Ακριβώς όπως και ο προκάτοχός του, με ολόκληρο τον πλανήτη Γη διαθέσιμο για εξερεύνηση, το Microsoft Flight Simulator 2024 είναι τεράστιο. Το Microsoft Flight Simulator του 2020 ήταν το πρώτο (και, μέχρι στιγμής, το μοναδικό) 10 που έδωσα σε κριτική, και το τεράστιο μέγεθος των επιλογών που είναι διαθέσιμες στη φετινή συνέχεια μετριάζεται μόνο από τα παρατεταμένα προβλήματα που τις συνοδεύουν. Επειδή τα review keys δόθηκαν την ημέρα της κυκλοφορίας και οι απροσδόκητες αναταράξεις κατά την απογείωση κατέστησαν κυριολεκτικά αδύνατο να παίξω τις πρώτες 24 ώρες, εξακολουθώ να εργάζομαι στην ανερχόμενη καριέρα μου στις αερομεταφορές, καθώς και για αυτή την κριτική. Προς το παρόν, ο Microsoft Flight Simulator 2024 διαθέτει ορισμένα εξαιρετικά χαρακτηριστικά που τον κάνουν να ξεχωρίζει, αλλά ο αντίκτυπός του υπολείπεται έναντι της προηγούμενης έκδοσης. Αντ’ αυτού, είμαι “απλώς” εντυπωσιασμένος.
Με το καλημέρα, η μεγαλύτερη νέα προσθήκη στο Flight Simulator 2024 είναι το career mode. Επιλέγετε ένα αρχικό αεροδρόμιο ως βάση σας, προσλαμβάνεστε από μια φανταστική αεροπορική εταιρεία και αρχίζετε να εξελίσσεστε στην καριέρα σας ως πιλότος. Όλα εξελίσσονται όπως ένα παραδοσιακό skill tree στα βιντεοπαιχνίδια: αφού κατακτήσετε τις αρχικές αποστολές, ανοίγουν νέες επιλογές και η ολοκλήρωσή τους ανοίγει ακόμα περισσότερες ευκαιρίες. Έτσι, μπορείτε να αποκτήσετε, για παράδειγμα, μια χορηγία για την ουρά του σκάφους σας, αφού ολοκληρώσετε τις απαιτήσεις για την άδεια επαγγελματία πιλότου, η οποία στη συνέχεια ανοίγει επιλογές για νεότερα αεροπλάνα και δουλειές όπως η έρευνα και διάσωση, ή μπορείτε να αποκτήσετε πιστοποίηση για ελικόπτερα. Κάθε νέα πιστοποίηση ή endorsement ανοίγει επίσης διαφορετικές θέσεις εργασίας που μπορείτε να επιλέξετε, από απλές όπως το flightseeing μέχρι πιο σύνθετες εργασίες, που σχετίζονται κυρίως με τα ελικόπτερα.
Σταδιακά θα αρχίσετε να κερδίζετε αρκετά χρήματα και φήμη ώστε να αποτινάξετε τα δεσμά της εργασίας σας και να ξεκινήσετε τη δική σας αεροπορική εταιρεία. Δεν έχω φτάσει ακόμη τόσο μακριά, αλλά προχωρώ με αρκετά καλό ρυθμό. Για ποιο σκοπό, δεν έχω αποφασίσει ακόμα, αλλά ανυπομονώ να ανοίξω τη δική μου εταιρεία και να πάρω τη μερίδα του λέοντος από τα κέρδη. Αυτά τα κέρδη χρησιμοποιούνται για την περαιτέρω ανάπτυξη της επιχείρησής σας, και ανυπομονώ να μπορέσω να αντέξω οικονομικά τον δικό μου στόλο αεροσκαφών.
