Είναι εύκολο να θέτεις μη ρεαλιστικές προσδοκίες, ειδικά όταν πρόκειται για πράγματα που αγαπάς. Όταν ακούω τις λέξεις “Obsidian Entertainment” και “RPG πρώτου προσώπου”, το μυαλό μου θέλει να πιστέψει ότι Ομολογούμενος θα είναι ένας συνδυασμός του Fallout: New Vegas, Skyrim και Baldur’s Gate 3. Επιτρέψτε μου να το προλογίσω λέγοντας ότι κανείς δεν πρότεινε ποτέ ότι αυτό θα συνέβαινε, αλλά είναι σημαντικό να θυμάστε πόσο γρήγορα μερικοί άνθρωποι δημιουργούν μη ρεαλιστικές προσδοκίες . Τώρα που έχω παίξει τις δύο πρώτες ώρες του Avowed, έχω μια πολύ καλύτερη ιδέα για το τι είναι αυτό το παιχνίδι και τι προσπαθεί να πετύχει.
Κατά την έναρξη της τελευταίας έκδοσης του Obsidian, ο δημιουργός χαρακτήρων αποκαλύπτει ότι παίζω ως «θεϊκός», κάποιος που έχει δημιουργήσει μια σύνδεση με, το μαντέψατε, έναν από τους θεούς. Τα θεϊκά έχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά προσώπου και μαλλιών που μοιάζουν με πολύχρωμες μυκητιακές αναπτύξεις, που συχνά σημαίνει ότι αντιμετωπίζονται με «υποψία, ευλάβεια ή περιέργεια». Ως Μαύρος, ο Avowed χτυπάει πολύ κοντά με αυτή την περιγραφή, οπότε φυσικά επιλέγω τα πιο τολμηρά θεϊκά χαρακτηριστικά που προσφέρονται.
Όσον αφορά το υπόβαθρο του χαρακτήρα μου, υπάρχουν πέντε επιλογές για να διαλέξω, η καθεμία με ένα μοναδικό σύνολο επιλογών διαλόγου. Πήγα για τον Αυγούρα της Αυλής, που περιγράφεται ως κάποιος που οδήγησε από έναν μάντισσα στα πίσω σοκάκια για να γίνει ο προσωπικός μύστης του Αυτοκράτορα – μια σωστή ιστορία κουρέλια στα πλούτη. Ως Απεσταλμένος του Aedyr, με στέλνουν σε μια αναζήτηση στις Ζωντανές Χώρες για να μάθω για μια μυστηριώδη πανούκλα.
Είναι απλά η τύχη μου που το σκάφος στο οποίο ταξιδεύαμε αναποδογύρισε, σκοτώνοντας σχεδόν όλους τους επιβαίνοντες εκτός από εμένα και τον Garryck, ένα παράξενο γαλάζιο θηρίο που έκανε τα πάντα για να μου σώσει τη ζωή. Ο Garryck εξηγεί ότι προσγειωθήκαμε σε ένα φυλάκιο Aedyran που ονομάζεται Fort Northreach και ότι το πλοίο μας καταρρίφθηκε από πυρά κανονιού από τους στρατιώτες που σταθμεύουν στο εν λόγω νησί. Χρησιμοποιώντας τη διαίσθησή μου ως Αυγούρα της Αυλής, συμπεραίνω ότι οι στρατιώτες πιθανότατα δεν είχαν υγιές μυαλό. γιατί να επιτεθούν στους συμπατριώτες τους; Αποφασίζουμε να εξερευνήσουμε το νησί για να βρούμε πιθανούς επιζώντες και να σχεδιάσουμε μια νέα διαδρομή προς τον προορισμό μας.
Κρατώντας ένα κοντινό κλαμπ που βρίσκω στην ακτή, είμαι έτοιμος να αρχίσω να σπάω τα πράγματα. Ξύλινα τελάρα; Εύκολος. Αποκλεισμένοι δρόμοι; Απλός. Σαύρες που τρέμουν; Απολύτως όχι. Προς σύγχυσή μου, το μπαράζ των επιθέσεων μου περνάει μέσα από τα ερπετά. Προσπαθώ ξανά, αυτή τη φορά με γυμνά χέρια. Ακόμα τίποτα. Η προσοχή μου στρέφεται στον Garryck – σίγουρα οι NPC μπορούν να νιώσουν την οργή μου; Οχι. Φαίνεται ότι αυτό δεν είναι το είδος του παιχνιδιού που θέλει να είναι το Avowed. Δεν πειράζει, κινούμαστε.
Μετά από μερικές βασικές πλατφόρμες σε όλο το νησί, τελικά συναντώ την πρώτη μου παρτίδα εχθρών: περίεργα ανθρωποειδή ερπετά. Ο Garryck τους αναφέρει ως Xaurips, αλλά δεν το προσέχω καθόλου καθώς αρχίζω να σκίζω τον δρόμο μου μέσα από αυτά. Οι επιθέσεις από το κλαμπ μου αισθάνονται βαριές, παρασύροντας τα πλάσματα προς την κατεύθυνση των ταλαντεύσεών μου. Μέσα σε δύο χτυπήματα, ένας από τους εχθρούς μου έχει ήδη χορτάσει καθώς αιωρείται στον άνεμο. Το δεύτερο με χτυπάει και όπως τα αδέρφια του, το συνθλίβω μέσα σε δευτερόλεπτα.
