Η Fool’s Theory είναι ένα μικρό πολωνικό studio, που σύντομα θα έχει ένα πολύ δύσκολο έργο να φέρει εις πέρας. Αναφερόμαστε στο remake του πρώτου The Witcher, κάτι που φυσικά θα αποτελέσει τη μεγαλύτερη πρόκληση στην πορεία της ομάδας. Πρόσφατα, είχαμε την ευκαιρία να ασχοληθούμε με την πιο πρόσφατη κυκλοφορία της Fool’s Theory, εν ονόματι The Thaumaturge. Εάν μπορούμε να βγάλουμε οποιοδήποτε συμπέρασμα από αυτά που συναντήσαμε στον τίτλο, το επερχόμενο remake είναι σε καλά χέρια.
Το παιχνίδι ξεκινά σε ένα απόμερο πολωνικό χωριό των αρχών του 19ου αιώνα, με τον παίκτη να αναλαμβάνει το ρόλο του Wiktor Szulski. Ο πρωταγωνιστής, όντας Thaumaturge, έχει ισχυρή σύνδεση με το μεταφυσικό και καταφέρνει να αναγνωρίζει τα Flaws (ελαττώματα) των άλλων ανθρώπων και στη συνέχεια να τους εξαγνίζει από αυτά. Τα Flaws δηλώνουν την παρουσία τους μέσω των Salutors, κάποιων, μη ορατών, δαιμονικών οντοτήτων που προσκολλώνται στους ξενιστές τους και που ο Wiktor μπορεί να πάρει με το μέρος του, “κλέβοντας” το εκάστοτε Flaw. Ο ίδιος ο πρωταγωνιστής διακατέχεται από το ελάττωμα της περηφάνειας (Pride) και έχει έτσι τον δικό του Salutor, η σχέση του όμως μαζί του έχει αποδυναμωθεί κι έτσι ζητά τη βοήθεια του Rasputin (ναι, του γνωστού) ώστε να επανέλθει στο 100% των δυνατοτήτων του.
Γρήγορα η δράση μεταφέρεται στη Βαρσοβία, γενέτειρα του Wiktor, εξαιτίας του απρόσμενου θανάτου του πατέρα του πρωταγωνιστή. Αφού ο Wiktor παρευρεθεί στην κηδεία και συνομιλήσει με τα πρώτα άτομα από το παρελθόν του, όπως φυσικά την αδερφή του, Ligia, θα μάθει πως ένα σημαντικό μέρος του έργου του επίσης Θαυματουργού πατέρα του έχει κάνει φτερά. Έτσι, στην αναζήτηση των σημειώσεων του εκλιπόντα, θα ξεχυθεί σε μία Βαρσοβία όπου η κατάσταση μυρίζει…μπαρούτι, αφού η πόλη, ευρισκόμενη κάτω από ρωσική κατοχή, είναι ένα πραγματικά έκρυθμο setting.
Η αστυνομία να περιπολεί τους δρόμους, οι ελάχιστοι εναπομείναντες θαυματουργοί κρύβονται υπό το φόβο του διωγμού και οι θρησκευτικές κόντρες μεταξύ πιστών, δογματικών και άθρησκων είναι στο ζενίθ τους. Η Fool’s Theory έχει επιλέξει ένα πραγματικό ενδιαφέρον background για να αφηγηθεί την ιστορία της, πετυχαίνοντας άψογα την επιθυμητή ατμόσφαιρα, με όλο το ύφος να φέρνει σε Βαλκάνια, όπως επί παραδείγματι συμβαίνει και με τη σειρά The Witcher, κάτι που δεν συναντάται στα περισσότερα πιο “δυτικά” RPGs.
Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα isometric RPG, με την κάμερα να ακολουθεί τον Wiktor από ψηλά. Η έννοια RPG βρίσκει πλήρη αφορμή στο The Thaumaturge, αφού παρά την κάπως περιορισμένη, σχεδόν 20ωρη, διάρκεια, θα κληθείτε να πάρετε δεκάδες καθοριστικές αποφάσεις σε διαλόγους, να διαβάσετε εκατοντάδες γράμματα, εφημερίδες, απομνημονεύματα και οτιδήποτε άλλο μπορεί να διαβαστεί, ενώ παράλληλα θα πρέπει να αναβαθμίζετε τα υποτυπώδη skill trees του Wiktor, που θα του προσφέρουν περισσότερες πιθανές αποκρίσεις στους διαλόγους, επιτρέποντάς του να προσεγγίσει διαφορετικά κάποιες καταστάσεις.