Οι πρώτες αποστολές στο career mode είναι απλώς μια βασική εκπαίδευση πτήσης, με σκοπό να σας εξοικειώσουν με τα μυστικά και τις ιδιαιτερότητες της πτήσης ενός αεροπλάνου. Αυτό που βρήκα απογοητευτικό είναι ότι η εκπαίδευση πτήσης είναι σχεδόν πανομοιότυπη με τα tutorials του 2020. Όλες οι εκπαιδευτικές αποστολές λαμβάνουν χώρα στο ίδιο αεροδρόμιο στη Σεντόνα της Αριζόνα και οι πραγματικές εργασίες είναι ακριβώς οι ίδιες. Η μόνη πραγματική διαφορά είναι ότι οι οδηγίες που δημιουργούνται από την τεχνητή νοημοσύνη και οι συμβουλές στην οθόνη είναι λίγο πιο σαφείς σχετικά με το τι αναμένεται από εσάς σε κάθε αποστολή. Εκτιμώ τις προεπιλεγμένες συμβουλές εργαλείων στο 2024, επειδή υπάρχουν περίπου ένα εκατομμύριο διαφορετικά κουμπιά που κάνουν ένα εκατομμύριο διαφορετικά πράγματα και έπρεπε να πηγαίνω στο Google κάθε φορά που ξεχνούσα πώς να λύσω το χειρόφρενο. Δεν νομίζω καν ότι θα καταλήξω να τα απενεργοποιήσω, όπως έκανα στο 2020, επειδή είμαι λίγο ξεχασιάρης.
Μετά τις αρχικές εκπαιδευτικές αποστολές, θα κάνετε μερικές πτήσεις ώστε να συμπληρώσετε τις ώρες που απαιτούνται και στη συνέχεια θα συμμετέχετε στις εξετάσεις για να πάρετε την άδεια πιλότου. Η συμμετοχή στις εξετάσεις κοστίζει κάποια in-game credits, αλλά χρειάζεται να πληρώσετε μόνο μία φορά και μπορείτε να τις επαναλάβετε όσες φορές χρειαστεί. Πρέπει επίσης να έχετε αρκετή εμπειρία και να τα πάτε αρκετά καλά στις εκπαιδευτικές αποστολές – αλλά αν είστε ήδη έμπειρος πιλότος, μπορείτε να ξεκινήσετε αμέσως τις εξετάσεις και να παραλείψετε τα μαθήματα.
Όσο προχωράτε, τόσο περισσότερες αποστολές και τύποι αποστολών ξεκλειδώνουν. Αυτό που μου φάνηκε λίγο περίεργο, ωστόσο, είναι ότι δεν ανοίγουν όλες κοντά στο αεροδρόμιο της πατρίδας σας. Διάλεξα ένα μικρό αεροδρόμιο στα βαθύτερα σημεία του ανατολικού Maine, το KMVM Machias Valley Airfield, αλλά μετά τις αρχικές μου αποστολές, με έστελναν στην Ευρώπη για να ολοκληρώσω αποστολές παράδοσης αεροσκαφών και skydiving. Δεν είναι κάτι που με ενοχλεί πάρα πολύ, αλλά μου φάνηκε περίεργο, γεγονός που με έβγαλε από την ψευδαίσθηση της “καριέρας” που είχα φτιάξει με το νου μου.
Κατά τα άλλα, πραγματικά μου αρέσει πολύ το career mode. Στην έκδοση του 2020, έφτιαχνα μικρές αποστολές για τον εαυτό μου, όπως το να παραδίδω πίτσα αεροπορικώς από το περιφερειακό αεροδρόμιο Knox County στο Owl’s Head του Μέιν στο απομακρυσμένο νησί Matinicus 20 μίλια από την ακτή (παρεμπιπτόντως, αυτό συμβαίνει πραγματικά). Το να έχω δομημένους λόγους για να εξοικειωθώ καλύτερα με τα αεροσκάφη και τα μοτίβα στον ουρανό θα με κρατήσει στην πορεία μου, ας πούμε, και θα με κάνει κρυφά έναν καλύτερο πιλότο προσομοίωσης. Μέχρι στιγμής είναι το αγαπημένο μου μέρος του Flight Simulator 2024 και ανυπομονώ να ξεκινήσω είτε τη δική μου αεροπορική εταιρεία είτε μια εταιρεία με ελικόπτερα sky crane. Ή και τα δύο! Έχω χρόνο.
