένα από τα κορυφαία θέρετρα της Γιούτα. Είναι υπεύθυνος –σε συναυλία με μια ορχήστρα ικανών groomers– για τη διατήρηση του βουνού σε ιδανική κατάσταση για σκι όλο τον χειμώνα. Και όλα ξεκινούν από την περιποίηση.

Περιποίηση: ορίζεται

Η περιποίηση είναι η πρακτική της χρήσης μηχανημάτων για τη συντήρηση και τη διαμόρφωση λόφων σκι. Έχει έναν κύριο σκοπό: να επεξεργάζεται το χιόνι, είτε αυτό είναι φυσικό είτε κατασκευασμένο από τον άνθρωπο, και να δημιουργεί μια τραγανή, φρέσκια επιφάνεια για τους επισκέπτες που μπορούν να κατεβούν. Στα μεγάλα θέρετρα, αυτό γίνεται μέσω ενός μικρού στρατού ειδικευμένων χειριστών που οδηγούν ένα στόλο από χιονόγατες, μεγάλα κομμάτια μηχανημάτων με φαρδιές, σαν τανκς διαδρομές που σκάβουν στο χιόνι, το σκαλίζουν, το μετακινούν και διατηρούν πλαγιές.

Ναι, οι κανονικές ώρες περιποίησης είναι τη νύχτα όταν οι πίστες είναι κενές. Στο Snowbasin συγκεκριμένα, οι groomers εργάζονται με βάρδιες, χτενίζοντας το χιόνι σε χιονόγατες με έναν ιλιγγιώδη αριθμό εναλλαγών και διακόπτες από περίπου τις 4:00 μ.μ. έως τις 9:00 π.μ. Η δουλειά τους: Να επαναφέρουν το χιόνι εκεί που χρειάζεται, που περιλαμβάνει οδήγηση πάνω και κάτω από πλαγιές, λείανση επιφανειών και δημιουργία τέλειων κοτλέ λωρίδων στο χιόνι.

Για να το κάνετε αυτό σε ένα ολόκληρο θέρετρο, απαιτείται πολλή επικοινωνία. Αυτή είναι η κύρια δουλειά του Dubuque. Επικοινωνεί με το τμήμα παραγωγής χιονιού του θέρετρου σχετικά με το πού χρειάζονται περισσότερο χιόνι και πού όχι, και συνεργάζεται με μια ομάδα groomers, μερικές φορές από τον ίδιο τον χιονάτο, για να υπαγορεύσει ποιες από τις 60 διαδρομές του θέρετρου έχουν προτεραιότητα και αν υπάρχουν τυχόν ειδικά έργα που χρειάζονται προσοχή από νύχτα σε νύχτα. Όπως το σκάψιμο των ακροδεκτών του ανελκυστήρα μετά από μια καταιγίδα, το τράβηγμα χιονιού για να εξομαλυνθεί η περιοχή εκφόρτωσης του ανελκυστήρα ή η ισοπέδωση περιοχών γύρω από συσκευές παραγωγής χιονιού. Αλλά ως επί το πλείστον, οι κομμωτές ξοδεύουν ώρες εξομαλύνοντας πλαγιές για τους αυριανούς επισκέπτες και στρώνοντας κοτλέ.

Τι δουλειά έχει τελικά με το κοτλέ;

Είναι μια σημαντική δουλειά, καθώς το απλό μοτίβο παίζει εκπληκτικά σημαντικό ρόλο. Όχι μόνο δημιουργεί μια ελκυστική κλίση, αλλά παρέχει μια πιο σταθερή επιφάνεια για περιστροφή και ολίσθηση σε σκι ή σανίδες. Αυτό συμβαίνει επειδή, εν μέρει, η αυξημένη επιφάνεια του σχεδίου σε σχέση με ένα επίπεδο τοπίο σημαίνει ότι υπάρχει επίσης αυξημένος ρυθμός εξάτμισης του νερού από το χιόνι. Αυτό οδηγεί σε πιο δύσκαμπτες κορυφές και κοιλάδες μέσα στο χιόνι, γεγονός που οδηγεί σε πιο εύκολα πλωτό έδαφος που είναι ευχάριστο για σκι τόσο για αρχάριους όσο και για ειδικούς. Αυτός ο τύπος επιφάνειας και πυκνότητας χιονιού προσφέρει καλύτερο έλεγχο, άριστες συνθήκες στροφής και δυνατότητα δημιουργίας αρκετής ταχύτητας.

Λειτουργεί επίσης για να λειαίνει ανώμαλες επιφάνειες. «Αν δεν το έκανες [groom] θα υπήρχε απλώς ένα βουνό γεμάτο μεγιστάνες», λέει ο Dubuque, κάτι που πολύ λίγοι άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένου του ίδιου, βρίσκουν ευχάριστο.

Πράγματι, αυτό που θέλουν οι περισσότεροι λάτρεις των σπορ χιονιού είναι μια διαδρομή γεμάτη σε ράχες, λίγο τραγανή, προβλέψιμη και επεξεργασμένη για να απολαμβάνουν ευκολότερες στροφές και λιγότερες τρύπες ή χτυπήματα, κάτι που μπορεί να είναι δυσάρεστο στην καλύτερη περίπτωση και επικίνδυνο στη χειρότερη.