Οι επιλογές που θα κάνετε στα δεκάδες διλήμματα που θα συναντήσετε είναι καθοριστικής σημασίας για την εξέλιξη και το τέλος της ιστορίας, ενώ ο κόσμος του παιχνιδιού δείχνει να “θυμάται” την κάθε σας ενέργεια. Εάν επιλέξετε να χώσετε τη μύτη σας σε έναν φόνο που δεν σας αφορά, πιθανότατα down the road θα βρεθείτε μπλεγμένοι σε μία πολύ δυσάρεστη κατάσταση. Παράλληλα, μπορεί οι δημόσιες μάχες με τους αστυνομικούς στη μέση του δρόμου να βγάζουν νόημα, την επόμενη φορά όμως η αστυνομία θα κοιτά τον Wiktor με μισό μάτι και θα είναι σαφώς πιο δύσκολο να αποφύγετε κάποια αντίστοιχη εξέλιξη.
Μιας που αναφερθήκαμε στις μάχες, να πούμε πως αυτές είναι turn-based, με τον παίκτη να χειρίζεται ταυτόχρονα τον Wiktor και τον Salutor του, μπαίνοντας έτσι στη διαδικασία να αναλογιστεί τον βέλτιστο τρόπο να αξιοποιήσει και να συνδυάσει τις δυνάμεις αυτών. Το combat system είναι αρκετά αξιόλογο, χωρίς να εντυπωσιάζει, ομολογουμένως όμως πέρασαν αρκετές ώρες έως ότου καταλάβουμε πως λειτουργεί η διαδικασία. Γενικότερα το παιχνίδι πάσχει από ελλιπή tutorials, ενώ πολλές φορές δεν μπαίνει καν στη διαδικασία να εξηγήσεις τους βασικότερους μηχανισμούς του.
Υπήρξαν φορές που κλειδωθήκαμε έξω από αξιόλογα side quests, καθώς το παιχνίδι μας παρότρυνε να “περιμένουμε τις εξελίξεις”, εξελίξεις που δεν ήρθαν ποτέ καθώς προχωρήσαμε στη βασική ιστορία, χάνοντας έτσι την ευκαιρία να φέρουμε εις πέρας το δευτερεύον υλικό. Άλλες φορές, ο τίτλος μας ενημέρωσε πως δεν μπορούμε να δώσουμε συγκεκριμένες απαντήσεις σε διαλόγους λόγω πρότερων επιλογών μας, χωρίς να έχουμε όμως την παραμικρή ένδειξη για το ποιες είναι αυτές οι επιλογές. Δεν λέω, προφανώς και ο καθένας ζει με τις επιλογές του σε ένα σωστό RPG, αλλά λίγη παραπάνω επεξήγηση δεν θα έβλαπτε.
Παρότι το The Thaumaturge δεν είναι ένα διόλου άσχημο παιχνίδι, δεδομένου του επίπεδου παραγωγής του, η τεχνική του απόδοση είναι κακή, ακόμη και στο PlayStation 5 Pro. Το Quality Mode των 30 fps δεν καταφέρνει να διατηρήσει καν αυτά τα 30, ενώ το Performance Mode κινείται συνήθως στα 60 fps, με αρκετά όμως drops. Για έναν τίτλο αυτού του genre, με τις συγκεκριμένες απαιτήσεις, είναι δεδομένο πως το optimization δεν είναι το βέλτιστο. Τα cutscenes πάντως είναι αρκετά πετυχημένα, με ενδιαφέρουσα σκηνοθεσία και ποιοτικές ερμηνείες από τους voice actors.
Συμπερασματικά, το The Thaumaturge είναι μία πολύ καλή περίπτωση για όσους επιθυμούν να ασχοληθούν με ένα πιο μαζεμένο RPG. Κόντρα στο σύνηθες της εποχής, σε μόλις 15-20 ώρες ο τίτλος προλαβαίνει να αφηγηθεί ένα σφιχτοδεμένο σενάριο, προσφέροντας μία πολύ ιδιαίτερη ματιά σε ένα ασυνήθιστο, πλην πολύ πετυχημένο setting. Συνδυάζοντας ιστορικά γεγονότα και το μεταφυσικό, η Fool’s Theory παραδίδει ένα πολύ αξιόλογο αποτέλεσμα, παρότι υπάρχουν στιγμές που η απειρία στην επεξήγηση των μηχανισμών…βγάζει μάτι!
VIA: PSAddict.gr
Greek Live Channels Όλα τα Ελληνικά κανάλια:
Βρίσκεστε μακριά από το σπίτι ή δεν έχετε πρόσβαση σε τηλεόραση;
Το IPTV σας επιτρέπει να παρακολουθείτε όλα τα Ελληνικά κανάλια και άλλο περιεχόμενο από οποιαδήποτε συσκευή συνδεδεμένη στο διαδίκτυο.
Αν θες πρόσβαση σε όλα τα Ελληνικά κανάλια
Πατήστε Εδώ
Ακολουθήστε το TechFreak.GR στο Google News για να μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις τεχνολογίας.