Μια άλλη νέα προσθήκη είναι το challenge league. Αυτό το mode είναι το πιο game-y απ’ όλα, αλλά διατηρεί όλα τα μοντέλα προσομοίωσης πτήσεων και τα physics που αγαπώ. Υπάρχουν τρία challenges κάθε εβδομάδα, καθώς και πίνακες κατάταξης, των οποίων είμαι μεγάλος οπαδός, επειδή έχω ανταγωνιστικό πνεύμα.
Από τις τρεις διαθέσιμες στον πρώτο γύρο, η αγαπημένη μου είναι ο αγώνας ράλι F/A-18 μέσα στο Grand Canyon. Πετάτε ένα σύγχρονο τζετ μέσα από ένα τμήμα του φαραγγιού, κάνοντας σλάλομ σε πύλες σε ένα κυνήγι καθαρής ταχύτητας. Δεδομένου ότι εξακολουθεί να είναι το ίδιο μοντέλο πτήσης κάτω από το καπό, αυτό δεν είναι τόσο εύκολο όσο φαίνεται – αλλά είναι πολύ διασκεδαστικό. Χρειάστηκα πολλές προσπάθειες για να φτάσω στο τελικό μου σκορ που ήταν περίπου 1 λεπτό και 54 δευτερόλεπτα, και αυτό δεν είναι καν καλό σκορ: με έβαλε μόνο στην κατηγορία Bronze. Όμως η ικανοποίηση του να βλέπω τον χρόνο μου να είναι καλύτερος από αυτόν κάποιου παίκτη, ακόμη κι αν δεν τον γνωρίζω, είναι μεγάλη. Ανυπομονώ να παίζω τα challenges κάθε εβδομάδα. Το προηγούμενο Flight Simulator είχε επίσης challenges προσγείωσης με πίνακες κατάταξης, αλλά όσο διασκεδαστικές και αν ήταν αυτές, δεν είχαν τη δυναμική του να πετάς ένα μαχητικό αεροσκάφος μέσα σε ένα από τα επτά φυσικά θαύματα του κόσμου.
Ένα από τα πράγματα που μου άρεσαν περισσότερο στο τελευταίο Flight Simulator ήταν το γεγονός ότι με άφηνε να επισκέπτομαι μέρη που είτε δεν είχα πάει ποτέ στο παρελθόν είτε σχεδόν σίγουρα δεν θα ξαναεπισκεπτόμουν ποτέ. Στο Flight Simulator 2024, τα αξιοθέατα έχουν τοποθετηθεί στο επίκεντρο της λειτουργίας φωτογραφικών προκλήσεων. Επισκέπτεστε διάσημα ορόσημα και μέρη σε όλο τον κόσμο και τα φωτογραφίζετε. Ο τύπος και τα κριτήρια των φωτογραφιών αλλάζουν με κάθε ορόσημο. Για παράδειγμα, στην πρώτη φωτογραφική πρόκληση, πρέπει να τραβήξετε μια φωτογραφία της Μεγάλης Σφίγγας ενώ ο ήλιος βρίσκεται πάνω από τον δεξιό ώμο της κατά την ισημερία. Α, και πρέπει να το κάνετε πεζοί.