Ψάχνοντας στο περιβάλλον για ενδείξεις, βρίσκω ένα τραπέζι με πολλά αντικείμενα, όπως δεσμά κρατουμένων, ένα κερί και ένα μεγάλο γυάλινο δοχείο με ένα ανθρώπινο κρανίο μέσα. Φυσικά, το πρώτο πράγμα που προσπαθώ να κάνω είναι να σπάσω το γυαλί με το κλαμπ μου. Και πάλι, οι φάσεις της επίθεσής μου περνούν μέσα από το κοντέινερ. Καθώς σύρω τα αντικείμενα στο τραπέζι, το μπαστούνι μου αφήνει πίσω του ένα σημάδι, αλλά τα αντικείμενα παραμένουν εντελώς ακίνητα, σαν να είναι καρφωμένα.
Κρίνοντας από τον τρόπο που λειτουργεί η φυσική του Avowed, έσπευσα να υποθέσω ότι η διαδραστικότητα με τυχαία αντικείμενα θα ήταν δεδομένη. Αν και δεν παίζω κάθε RPG εκεί έξω, δεν είμαι σίγουρος αν έχω παίξει ένα την τελευταία δεκαετία που να φαίνεται τόσο περιοριστικό όσο αυτό. Είναι κρίμα, αλλά είναι ξεκάθαρο ότι ο Avowed θέλει να επικεντρωθεί στη μάχη, τον διάλογο και τις αναζητήσεις. Αν ισχύει αυτό, ελπίζω ότι η μάχη θα βελτιωθεί δραστικά μετά το πρώτο τμήμα, γιατί αυτό που βίωσα δεν ήταν κάτι αξιοπερίεργο.
Η μάχη σώμα με σώμα είναι η τυπική σας υπόθεση «επίθεση, αποφύγετε τις λαμπερές κινήσεις και αποφύγετε να εξαντλήσετε το stamina bar σας». Υπάρχουν φίλτρα υγείας και μάνα αν τα χρειάζεστε, αν και η μάχη είναι τόσο υποτυπώδης που μπορείτε εύκολα να ξεφύγετε από κάθε κίνδυνο. Ούτε το Magic φαίνεται να βοηθά τα πράγματα, αν και μπορεί απλώς να ήμουν άτυχος και στην πραγματικότητα υπάρχει μια ευκαιρία να παίξω με οποιουσδήποτε ενδιαφέροντες συνδυασμούς χρησιμοποιώντας το περιβάλλον à la Bioshock. Εκτός μάχης, σας ενθαρρύνουμε να χρησιμοποιήσετε μαγεία για να αποκτήσετε πρόσβαση σε διαφορετικές περιοχές. μπορείτε, για παράδειγμα, να κάψετε ειδικές ράβδους για να ανοίξετε ένα μονοπάτι. Ωστόσο, υπάρχουν πολλές πανομοιότυπες περιοχές όπου μπορεί να δείτε κατάφυτα φυτά να μπλοκάρουν ένα παράθυρο, μόνο για να ανακαλύψετε ότι η ικανότητά σας στο φλογοβόλο δεν κάνει τίποτα.
Καθώς προσπαθώ να βγω από το νησί, βρίσκω έναν κρατούμενο κλεισμένο σε ένα κλουβί. Προσπαθώ να της μιλήσω και το πρώτο πράγμα που λέει είναι πόσο αηδιαστικά είναι τα θεϊκά μου χαρακτηριστικά. Εντάξει, αγάπη. Μου λέει ότι την λένε Ιλόρα καθώς χύνει τα φασόλια για το μυστικό της σκάφος, ελπίζοντας ότι θα συνεργαστούμε και θα φύγουμε για την πόλη Paradis. Δυστυχώς για εκείνη, σκοπεύω να την αφήσω να σαπίσει σε αυτή τη φυλακή επειδή είναι επικριτική, κακοήθης, εγκληματίας δύο κομματιών. Αφού βρήκα το κλειδί του κελιού της, αποφασίζω να την αντιμετωπίσω επειδή με προσέβαλε και να τη βγάλω έξω. Προς τρόμο μου, το παιχνίδι καταλήγει σε μια ακολουθία διαλόγου όπου κάθε επιλογή που έχω με αναγκάζει όχι μόνο να την αφήσω ελεύθερη αλλά και να την αφήσω να συμμετάσχει στο πάρτι μου. Κουνώ το κλαμπ μου στο Ilora με απόγνωση, ελπίζοντας ότι μπορώ να αναιρέσω αυτήν την ενέργεια. Δυστυχώς δεν γίνεται τίποτα.