Το σκάλισμα του κοτλέ εμποδίζει επίσης το χιόνι να σαπίσει, εξηγεί ο Dubuque, το οποίο περιγράφει το χιόνι με συνοχή όπως η άμμος ή η ζάχαρη. Είναι μια υφή που προκύπτει από χιόνι με υπερβολική υγρασία, κάτι που μπορεί να συμβεί αν αμελήσετε να περιποιηθείτε μια περιοχή καθόλου, και λίγοι το προτιμούν καθώς η συνοχή μπορεί να επιβραδύνει τα όρια και να εμποδίσει τους ελιγμούς.

Αλλά δεν είναι μόνο η εμπειρία που έχει σημασία. είναι και η υγεία και η μακροζωία του ίδιου του τρεξίματος. Ο κοτλέ μοτίβο περιποίησης δημιουργεί πιο στιβαρά και ανθεκτικά μονοπάτια, πράγμα που σημαίνει ότι όσοι κάνουν σκι το μεσημέρι θα έχουν μια παρόμοια εμπειρία με αυτούς που είναι πρώτοι στη σειρά στο λιφτ. Επιπλέον, βοηθά να διατηρείται το τρέξιμο σε ιδανική φόρμα όλη τη σεζόν.

Το χιόνι είναι το θέμα

Το πώς και το πότε γίνεται η περιποίηση εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την πρόγνωση του καιρού. Ενώ η ομάδα του Dubuque μπορεί να είναι σε θέση να αντιμετωπίσει και τα 60 τρεξίματα του Snowbasin σε μια νύχτα, αν έχει λίγο έως καθόλου φρέσκο ​​χιόνι, αν η Μητέρα Φύση αποφασίσει να ρίξει μερικές ίντσες, τα σχέδια αλλάζουν γρήγορα.

«Όλα εξαρτώνται από την ένταση της καταιγίδας», εξηγεί ο Dubuque. Αυτό, και τι μπορεί να κάνει το πλήρωμά του στον χρόνο που έχει στη διάθεσή του μεταξύ του κλείσιμο των ανελκυστήρων το βράδυ και του ανοίγματός τους το πρωί.

Το καλύτερο σενάριο είναι μια καταιγίδα που παρέχει δύο έως τέσσερις ίντσες φρέσκιας σκόνης, λέει ο Dubuque. «Αποκαλούμε αυτόν τον ήρωα χιόνι γιατί κάνει κάθε [snowcat] ο χειριστής μοιάζει σαν να το κάνει εδώ και χρόνια». Επιπλέον, παρέχει μια όμορφη επιφάνεια για σκι.

Εάν, ωστόσο, έχει περισσότερο χιόνι, ας πούμε έξι ίντσες ή περισσότερο, οι χιονόγατες μπορούν να αρχίσουν να γλιστρούν σε πιο απότομες πλαγιές καθώς οι διαδρομές γεμίζουν με χιόνι και χάνουν την πρόσφυση. Σε αυτήν την περίπτωση, μερικές φορές καλείται μια γάτα με βαρούλκο, ένας τύπος χιονόγατας που μπορεί να αγκυρωθεί στην κορυφή της διαδρομής, η οποία παρέχει την επιπλέον μόχλευση που απαιτείται για το μηχάνημα να σηκωθεί χωρίς προβλήματα σε έναν λόφο.

Αλλά μια άλλη επιλογή που επιλέγει ο Dubuque μερικές φορές, και αγαπούν τα κυνηγόσκυλα σκόνης, είναι απλώς να αφήνει μερικά τρεξίματα ανέγγιχτα, ώστε να είναι ντυμένα στο ελαφρύ, χνουδωτό, ξηρό χιόνι για την οποία είναι γνωστή η Γιούτα και λαχταρούν οι προχωρημένοι σκιέρ και τα σύνορα. Αυτή η προσέγγιση απαιτείται πρακτικά τις νύχτες που το χιόνι δεν σταματά ποτέ, όταν οι καλλωπιστές δεν μπορούν να κάνουν πολλά με αυτό μέχρι να υποχωρήσει.

Η συνοχή του χιονιού παίζει επίσης ρόλο. Το βαρύ, υγρό χιόνι, το οποίο ο Dubuque αναφέρει ως χιόνι πουρέ πατάτας ή χιόνι από φελιζόλ ανάλογα με τη συνοχή, δημιουργεί μοναδικές προκλήσεις. Μπορεί να συνδεθεί στο χειριστήριο του μηχανήματος και να αφήσει ραβδώσεις στο συνήθως τέλειο σχέδιο. Είναι πιο δύσκολο για τους groomers και απαιτεί—ακόμα περισσότερο από το συνηθισμένο—να προσαρμόζουν συνεχώς την ταχύτητα και το βάθος του βραχίονα για να δημιουργήσουν μια καλή επιφάνεια σκι.

«Δεν είναι απλά να το βάλεις και να το ξεχάσεις. πάντα ασχολείσαι με κάτι», εξηγεί ο Dubuque. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αυτόν τον χειμώνα, αν τεμαχίζετε άψογα περιποιημένες πλαγιές απαλλαγμένες από μεγιστάνες και σάπιο χιόνι, μην ξεχάσετε να σηκώσετε ένα ποτήρι στους καλλωπιστές που εργάζονται σκληρά ενώ ονειρεύεστε μέρες πούδρας και ουρανούς με μπλε πτηνά.