Και αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα και πιο ωραία νέα χαρακτηριστικά: μπορείτε να προσγειωθείτε, να βγείτε από το αεροπλάνο σας και να περπατήσετε. Ωστόσο, δεν είναι τόσο κομψό όσο ήλπιζα ότι θα ήταν. Πρώτα απ’ όλα, η ταχύτητα του περπατήματός σας ρυθμίζεται ρεαλιστικά, όπως και ο υπόλοιπος προσομοιωτής, οπότε αν παίζετε βιντεοπαιχνίδια πρώτου προσώπου όλη σας τη ζωή, το περπάτημα με το ρυθμό ενός πραγματικού ανθρώπου μοιάζει οδυνηρά αργό. Δεύτερον, το επίπεδο λεπτομέρειας θα εξαρτηθεί από ένα σωρό διαφορετικούς παράγοντες, όπως η ισχύς του υπολογιστή σας, η ισχύς της σύνδεσής σας στο διαδίκτυο και η υγεία των διακομιστών cloud, οπότε η εμπειρία σας μπορεί να είναι τελείως διαφορετική από αυτήν ενός άλλου παίκτη.
Παρόλα αυτά, πέρα από κάποια περίεργα αντικείμενα γύρω από το συγκρότημα της Μεγάλης Πυραμίδας, το ίδιο το έδαφος από κοντά είναι πραγματικά λεπτομερές. Η άμμος και τα βράχια της ερήμου φαίνονται απίστευτα ρεαλιστικά και το έδαφος γενικά φαίνεται τώρα να μοιάζει περισσότερο με το πώς υποτίθεται ότι πρέπει να φαίνεται το έδαφος στον κόσμο. Αν τροχοδρομήσετε μέσα από ψηλό γρασίδι στο τέλος ενός αγροτικού διαδρόμου, για παράδειγμα, τα ίχνη από τους τροχούς σας παραμένουν ακόμα και όταν επιστρέψετε αργότερα. Το ίδιο συμβαίνει και με το χιόνι ή τη λάσπη. Η λάσπη θα κολλήσει ακόμη και στους τροχούς σας και υποτίθεται ότι επηρεάζει την αεροδυναμική σας, αν και δεν μπορώ να μιλήσω για το πόσο αληθινό είναι αυτό, επειδή δεν έχω πετάξει ποτέ ένα πραγματικό αεροπλάνο με λασπωμένα ελαστικά.
Υπάρχουν επίσης πολύ περισσότερα ζώα στη συγκεκριμένη έκδοση. Αντί για στατικά σημεία στο χάρτη που σας λένε «υπάρχει μια καμηλοπάρδαλη εδώ», τα ζώα τώρα εμφανίζονται στα μέρη που θα περίμενε κανείς να υπάρχουν. Ένιωσα ότι βρισκόμουν πραγματικά σε ένα αεροδρόμιο στο Μέιν, όταν ένας τάρανδος διέσχισε τον διάδρομο προσγείωσης, καθώς κρατούσα μικρότερη απόσταση από τον ενεργό διάδρομο προσγείωσης. Εγώ δεν έχω δει άλλα ζώα, αλλά ξέρω ότι είναι εκεί επειδή ο Flight Simulator 2024 χρησιμοποιεί μια βάση δεδομένων ανοιχτού κώδικα με τις θέσεις των ζώων για να τα τοποθετήσει εκεί που πρέπει να βρίσκονται – οπότε με λίγη τύχη, θα μπορέσω να πάω στην Αφρική και να δω λιοντάρια σε λίγο καιρό.