Από ό,τι έχω βιώσει σε αυτήν την προεπισκόπηση, υπάρχουν πολλές επιλογές διαλόγου, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων επιλογών που είναι κλειδωμένες λόγω της σύνθεσης στατιστικών στοιχείων της κατασκευής σας. Ωστόσο, δεν έχω δει ακόμη πόσο ουσιαστικές είναι αυτές οι αποφάσεις. Ακόμη και κατά τη διάρκεια της παραμονής μου στο Paradis, δεν είδα ποτέ επιλογές διαλόγου που έμοιαζαν ότι θα μπορούσαν να μου δώσουν ένα δραστικά διαφορετικό αποτέλεσμα. Τελικά, οι αποφάσεις μου πάντα θα με οδηγούσαν στο να αναλάβω μια αποστολή, ανεξάρτητα από το αν η απάντησή μου ήταν θετική ή χλιαρή. Δεδομένου του μεγέθους του Paradis, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να έχασα μερικές από τις αποστολές με πολλαπλά αποτελέσματα, επομένως δεν θα κατηγορήσω το παιχνίδι ακόμα.
Μέχρι να βγούμε από το νησί, ο Garryck και η Ilora αντικαθίστανται από έναν από τους κατάλληλους συντρόφους του Avowed, τον Kai. Τώρα, ο Kai μπορεί να φαίνεται σαν να είναι φρέσκος από τα γυρίσματα της τελευταίας ταινίας Avatar, αλλά στην πραγματικότητα είναι ένας παράκτιος Aumaua, ένας από τους πολλούς αγώνες στο σύμπαν Pillars of Eternity / Avowed. Εφοδιασμένος με ένα κομπόμπουτερ και σπαθί, μπορεί να κρατήσει τον εαυτό του στη μάχη, πολύ περισσότερο από ό,τι ο Garryck. Ως γνήσιος σύντροφος, μπορείτε να μιλήσετε στον Kai κάθε φορά που φτιάχνετε ένα Party Camp στο Adra Waystones που βρίσκεται σε όλα τα Living Lands. Με βάση τη σύντομη συνομιλία μου με τον Κάι, είναι ξεκάθαρο ότι έχει πολλά να συμβούν στην προσωπική του ζωή. Δεδομένου ότι δεν μπορώ απλά να τον σκοτώσω και να γίνω ένας μοναχικός λύκος, ίσως να συνηθίσω την παρουσία του καθώς γίνεται βασικό στοιχείο του πάρτι μου.
Το λιμάνι Paradis σφύζει από δραστηριότητα από τους εργάτες στις αποβάθρες και τους πολίτες στην περιοχή που είναι γνωστή ως Claviger’s Landing. Αυτή η περιοχή προβάλλει πραγματικά τα εντυπωσιακά γραφικά του Avowed, δείχνοντας τα υπέροχα εφέ φωτισμού, την πολύχρωμη χλωρίδα και τα κτίρια που καλύπτονται από φυτά. Έπαιζα με τις μέγιστες ρυθμίσεις γραφικών, συμπεριλαμβανομένης της ανίχνευσης ακτίνων, με την οποία πολλές GPU δυσκολεύονται. Από πλευράς απόδοσης, το Avowed έτρεξε ομαλά στον υπολογιστή μου, αλλά θα το περίμενα αυτό δεδομένων των προδιαγραφών μου (i7 13900k και RTX 4090). Εκτός από κάποιες περίεργες ιδιορρυθμίες κινουμένων σχεδίων, όπως τα πλάσματα που τρέχουν στο περιβάλλον με ταχύτητα 30 καρέ ανά δευτερόλεπτο, είναι σαφές ότι αυτό το παιχνίδι είναι έτοιμο να ξεκινήσει από τεχνική άποψη.
Είναι λυπηρό που δεν μπόρεσα να αφιερώσω περισσότερο χρόνο εξερευνώντας το Paradis για να μάθω για τους ανθρώπους του και τη συνολική ιστορία. Η κύρια αποστολή άρχισε να θερμαίνεται αφού μίλησα στο «The Voice», ένα μυστηριώδες μπλε φως που με παρακάλεσε να το βοηθήσω. Καθώς ήμουν έτοιμος να ξεκινήσω το επόμενο μέρος της κύριας αποστολής, το παιχνίδι τελείωσε με τον χαρακτήρα μου να πυροβολείται στο στομάχι με ένα βέλος. ένα δραματικό τέλος που με άφησε να θέλω περισσότερα.
Τώρα που γνωρίζω το είδος του παιχνιδιού που προσπαθεί να είναι το Avowed, μπορώ να μετριάζω τις προσδοκίες μου ανάλογα και να αγκαλιάσω τα δυνατά του σημεία την επόμενη φορά που θα έχω την ευκαιρία να το παίξω. Ενώ η μάχη είναι περισσότερο από αυτά που έχουμε δει από άλλα RPG, ο κόσμος και η ιστορία του Avowed είναι αρκετά ενδιαφέροντα που θέλω να δω περισσότερα από αυτά που έχει να προσφέρει.
Η ημερομηνία κυκλοφορίας του Avowed έχει οριστεί για τις 18 Φεβρουαρίου 2025, για PC και κονσόλες Xbox Series.