Και όταν σηκώνετε το κεφάλι σας από το έδαφος, το Flight Simulator 2024 μπορεί να φαίνεται πολύ καλύτερο από τον προκάτοχό του σε όλους τους τομείς (με έμφαση στο μπορεί). Η βελτίωση είναι ιδιαίτερα έντονη σε ένα μέρος όπως το Grand Canyon, το οποίο επισκέφθηκα πολλές φορές στο Flight Simulator του 2020. Ενώ πριν έμοιαζε πολύ εμφανώς με ένα λείο, texture-mapped μοντέλο από κοντά, τώρα μοιάζει εκπληκτικά με το πραγματικό. Αυτή τη στιγμή τρέχω το Flight Simulator 2024 σε ένα αρκετά θηριώδες PC: διαθέτει επεξεργαστή i9-13900K, GPU Radeon RX 7900XT και 64GB μνήμης RAM DDR5 (η μνήμη RAM μας παραχωρήθηκε από την Corsair). Με αυτή τη ρύθμιση, το φετινό Flight Simulator φαίνεται και τρέχει πολύ καλύτερα, στις περισσότερες περιπτώσεις…
Το πρόβλημα προέρχεται από το γεγονός ότι το Flight Simulator 2024 μεταδίδεται από το cloud και μέχρι στιγμής δεν έχουν επιλυθεί όλα τα προβλήματα. Στο career mode, έκανα μια αποστολή πτήσης γύρω από τη Βενετία της Ιταλίας και η St. Mark’s Basilica ήταν ένα μωβ πολυγωνικό μοντέλο χωρίς καθόλου υφές, ενώ η υπόλοιπη Βενετία είχε αποτυπωθεί με τέλεια λεπτομέρεια. Ειλικρινά θα προτιμούσα να έχω κάτι σαν τα πακέτα παγκόσμιων χαρτών του Flight Simulator του 2020 να ζουν στον SSD μου και να μεταδίδουν μόνο τα βαρετά μέρη. Αυτή τη στιγμή, όμως, δεν υπάρχει κανένας τρόπος να γίνει αυτό, και η εξάρτηση από το cloud streaming ήταν κάτι που η ομάδα του Flight Simulator πραγματικά τόνισε τη σημασία του πριν από την κυκλοφορία, οπότε θα με εξέπληττε αν μεταπηδούσαν σε κάποιο υβριδικό μοντέλο σε αυτό το σημείο.
Και παρά το γεγονός ότι όλα φαίνονται πολύ καλά στο θηριώδες PC μου, αξίζει να σημειωθεί ότι η GPU μου λειτουργεί στο 100% στις συνιστώμενες ρυθμίσεις, προκειμένου να συμβεί αυτό. Όταν κατέβασα τα γραφικά στην αμέσως χαμηλότερη προεπιλογή, η χρήση της GPU μειώθηκε μόνο κατά 2%. Αυτό δεν είναι καλό.
Παρά το καταστροφικό launch, είμαι ήδη αρκετά ερωτευμένος με το Microsoft Flight Simulator 2024 – απλώς δεν έχω ξετρελαθεί όπως πριν από πέντε χρόνια, όταν βρέθηκα για πρώτη φορά αντιμέτωπος με την ευκαιρία να πετάξω κυριολεκτικά σε οποιοδήποτε μέρος της Γης. Αυτή η επιλογή παραμένει, φυσικά, και έχει βελτιωθεί σημαντικά με μερικά έξυπνα νέα χαρακτηριστικά, αλλά δεν έχει την ίδια επίδραση, επίσης. Καθώς απομακρυνόμαστε από το δύσκολο λανσάρισμα, αντιμετωπίζω όλο και λιγότερα προβλήματα, γεγονός που μου δίνει την ευκαιρία να επικεντρωθώ σε αυτό που αγαπώ στο Flight Simulator. Συνήθως αυτό είναι να πετάω άσκοπα, αλλά αυτή τη φορά το career mode μου δίνει επίσης πραγματικούς λόγους να απογειώνομαι, καθώς και μια καλύτερη κατανόηση του κόσμου της εμπορικής αεροπορίας. Θα συνεχίσω να ασχολούμαι με το παιχνίδι προτού βγάλω την τελική μου ετυμηγορία, αλλά αυτή τη στιγμή, παρά τα αρχικά του προβλήματα, θεωρώ ότι το Flight Simulator 2024 είναι πολύ καλό, ακόμα κι αν δεν έχει κλείσει τον κεραυνό σε ένα μπουκάλι, όπως ο προκάτοχός του.
VIA: ign.com
